1- یک الگوی گفتاری خوب برای کودک باشید . صدای مورد نظر را به صورت اغراق آمیز و کشیده در تمام موقعیتهای کلمه ( اول ، وسط و آخر کلمات )بیان کنید .
2- داستانی را برای کودک بخوانید . در حین خواندن داستان ،صدایی را که کودک نادرست میگوید ، به صورت اغراق آمیز تلفظ کنید .
3- با کودک در مورد اینکه چگونه صداها را تولید میکنید ، صحبت کنید . به او بگویید که وقتی صداها را تولید میکنید ، زبان و لبها و دندانهای شما کجا هستند .
4- هرگز کودک دارای اختلال تولیدی را مسخره نکنید .
5- فهرستی از لغات را تهیه کنید که صدای مورد نظر را دارند و روزانه با کودک تمرین کنید .
6- زمانی که کودکتان با شما صحبت میکند ، به او توجه کنید . به آنچه که کودک میگوید گوش کنید نه آنگونه که او میگوید .
7- سعی کنید از به کار بردن عبارات ( آهسته صحبت کن ) یا ( با دقت صحبت کن ) بپرهیزید .
8- هرگز در مورد مشکل گفتاری کودک بحث نکنید . نیازی نیست که کودک احساس کند که گفتارش با دیگران متفاوت است طوریکه بخاطر آن مورد توجه قرار گیرد .
9- اگر کودک به گفتارش توجه میکند ، به او اطمینان دهید که مشکل خاصی نیست بلکه او فقط برخی از کلمات را متفاوت از دیگران تلفظ میکند .
10- با تقلید کردن از کودک و یا خندیدن به تلفظ وی ، او را به این طرز صحبت کردن تشویق نکنید .
11- بازیهایی مثل ( من جاسوس هستم ) را با کودک بازی کنید . در این بازی کودک باید اشیایی که صدای مورد نظر را دارند ، در اتاق پیدا کند .