فیبروم یا میوم رحم یکی از شایعترین تومورهای خوش خیم زنان است بطوریکه بیش از 50 درصد خانمها در طول زندگی خود دچار میوم می شوند. این میوم ها سایز متفاوتی دارند و ازاندازه نخود تا گریپ فروت بزرگ در رحم یافت می شوند. میوم از بافت عضله رحم منشأ میگیرد و ممکن است بدون علامت باشد بطوریکه حتی فرد از وجود آن اطلاعی نداشته باشد.در این موارد فیبروم رحم در سونوگرافی بطور اتفاقی کشف می شوند. اما ممکن است دارای علایمی باشند و این علایم باعث مراجعه فرد به متخصص زنان شود و با استفاده از روشهای تشخیصی که به انها اشاره میکنیم میوم رحم تشخیص داده می شود.

روشهای تشخیص میوم رحم :

1- معاینه:

اگرسایز فیبروم به گونه ای باشد که قابل لمس باشد ، اغلب در طی معاینه روتین لگنی تشخیص داده می شوند و اگر میوم بزرگ باشد در معاینه شکمی نیز مشخص میشود.

2-سونوگرافی:

تمام فیبرومهای رحمی با سونوگرافی ( مخصوصا سونوگرافی واژینال ) به راحتی قابل تشخیص هستند واغلب میتوان سایز، نوع و محل آنها را مشخص کرد. سونوگرافی در دسترس ترین و کم هزینه ترین روش تصویر برداری برای تشخیص فیبروم و افتراق از سایرتوده های لگنی است ودر واقع در قدم اول ، سونوگرافی بهترین روش تشخیص میوم رحم می باشد.

3- ام آر آی:

گاهی بنا به نظر پزشک متخصص و جراح زنان ، روشهای تصویر برداری تکمیلی همانند ام آر آی جهت تعیین دقیقتر محل فیبروم و افتراق ازتوده های تخمدانی ضرورت دارد.همچنین فیرومهای زیر مخاطی و سارکوم رحمی به بهترین نحو با این روش قابل تشخیص هستند.

4-هیدروسونوگرافی یا سونوگرافی با تزریق سالین:

هیدروسونوگرافی یا سونوگرافی مایع ، جهت تشخیص فیبرومهای ساب موکوس یا زیر مخاطی و تعیین میزان برآمدگی به داخل حفره و تعیین روش جراحی ( باز یا بسته ) کاربرد دارد.گرچه متخصصین زنان بطور روتین از این روش استفاده نمیکنند ولی تعدادی ازپزشکان فوق تخصص نازایی به خوبی با انجام این سونوگرافی آشنا هستند.

5-هیستروسکوپی:

هیستروسکوپی بهترین روش تشخیص و درمان فیبرومهای ساب موکوس است.

درمان میوم رحم :

از آن جایی که معمولاً رشد اکثر میوم ها آهسته و گاهی بدون تغییر بوده واندازۀ آن در دوران یائسگی کوچک تر می شود، در فیبروم های بدون علامت، یک پیگیری ساده با معاینه و سونوگرافی سالیانه کافی خواهد بود تا فیبروم بررسی شود و اطمینان حاصل شود که میوم رشد و پیشرفت قابل توجهی نداشته است. بسته به تعداد و سایز میوم ،علایم بیمار و تصمیم به بارداری در آینده ، درمان دارویی و یا جراحی میومکتومی و یا روشهای دیگر توصیه میشود.انتخاب بهترین روش درمان با صلاحدید متخصص و جراح زنان ، پس از اقدامات تشخیصی انجام میشود.

1- درمان دارویی فیبروم رحم :

بعضی از داروها باعث کاهش خونریزی و درد شده و برخی دیگر سایز وحجم فیبروم رحم را کاهش میدهند. گاهی درمان دارویی قبل از جراحی به منظور کاهش سایز و اصلاح کم خونی بیمار ضرورت دارد. البته این درمانها موقتی بوده و پس از قطع آنها مجدد علایم بروز می کنند.داروهای هورمونی خوراکی از نوع پروژسترونی و....، داروهای ضد التهاب جهت کاهش خونریزی و درد ناشی از فیبروم و نیز آی یو دی های پروژسترونی داروهای بسیار مؤثر در کنترل علایم مخصوصا خونریزی شدید وحتی کاهش سایز میوم هستند. آی یو دی های پروژسترونی ( میرنا ) در افرادی که سایز رحم انها خیلی بزرگ نیست روشی بسیار کارامد و مؤثرهم در کاهش خونریزی و هم در پیشگیری از بارداری محسوب میشود.

2- جراحی میوم رحم :

در مواردی که علایم بیمار به دارو پاسخ ندهد و مواردی که سایز وموقعیت فیبروم و شرایط باروری بیمارایجاب کند از روشهای جراحی میومکتومی استفاده میشود. بهتر است قبل ازجراحی کم خونی بیمار را درمان کرد.

درمان فیبروم رحم در اصفهان:

به خاطر داشته باشید که درمان مناسب و قطعی بر پایه تشخیص صحیح استوار است و یک پزشک با تجربه ، سعی بر انتخاب بهترین گزینه درمان برای بیمار دارد.اگر شما هم در آینده قصد بارداری دارید و یا علاوه بر فیبروم رحم ، با مشکل نازایی هم مواجه هستید ، می توانید جهت درمان فیبروم به بهترین متخصص و جراح زنان اصفهان مراجعه کرده تا علاوه برکمترین عوارض وبدون آسیب به رحم ، باروری شما در آینده حفظ شود.

روشهای جراحی فیبروم را در بخشهای بعدی مطالعه فرمایید.

دکتر منصوره پژمان منش ، متخصص و جراح زنان اصفهان ، فوق تخصص نازایی و آی وی اف

نسخه اصلی مطلب تشخیص و درمان فیبروم رحم را در سایت دکتر منصوره پژمان منش بخوانید.

---