لگن در قسمت زیرین شکم قرار گرفته و شامل لوله های رحمی، تخمدان ها، دهانه رحم و خود رحم می شود. بیماری عفونت لگن به عنوان یک اپیدمی خاموش شناخته می شود؛ چراکه در عین شایع بودن اغلب علائمی ایجاد نمی کند. این بیماری می تواند بافت اسکار با نوارهای رشته مانندی را در بافت ها و اندام ها ایجاد کند. علائم و نشانه های مربوط به بیماری التهابی لگن ممکن است طیفی از شرایط خفیف تا متوسط را شامل شود. در این میان برخی از زنان هم هیچ گونه علائم و نشانه ای را تجربه نمی کنند، بنابراین تا زمانی که دچار مشکلاتی در روند بارداری طبیعی نشده باشید یا به دردهای مزمن و گسترده رحمی مبتلا نشوید، احتمالاً متوجه وجود این بیماری در خود نخواهید شد. این عفونت ممکن است به جریان خون یا سایر قسمت های بدن گسترش یابد. عفونت رحم در نتیجه بیماری التهابی لگن (PID) رخ می دهد که در آن کل یا بخشی از سیستم تناسلی زنان دچار عفونت می شود. این بیماری عموماً در نتیجه انتقال باکتری ها از طریق رابطه جنسی از واژن به دهانه رحم و رحم ایجاد می شود. علائم و نشانه های عفونت رحم نیز می تواند خفیف باشد و ممکن است بسیاری از زنان از وجود اینگونه عفونت ها در دستگاه تناسلی خود بی اطلاع باشند.

عوامل مؤثر در ابتلا به بیماری عفونت لگن و رحم

اگر شما مبتلا به سوزاک یا کلامیدیا باشید، در خطر ابتلا به بیماری عفونت لگن هستید. با این وجود بدون اینکه به بیماری های مقاربت جنسی مبتلا شده باشید نیز احتمال دارد به عفونت لگن مبتلا شوید. دیگر عواملی که می توانند موجب بیماری التهاب لگن شوند شامل موارد زیر هستند:

• داشتن رابطه جنسی قبل از 25 سالگی
• داشتن رابطه جنسی با افراد مختلف
• داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم
• استفاده از IUD برای پیشگیری از بارداری
• استفاده از دوش واژینال
• سابقه ابتلا به بیماری عفونت لگن

علائم عفونت لگن و رحم

معمولاً علائم عفونت لگن در زنان به طور مشخص قابل شناسایی نیست، در نتیجه اغلب افراد مبتلای بدون علائم عفونت لگن، از بیماری خود خبر ندارند. علائم عفونت لگن در زنان در صورت شناسایی، اغلب شامل موارد زیر است:

• درد شکمی یا حساسیت زیر شکم (شایع ترین علامت)
• تب
• رابطه جنسی دردناک
• ادرار دردناک
• خونریزی نامنظم یا اختلالات قاعدگی
• بوی بد واژن
• تغییر در رنگ یا مقدار ترشحات واژن
• خستگی

عوارض جانبی التهاب لگن و رحم

زنانی که بیماری التهابی لگن دارند؛ اما برای درمان آن اقدام نمی کنند، در معرض ایجاد زخم در دستگاه تناسلی هستند. این زخمها با عوارض مهمی مثل نازایی همراه است. از عوارض PID می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. بارداری های سخت در حاملگی های بعدی
2. دردهای لگنی مزمن
3. ناباروری
4. افزایش ریسک بارداری خارج رحمی
5. آبسه (چرک) در لوله های رحمی یا تخمدان ها
6. آسیب دائمی به دستگاه تولید مثلی
7. به علاوه، انتقال عفونت دستگاه تولید مثل به خون باعث بروز عفونت خونی شده و جان بیمار را تهدید می کند.

پیشگیری از عفونت لگن و رحم

آسیبهای وارد شده به دستگاه تناسلی ممکن است درمان نشود. از هر 8 زن مبتلا به PID یک نفر آنها نازایی را تجربه می کند. پس پیشگیری بهتر از درمان است. روشهای ساده ای برای جلوگیری از ابتلا به بیماری التهابی لگن وجود دارند که عبارتند از:

1. بهداشت رابطه جنسی مثل استفاده از کاندوم و نداشتن شرکای متعدد را رعایت کنید.
2. از دوش واژینال برای شستشوی واژن استفاده نکنید.
3. سعی کنید به جای استفاده از IUD از روشهای دیگر پیشگیری از بارداری استفاده کنید.
4. اگر خودتان یا شریک جنسیتان عفونتی دارید تا درمان کامل آن از نزدیکی اجتناب کنید.
5. اگر گذاشتن آیودی باعث عفونت لگن تان شده، حتماً آن را خارج کرده و برای رفع التهاب آن اقدام کنید.
6. واژن را همیشه از جلو به عقب بشویید تا باکتریهای دستگاه گوارشی وارد واژن تان نشوند.
7. اگر بیماری مقاربتی دارید، حتماً برای درمان آن اقدام کنید. چون این بیماریهای ریسک ابتلا به التهاب لگن را در زنان بالا می برد.

درمان عفونت لگن و رحم

برای درمان بیماری التهابی لگن آنتی بیوتیک تجویز می کند. از آنجایی که ممکن است پزشک نوع باکتری عامل عفونت را نداند، دو نوع آنتی بیوتیک برای از بین بردن انواع باکتری های تجویز می شود. علائم چند روز پس از شروع درمان کمتر می شود یا کاملاً از بین می رود. با این حال باید دوره درمان را حتی در صورت تسکین علائم کامل کرد. قطع زودهنگام مصرف دارو باعث عود کردن عفونت می شود.
چنانچه بیمار به علت بارداری، عدم توانایی در بلع، آبسه لگن (کیسه مملو از چرک با عامل عفونی) یا ابتلا به دیگر بیماری ها نتواند آنتی بیوتیک مصرف کند، پزشک دستور بستری می دهد. بیماری التهابی لگن به ندرت و صرفاً در صورت پاره شدن آبسه لگن یا احتمال پاره شدن آن نیاز به جراحی پیدا می کند. چنانچه عفونت به درمان واکنش نشان ندهد و برطرف نشود، نیز انجام جراحی ضرورت می یابد.
ازآنجایی که باکتری های عامل التهاب لگن از راه تماس جنسی منتقل می شوند، همسر مبتلا نیز باید تحت درمان قرار بگیرد. آقایان گاهی ناقلان خاموش باکتری هایی هستند که عامل بیماری التهابی لگن محسوب می شوند. چنانچه همسر درمان نشود، خانم نیز مجدد دچار عفونت خواهد شد. پزشک از بانوان دچار عفونت رحم می خواهد تا زمان برطرف شدن عفونت از آمیزش خودداری کنند.

نسخه اصلی مطلب شباهت عفونت لگن و رحم و تشخیص آنها را در سایت دکتر محمد اعظمی بخوانید.

---