جوش نخوردن استخوان

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

Non-union
اگر یک شکستگی چندین ماه جوش نخورد ، تغییرات رادیولوژیک مشخصی ایجاد می شود که نشانه احتمال عدم جوش خوردگی دائمی است. در محل شکستگی انتهاهای استخوان، گرد و متراکم می شوند، بطوریکه خط شکستگی واضح تر به نظر می رسد.از لحاظ پاتولوژیک ، بنظر می رسد که فرایند ترمیم پایان یافته و فعالیتی برای پل زدن شکستگی توسط کال صورت نمی گیرد. بجای آن نسج فیبروزز فاصله میان استخوانها را پر می کند. گاهی ممکن است در داخل این پل فیبروز حفره ای ایجاد شود که نشانة فعالیت برای تشکیل این مفصل کاذب (پسودوآرتروز) است.

از لحاظ بیومکانیکی ،در پروسه جوش خوردن سه مرحله ممکن است دیده شود: در مرحله اول با توجه به اثرات بیولوژیک امواج شوکی، تحریک تشکیل کال در بافت نرم بین قطعات مشاهده می شود. در مرحله دوم ، کال با توجه به همراستایی و پایداری بین قطعات ،آنها را به هم متصل می کند و در مرحله سوم ، بازسازی کورتیکال و ناپدید شدن انسداد کانال مدولری، بوقوع می پیوندد؛ البته در صورتیکه نیروی خارجی بر آن وارد نگردد. اگر فاز دوم روی دهد،به این معنی است که پایداری کافی بوده و فاز سوم هم بدنبال آن روی خواهد داد.

علل :
هرکدام از علل زیر ممکن است موجب عدم جوش خوردگی شکستگی شوند :
1) عفونت استخوان
2) جریان خون ناکافی یک یا هر دو قطعه شکسته
3) حرکت جدا کننده بیش از حد قطعات شکسته
4) قرار گرفتن نسج نرم بین قطعات شکسته
5) از بین رفتن Apposition (تقابل) بین قطعات (شامل جدا شدن بیش از حد قطعات از یکدیگر در اثر کشش)
6) حل شدن هماتوم شکستگی در اثر مایع سینوویال (در شکستگی های داخل مفصلی)
7) وجود فلز ساینده در نزدیکی شکستگی
8) تخریب استخوان مثلاً در اثر تومور (در شکستگی پاتولوژیک)
گاهی ممکن است ممکن است دو یا چند عامل با هم عمل کنند. همین عوامل اگر شدت کمتری داشته باشند می توانند موجب تأخیر جوش خوردگی گردند.

درمان :
درمان عدم جوش خوردگی به محل شکستگی و میزان ناتوانی بستگی دارد. در برخی موارد مثل شکستگی های استخوان اسکافوئید ممکن است تنها ایراد مختصری باقی بماند که در این صورت بهتر است درمانی صورت نگیرد. با این وجود در اکثر موارد عدم جوش خوردن شکستگی ، ناتوان کننده بوده و به درمان جراحی نیاز دارد. اغلب شکستگی های استخوانهای بلند که جوش نخورده اند، با گذاشتن گرافت استخوانی، بخوبی درمان می شوند. در بعضی موارد بویژه هنگامی که شکستگی در داخل یا نزدیک مفصل باشد، ممکن است اعمال جراحی دیگری مانند اکسیزیون یکی از قطعات یا گذاشتن پروتز بجای آن مناسب تر باشد. در مواردی که بطور غیر معمول به هر درمانی مقاوم می باشند، میتوان تحریک الکترومانیتیک را نیز امتحان نمود.

در زمینه استفاده از ESWT در این بیماری نیز تحقیقات فراوانی صورت گرفته است. طی این درمان ، پاسخ مشاهده شده ناشی از مکانیسم استئوژنیک و پاسخ عروقی است. انرژی امواج شوکی موجب شکسته شدن ماکروکریستالهای هیدروکسی پیتیت و آزاد سازی میکروکریستالهایی می شوند که همانند هسته های جمع آوری کلسیم عمل می کنند. از طرف دیگر احتمالاً بعلت اثر امواج برروی اعصاب سمپاتیک محل، اسفنکترهای پره کاپیلر باز شده و مدیاتورهای التهابی و مادة P از محل برداشت می شوند، این عامل موجب تسریع ترمیم و کاهش موقت درد در محل می باشد.

در مطالعات انجام شده میزان موفقیت در استفاده از این روش به این قرار بود :
جوش خوردگی کامل: % 2/67
جوش خوردگی نسبی: % 8/20
عدم جوش خوردگی: % 12
این نتایج پس از 45 روز از سومین جلسه درمان ثبت شده اند.بافت کلسیفیه شده به دنبال این روش محدود به بافت نرم جوش نخورده و پریوست می با شد.هیچ استخوانی شدنی در خارج از این محدوده مشاهده نشده است. این خاصیت بخصوص در مواردی که احتمال درگیری عصبی وجود دارد ، بسیار سودمند است.
جهت مطالعه مطالب مربوط به شاک ویو به طور کامل اینجا کلیک کنید .