شرح بیماری گلوسیت عبارت است از التهاب حاد یا مزمن زبان در اثر علل مختلف. گاهی مسری است ولی سرطانی نیست. علایم شایع هر یک از موارد زیر: زبان متورم با رنگ قرمز روشن زخم متورم با رنگ قرمز روشن موییشکل شدن زبان، گاهی همراه با سطحی سیاه قرمز شدن نوک و گوشه های زبان علل عفونی از جمله هرپس سوختگی آسیب ناشی از دندانهای ناصاف، عدم تناسب دندانهای مصنوعی، تنفس دهانی یا گازگرفتگی مکرر در حین تشنج سوء مصرف الکل ، دخانیات، غذای گرم یا چاشنی سلامت نامناسب دندان آلرژی به خمیر دندان ، دهان شور ( به ویژه دهان شور حاوی پراکسید ) ، شیرینی، رنگ یا مواد مورد استفاده در کارهای دندانپزشکی کمبود ویتامینهای ب در اثر پلاگر، کمخونی کمبود ویتامین ب12 یا کم خونی کمبود آهن واکنشهای مضر نسبت به داروها عوامل تشدید کننده بیماری تغذیه نامناسب به ویژه کمبود ویتامینها سیگار کشیدن مواجهه شیمیایی یا محیطی با موارد شیمیایی تحریککننده یا خورنده الکلیسم اضطراب یا افسردگی دیابت شیرین پیشگیری بهداشت دهان خوبی داشته باشید.
دندانها و زبان را حداقل 2 بار در روز مسواک بزنید و هر روز از نخ دندان استفاده کنید. مرتب چکاب دندانپزشکی داشته باشید. سیگار نکشید. با استفاده از محافظ سر در ورزشهای تماسی یا دوچرخه سواری، از آسیب زبان پیشگیری کنید. عواقب مورد انتظار با درمان معمولاً ظرف 2 هفته علاجپذیر است. عوارض احتمالی التهاب زبان در صورت عدم درمان کافی میتواند مزمن شود. درمان اصول کلی آزمونهای تشخیصی میتوانند شامل بررسیهای آزمایشگاهی خون یا بیوپسی برای تشخیص هر گونه اختلال زمینهای باشند. درمان متوجه علت زمینهای در کنار ابزارهای کمک به خود خواهد بود. بررسی کنید که آیا بین خوردن غذاهای خاص و التهاب زبان همراهی وجود دارد یا خیر. غذاهای تحریککننده میتوانند شامل شکلات، مرکبات، غذاهای اسیدی (سرکه، ترشیجات)، آجیل شور یا چیپس سیب زمینی باشند. روزانه 3 بار یا بیشتر دهان خود را با محلول نمک (نصف قاشق چایخوری در 250 سیسی آب معادل یک بطری نوشابه) بشویید. اگر التهاب زبان، ناشی از یک دندان یا دندان مصنوعی خراب باشد، با دندانپزشک خود مشورت کنید. تا زمان رفع علت، التهاب بهبود نخواهد یافت. داروها برای درد خفیف میتوانید از داروهای بدون نیاز به نسخه مثل دهان شوهای بیحسکننده یا استامینوفن استفاده کنید.
ممکن است برای عفونت و درد ، آنتی بیوتیکها یا بی حس کننده های موضعی تجویز گردند. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری محدودیتی وجود ندارد. رژیم غذایی غیر از پرهیز از غذاهایی که التهاب را تشدید میکنند، رژیم غذایی خاصی ندارد. در طول بهبودی در حدامکان از مایعات فراوان و رژیم غذایی کاملاً متعادل استفاده کنید. برای به حداقل رساندن درد، مایعات را با نی بنوشید. غذاهایی که درد کمتری ایجاد میکنند، عبارتند از شیر، ژلاتین مایع، ماست، بستنی و فرنی.