نخستین علامت روزاسه معمولا سرخی گونه هاست.با پیشرفت بیماری قرمزی شدید تر شده و یکپارچه می شود . ابتدا قرمزی صورت حالت متناوب دارد اما با ازمان بیماری قرمزی ساعتها و روزها طول می کشد و سرانجام اصلا از بین نمی رود.
در مرحله قرمزی پایدار علائم دیگرمثل احساس سوزش و دانه های برجسته ( پاپول ) ظاهرمی شود.روزاسه یک بیماری مزمن است وعلائم ونشانه های ان با مرور زمان دچارنوساناتی می شود.
به بیان دوره های بهتر و بدتر شدن رخ می دهد.بسیاری از مردم روزاسه رو با افتاب سوختگی، سرمازدگی، سرخی چهره به طور ارثی یا غرور جوانی اشتباه کرده وبه پزشک مراجعه نمی کنند.
غافل از اینکه هر چه بیمار زود تر مراجعه کند بیماری بهتر کنترل خواهد شد.در واقع درمان زودرس جلو تشدید روزاسه را میگیردزیرا مانع باز شدن عروق خونی نیونیما ( بینی بزرگ که به بینی سیب زمینی معروف است ) می شود.
روزاسه معمولا ذربزرگ سالان مشاهده می شودوپس از30سالگی رخ می دهد.اما مواردبسیاری در دهه70و80 هم گزارش شده. شایع ترین پوست مستعد مردم بسیا سفید پوست باموهای بلند وچشمان ابی هستند.اما هرنوعی از پوست ممکن است مبتلاشود. کسانی که هنگام مواجهه با گرما یا شرم زدگی قرمز می شود بیشتر مستعد ابتلا به روزاسه هستند.از انجا که مبتلایان در اقوام نزدیک علائم مشابه را مشاهده میکنند روزاسه را یک ضفت فامیلی دانسته وبه پزشک مراجعه نمی کنند.
روزاسه قابل در مان نیست اما درمان صحیح پوست را صاف تر و علائم راکنترل می کند بنابراین قابل کنترل است.جهت درمان روزاسه از خود درمانی پرهیز کنید و به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید زیرا بسیاری از داروها پوست حساس بیمار روزاسه را خشک تر کرده و بیماری را تشدید می کند.
معمولا انتی بیوتیک خوراکی برای کنترل دانه ها وچرک دانه ها(پوسچول ها) و زل مترو نبدازول به طور موضعی تجویز می شود.علائم بهبودی ظرف 3 الی 4 هفته مشاهد می شود و پس از3 ماه بهبود قابل توجه رخ داده برای حصول بهترین نتایج دقیقا از دستورات پزشک پیروی کنید.
هرعاملی که باعث سرخی صورت شود از جمله(ورزش شدید،محیط داغ،مایعات یا غذاهای داغ) داروهای که ممکن است برای سایر بیماری ها تجویز شده وباعث قرمزی صورت شود استرس (تنش،حرص،عذاب) گرما وسرمای شدید نور خورشید نوشابه های داغ(چای داغ، آش داغ) کافئین( قهوه غلیظ) مصرف الکل غذای پر ادویه لوازم ارایشی که پایه الکی دارند
به عوامل شخصی توجه کنیدعاملی که روزاسه رادر یک نفر بدتر می کند ممکن است در شخص دیگرچنین اثری نداشته باشد.اگر قادر به شناسایی عوامل تشدید کننده نیستید ابتدا از همه عوامل پرهیز کنید وسپس هر هفته یکی را آزاد کنید مثلا یک هفته ققهو را میل کنید اگر تشدید شد جزئ عوامل بدتر کننده محسوب شدهو پرهیزاز ان ضروری است.