آکنه و یا جوش از مشکلاتی است که ممکن است در اثر تغییرات هورمونی، واکنش به یک نوع وسیله آرایشی و یا محصولات مراقبت از پوست ایجاد شوند. در واقع ممکن است جوش ها به دلایل زیادی از جمله در اثر باکتری ها به وجود بیایند، به طوری که دانه های ملتهب ایجاد شده در اثر جوش مکان بسیار مناسبی برای رشد و تکثیر باکتری ها بوده و با افزایش و تکثیر باکتری ها، جوش ایجاد شده ملتهب تر و مقاوم تر می شود. محصولات مختلفی برای رفع این مشکل و جلوگیری از تکثیر و تشدید جوش وجود دارد. درمان کردن التهاب در نواحی پوستی می تواند از رشد کردن جوش های صورت جلوگیری کند. تأثیرات ضد التهابی آنتی بیوتیک ها به درمان جوش ها کمک می کند. این تأثیر حتی از قدرت آنتی بیوتیک ها در کشتن باکتری نیز بیشتر است. آنها همچنین می توانند آنزیم های بیش فعال تخریبی به نام متالوپروتئینازهای ماتریس را محدود کنند. معمولاً این آنزیم ها با نابود کردن بافت های قدیمی و فضا را برای بافت های جدید فراهم آورده و به سالم ماندن پوست ما کمک می کنند؛ اما زمانی که این آنزیم ها بیش فعال باشند، توانایی آسیب رساندن به مو و غدد چربی در اطراف بافت ها و ساختار صورت را پیدا می کنند. اگر این اتفاق رخ دهد، آنزیم های فوق زمینه را برای شکل گرفتن ضایعات جوشی بزرگ، خشن، قرمز و کیستی را فراهم کرده و همچنین منجر به شکل گرفتن زخم های تو رفته بر روی پوست می شوند.

عملکرد آنتی بیوتیک بر جوش

زمانی که ترکیبات موضعی برای درمان جوش صورت و بدن مؤثر واقع نمی شوند یا بیمار قادر به تحمل آنها نیست و در فرمهای متوسط تا شدید آکنه خصوصاً زمانی که سینه، پشت یا شانه ها درگیر هستند، از آنتی بیوتیک استفاده می شود. آنتی بیوتیک ها از طریق زیر سبب درمان آکنه می شوند:

• با از بین بردن باکتری های مولد جوش به خصوص پروپیونی باکتریوم آکنه
• با کاهش میزان اسید های چرب سبوم (تغییر کیفیت سبوم)
• با کاهش التهابات عفونت های باکتریایی

انواع آنتی بیوتیک

آنتی بیوتیک ها را می توان به صورت موضعی و خوراکی مصرف کرد.

• آنتی بیوتیک موضعی: آنتی بیوتیک های موضعی با ازبین بردن باکتری های اضافی پوست و کاهش قرمزی و التهاب پوست عمل می کنند. در چند ماه اول درمان، می توانید از رتینوئیدها و آنتی بیوتیک ها با هم استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها اغلب با بنزوئیل پروکساید ترکیب می شوند تا احتمال ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی را کاهش دهند. معمولاً استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی به تنهایی توصیه نمی شود.
• آنتی بیوتیک خوراکی (قرص درمان جوش): درصورتی که آکنه متوسط تا شدید دارید، ممکن است برای کاهش باکتری ها به مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی نیاز داشته باشید.

بهترین آنتی بیوتیک برای جوش صورت

آنتی بیوتیک‏هایی که غالباً برای جوش صورت استفاده می‏شوند به شرح زیر می‏ باشند:

تتراسایکلین

داروی تتراسایکلین احتمالاً محبوب‏ترین آنتی بیوتیک خوراکی توصیه شده برای جوش صورت می‏باشد. این دارو برای درمان آکنه، جوش صورت و بیماری التهاب پوستی استفاده می‏شود. برای حصول بهترین نتایج، این دارو باید بین غذا ها زمانی که معده خالی است، مصرف گردد. دوز دارو باید به تدریج به محض بهبود علائم پوستی کاهش یابد.

مینوسیکلین

مینوسیکلین نیز یکی از دارو های آنتی بیوتیکی بوده که دارای خواص ضد التهابی می‏باشد. این دارو متعلق به کلاس دارو های تتراسایکلین می‏باشد و کمک‏کننده به پاکسازی اشکال شدید جوش و کنترل شیوع آن می‏باشد. برخی از کاربران ۶۰ درصد کاهش را در شیوع جوش صورت بعد از مصرف مینوسیکلین در غلظت تجویز شده گزارش کردند. مینوسیکلین نه تنها باعث کاهش قرمزی و تورم می‏گردد، بلکه به درمان زخم‏های به جا مانده از جوش نیز کمک می‏کند.

داکسی سایکلین

در موارد شدید جوش که به مینوسیکلین و اریترومایسین پاسخ نمی‏دهد، پزشک ممکن است داکسی سایکلین که یک داروی تجویزی قوی می‏باشد را پیشنهاد دهد. در هنگام استفاده از این آنتی بیوتیک باید به توصیه‏ های پزشک توجه کنید.

