یکی از درمان های مداخله ای پیشرفته و نسبتا جدید دربیماران علامت دار با بیماری عروق کرونر است که در سه دهه گذشته بصورت دراماتیکی گسترش یافته است و با فراهم شدن وسایل تشخیصی و درمانی جدید و داروهای بسیار موثر و کسب تجربه متخصصین قلب و پرسنل کار آزموده به روشی بسیار موفق و موثر درمانی و بسیار کم عارضه در درمان بیماریهای عروق کرونر تبدیل شده و تعداد زیادی از بیماران قلبی را از انجام جراحی باز عروق کرونر نجات داده است .
روش درمانی اولین بار درسال 1977میلادی انجام شده و فقط در ده درصد بیماران علامتدار عروق کرونرکه تنگی یک رگ و تنگی فوکال و محدود به ابتدا ی رگ انجام می شد.
ولی با پیشرفت امکانات و تجهیزات پزشکی و داروهای جدید این روش درمانی سریعا گسترش پیدا کرد و در طیف وسیعی از بیماران با تنگی چند رگ یا انسداد کامل رگ و تنگی عروق پیوندی و یا درمان فاز حاد انفارکتوس قلبی و در بیماریهای عروقی مثل تنگی عروق کلیه یا تنگی عروق اندامها و تنگی عروق مغزی با موفقیت بسیار بالا و بصورت کم عارضه انجام می شود .
دربیمارانی که تنگی شدید عروق کرونر دارند و با کوچکترین فعالیتی دچار درد قفسه سینه می شوند یا دچار تنگی نفس یا طپش قلب می شوند یا علیرغم درمان های دارویی بیمار همچنان دچار علایم است یا از نظر موقعیت آناتومیک تنگی رگ کرونر بصورتی است که با انسداد آن منطقه بخش وسیعی از عضله قلب ازبین می رود .
دراین بیماران برای کنترل علایم بیمار و بهبود توانایی فعالیت بیمار و کیفیت زندگی و کاهش نیاز به داروهای متعدد از آنژیوپلاستی و قرار دادن استنت در عروق تنگ کرونر استفاده کرد البته به شرطی که از نظر آناتومیک رگ کرونرمناسب باشد و همچنین میزان موفقیت این روش بالا و خطر عوارض احتمالی حداقل باشد .
دراین روش درمانی مشابه آنژیوگرافی عروق کرونر از طریق بی حسی موضعی از عروق محیطی با کنترل فلوروسکوپی با کاتتر هاو گاید وایر های خاصی که مشابه وسایل آنژیوگرافی است وارد سرخرگ های تغذیه کننده قلب یا عروق کرونر شده و پس از عبور از محل تنگی رگ ابتدا با بالون رگ را باز کرده و برای جلوگیری از تنگی مجدد در محل بالون شده از وسیله ای بنام استنت استفاده می شود که معمولا دونوع استنت فلزی و استنت دارویی وجود دارد که با تشخیص پزشک معالج بیمار و شرایط خاص بیماری و بیماری های همراه و محل و خصوصیات آناتومیک تنگی نوع و اندازه استنت انتخاب می شود شانس تنگی مجدد با استنت های فلزی درحدود 20-30درصد و تنگی مجدد در استنت های دارویی در حدود3-5دصد است .
معمولا دربیمارانی که انجام آنژیوپلاستی ضرورت داشته باشد و از نظر آناتومیک تنگی مناسب آنژیوپلاستی باشد و داروهای لازم برای بالون آنژیوپلاستی را دریافت کرده باشد درهمان جلسه آنژیو گرافی انجام می شود و می توان در جلسات بعدی یا در چند مرحله انجام شود .درمورد استنت های عروق کرونر دوعارضه عمده که سبب عود علایم بیمار و نیاز به بررسی مجدد می شودیکی ترومبوز یا تشکیل لخته روی استنت ودیگری تنگی مجدد در محل استنت است .(ادامه دارد...)