واریکوسل بیماری شایع جوانان است به طوری که تقریبا از هر هفت نفر یکی واریکوسل دارد.در این بیماری ورید هایی که خون بیضه ها را تخلیه میکنند واریسی و پرخون می شوند که باعث اختلال در ساخت نطفه ها میشود.علت بیماری مشخص نیست و اکثر موارد در سمت چپ دیده میشود.
واریکوسل سمت راست به تنهایی بسیار کم دیده میشود و حتما نیاز به بررسی کامل دارد.
یک یا خفیف که طی زور زدن ورید ها لمس میشود. درجه دو یا متوسط که در حالت عادی ورید های واضح لمس میشود و درجه شدید سه که وریدهای واریسی از روی پوست نیز مشاهده میشود.
درجه یک هیچ اهمیتی ندارد.
درجه دو در صورتی که ناباروری ایجاد کند نیاز به درمان دارد و معمولا معافیت از رزم به آن تعلق میگیرد.
درجه سه نیاز به عمل پیشگیرانه دارد و معمولا معافیت کامل به آن تعلق میگیرد.
تنها درمان موثر عمل جراحی است و درمان دارویی مخصوصا برای انواع شدید آن موثر نیست.معمولا بیماری طی بلوغ ایجاد میشود و با گذشت زمان شدت آن افزایش پیدا نمیکند. راهی برای افزایش شدت واریکوسل نیست و با ورزش یا کار سنگین شدت بیماری تغییر نمیکند اما حالاتی مانند ایستادن باعث میشود که درجه واقعی واریس مشخص شود که معاینه باید در این وضعیت انجام شود.
ایجاد یا عوارض واریکوسل با مواردی مانند سابقه خودارضایی یا سایر بیماری ها مرتبط نیست.
معمولا واریس ابتدا باعث کاهش حرکت و زنده ماندن نطفه ها و در صورت ادامه باعث کاهش تعداد نطفه ها که به معنی اختلال در ساخت نطفه هاست نیز می شود.
روش اینگونال یا مغبنی شایعترین روش است .
روش میکروسکوپی .
روش لاپاروسکوپی توصیه نمی شود و فقط برای موارد دوطرفه کاربرد دارد.
معمولا واریکوسل باعث درد نمیشود. بسته به روش جراحی تعدادی از موارد عود میکنند که عود در صورتی که مشکل ناباروری حل نشود نیاز به عمل مجدد دارد. از هر ده مرد نابارور که واریکوسل دارد با انجام عمل واریکوسل انتظار میرود که بطور متوسط برای شش نفر مشکل ناباروری حل شود. این موضوع نشان میدهد که در موارد قابل توجهی مشکلی به غیر از واریکوسل نیز به عنوان عامل ناباروری وجود دارد.
واریکوسل معمولا روی توانایی جنسی اثر منفی ندارد.