اریترومایسین

یکی دیگر از فرمولاسیون ضد باکتریایی در نظر گرفته شده اریترومایسین می‏باشد. این آنتی بیوتیک دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی می‏باشد که باعث تخریب تعادل پروتئین در گونه‏ های باکتریایی شده و در نتیجه باعث مرگ میکروب‏ها می‏گردد. برخلاف تتراسایکلین، این قرص می‏تواند با غذا و یا بدون غذا استفاده شود. در حالی که با مصرف این دارو، باید مقدار زیادی آب برای به حداقل رساندن اثرات جانبی آن بنوشید.

ملاحظات استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان جوش

مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک می تواند احتمال ابتلا به مقاومت آنتی بیوتیکی را افزایش دهد. نمی توان مسئله عوارض جانبی داروها را انکار کرد، شاید بتوان عوارض جانبی را در کوتاه مدت با توجه به اثرات درمانی دارو نادیده انگاشت؛ اما ادامه مصرف طولانی مدت دارو می تواند به جایی ختم شود که عوارض دارو بیشتر از فواید آن شود.

عوارض آنتی بیوتیک

مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک‏ها می‏تواند منجر به ایجاد عوارض جانبی خاصی گردد. افرادی که از آنتی بیوتیک ‏های آکنه برای مدت زمان طولانی استفاده می‏کنند، امکان بیشتری برای ابتلا به عفونت دستگاه تنفسی نسبت به دیگران دارند؛ بنابراین حتی بهترین آنتی بیوتیک‏ها برای جوش نیز باید تحت نظر پزشک و مطابق با دستورالعمل او استفاده گردد. در صورت امکان، دوز دارو باید به منظور اجتناب از ایجاد عوارض جانبی به حداقل برسد.

محلول کلیندامایسین برای درمان جوش

آنتی بیوتیک های موضعی به تنهایی بهترین روش برای درمان آکنه نیستند. آنها در مقایسه با دیگر داروهای موضعی آکنه در دسترس، به آرامی عمل می کنند؛ بنابراین مصرف کلیندامایسین موضعی همراه با درمان دیگری برای آکنه، کارآیی آن را افزایش می دهد. کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک است که هم به صورت کپسول و هم به صورت موضعی وجود دارد. از فرم خوراکی آن برای درمان انواع عفونت های باکتریایی و به صورت موضعی برای درمان آکنه و سایر بیماری های پوستی استفاده می شود. در واقع وظیفه کلیندامایسین از بین بردن باکتری هایی است که می توانند در داخل منافذ پوست به وجود بیایند. کاهش میزان این باکتری های القا کننده آکنه باعث جلوگیری از گسترش قرمزی و تورم می شود.

ترکیبات محلول کلیندامایسین

هر میلی لیتر محلول موضعی کلیندامایسین ۱ درصد، حاوی ۱۰ میلی گرم کلیندامایسین (به صورت فسفات) می باشد.

روش مصرف کلیندامایسین

پیش از مصرف محصول بروشور داخل آن را به خوبی مطالعه کنید. بطور معمول پس از شست و شوی پوست با شوینده ملایم و مخصوص پوست، بنا به شدت آکنه، 1 یا 2 بار، کل صورت خود را با پنبه آغشته به کلیندامایسین پاک کنید. کلیندامایسین باید روی کل موضع جوش دار و مستعد به جوش استفاده شود، از مصرف آن به صورت نقطه ای و فقط روی جوش پرهیز کنید. محلول کلیندامایسین حاوی الکل است، بنابراین از مصرف آن در نواحی حساس، اطراف چشم و داخل چشم و بینی اجتناب کنید.

موارد منع مصرف کلیندامایسین

• وجود هر نوع واکنش آلرژیک یا غیر عادی نسبت به کلیندامایسین یا لینکومایسین
• وجود هر نوع بیماری یا اختلال پوستی
• مصرف همزمان هر نوع داروی دیگر
• در صورت حاملگی یا شیردهی
• در صورت ابتلا به بیماری های گوارشی نظیر ورم معده، التهاب روده و یا کرون از این محلول استفاده نکنید.
• اگر مبتلا به آسم هستید و به آسپرین حساسیت دارید، از مصرف آن بپرهیزید.
• اگر دخانیات مصرف می کنید از مصرف این دارو خودداری کنید.

عوارض جانبی کلیندامایسین

هر دارو ممکن است به موازات اثرات مطلوب درمانی خود باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته گردد. در هر حال همه عوارض محلول کلیندامایسین در یک فرد دیده نشده است؛ اما ممکن است گاهی خارش ، قرمزی، التهاب و یا سایر علائم تحریک پوستی (که قبل از درمان وجود نداشت) و به ندرت پوسته پوسته شدن و احساس برافروختگی و یا سوزش پوست در بعضی از افراد رخ دهد که این علائم در طول درمان و با سازگاری بدن از بین می روند و فقط در صورت تداوم نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

نسخه اصلی مطلب درمان جوش صورت با محلول آنتی بیوتیک را در سایت دکتر علیرضا واعظ شوشتری بخوانید.

---