همان گونه که از معنی کلمه Crown مشخص است، روکش در واقع تاجی است که بر روی دندان قرار می گیرد و آن را می پوشاند.
از دلایل نیاز به روکش می توان به تخریب ساختار طبیعی دندان، نیاز به حفاظت دندان در برابر شکستن از طریق در بر گرفته شدن توسط روکش، و اصلاح رنگ و یا شکل غیر طبیعی دندان اشاره نمود.
برای قرار دادن روکش ابتدا می بایست دندان تراشیده شود. به این صورت که لایه ای به ضخامت حدود 1 تا 2 میلی متر از دور تا دور دندان و روی آن برداشته می شود تا فضایی برای روکش ایجاد شود.
سپس در این وضعیت از دندان قالبگیری می شود و ساخت روکش بنابر درخواست دندانپزشک توسط دندانساز انجام شده و برای دندانپزشک فرستاده می شود.
در پایان با استفاده از چسبهای مخصوص موقتی یا دائم، روکش بر روی دندان قرار داده می شود.
روکش نوعی پروتز ثابت است. به این معنی که پس از چسبانده شدن، دیگر توسط بیمار قابل خارج کردن نمی باشد. البته در صورت نیاز ضروری، با روشها و وسایل خاص، توسط دندانپزشک قابل بیرون آوردن است ولی خطراتی همچون شکستن لبه روکش یا دندان را نیز نباید فراموش کرد.