حدود نصف کودکان و نوجوانان ناخن های خود را می جوند. بسیاری از آنها تا بزرگسالی به این عادت ادامه می دهند. اگر شما فرد بزرگسالی هستید که عادت به جویدن ناخن دارید احتمالا از کودکی این عادت را بدست آورده اید.دانشمندان در مورد اینکه جویدن ناخن ژنتیکی باشد مطمئن نیستند اما کودکانی که والدینشان این عادت را دارند با احتمال بیشتری به جویدن ناخن مبتلا می شوند، حتی اگر والدین قبل از تولد فرزند این عادت را ترک کرده باشند.گاهی جویدن ناخن علامت استرس های روحی و هیجانی است و در افراد عصبی و مضطرب و افسرده بیشتر دیده می شود. در واقع جویدن ناخن یک عمل اتوماتیک است و فرد بدون تصمیم و فکر مبادرت به انجام آن می کند.
جویدن ناخن باعث آسیب دائمی نخواهد شد اما به دلایل زیر بهتر است این عادت را کنار بگذارید :
1- جویدن ناخن باعث بدشکلی ناخن های شما می شود.
2- جویدن ناخن باعث بدشکل شدن لبخند شما می شود.چون هنگام جویدن ناخن به دندان های خود آسیب وارد می کنید. جویدن ناخن به مدت طولانی ممکن است باعث مشکلات فک شود.
3- به سالن مانیکور بروید. صرف زمان و پول برای مانیکور شما را تشویق می کند تا ناخن را حفظ کنید.
4- دستکش بپوشید. پوشیدن دستکش دسترسی به ناخن ها محدود می شود. اگر نمی توانید کل روز دستکش بپوشید از استیکرها و چسب هایی که ناخن را می پوشانند استفاده کنید.
5- عامل تحریک کننده برای جویدن ناخن را پیدا کنید.
6- دست و دهان خود را مشغول نگه دارید. توپ های مخصوص یا خودکار و مداد کمک کننده اند. آدامس بجوید. اگر نمی توانید برخورد جدی با جویدن ناخن خود داشته باشید از روش گام به گام استفاده کنید. مثلا از دست راست شروع کنید و یک هفته ادامه دهید یا حتی از یک ناخن شروع کنید و به تدریج بقیه ناخن ها را هم امتحان کنید.