افزايش دريافت كالري و كاهش فعاليت فيزيكي باعث افزايش بروز چاقي به خصوص در بين كودكان و نوجوانان گشته است. چاقي كودكان با بروز بيماريهايي چون سرطان ،ديابت نوع 2 ، اختلال در تحمل گلوكز ، بيماريهاي قلبي عروقي و بطور كلي سندرم X در بزرگسالي رابطه مستقيم دارد.
چاقي در نوجوانان دختر باعث افزايش بروز ارتريت در بزرگسالي و چاقي در نوجوانان پسر باعث افزايش بروزنقرس و سرطان كولوركتال در بزرگسالي ميشود.عواقب چاقي در جنس مونث بيشتر از مذكر است.
به نظر ميرسد كه هرچه نوجوانان به هر دليلي به مدت طولاني تري چاق بمانند خطر اين كه بدن آنها در بزرگسالي وضعيت چاقي را حفظ كند و در طول زندگي چاق بمانند ،بيشتر است
1-هايپر پلازي:
اين نوع چاقي كه به صورت افزايش تعداد سلولهاي چربي صورت ميگيرد، دردوران كودكي تا آخر سن رشد رخ مي دهد و مقاوم به كاهش وزن در بزرگسالي است.اين نوع چاقي در بزرگسالي رخ نميدهد.
2- هایپر تروفي:
اين نوع چاقي كه به صورت افزايش سايز سلولهاي چربي صورت ميگيرد) سلولهاي چربي تا 1000 برابر ميتوانند بزرگتر شوند)، به برنامه كاهش وزن در بزرگسالي بهتر جواب ميدهد. با كاهش وزن سايز سلولها كم ميشود نه تعداد آنها.
بطور کلی میزان چربي بدن تا 9 ماهگي افزايش مي يابد. از 9 ماهگي تا 6 سالگي كاهش مي يابد. از 6 سالگي افزايش چربي براي آماده شدن براي بلوغ داريم.که این افزایش را ADIPOSITY REBOUNDمیگویند.adiposity reboundاگر قبل از 5/5 سالگي در بچه ها رخ دهد نسبت به وقتي كه بعد از 7 سالگي رخ دهد ،احتمال چاقي بزرگسالي در آنها بيشتر است.
شناسایی چاقی در کودکان میتواند مشکل باشد چون مثلا در یک سالگی و در دوره قبل از بلوغ ،کودک ممکن است بخاطر مسائل تکاملی و فیزیولوژیکی نسبت به زمانهای دیگر چاق تر باشد که این اغلب دائمی نیست.
سه روش محاسبه كالري مورد نياز روزانه در نوجوانان وجود دارد:
Kcal/cm
Kcal/Kg
Kcalبر اساس RDA
اگر عدد بدست آمده برای انرژی بر اساس قد بیشتر شد انرژی را بر اساس قد می گیریم.
در دوره نوجواني به علت رشد اسكلتي و بافتي رژيم كاهش وزن توصيه نميشود و افرايش فعاليت فيزيكي و محدوديت دريافت چربي و شيريني توصيه ميگردد. . در یک مطالعه بچه هایی که بیشتر از 4 ساعت تلویزیون تماشا میکردند ریسک بالاتری برای چاقي و افزایش کلسترول خون داشتند و اين اهميت فعاليت فيزيكي را آشكار مي سازد.