یک نگرانی رایج برای افرادی که از بریس ارتودنسی استفاده می کنند، این است که حین درمان ارتودنسی آیا می توانند ورزش کنند یا خیر. از آنجایی که نمی توان از احتمال آسیب های دهانی ورزشکاران تحت درمان با بریس ارتودنسی چشم پوشی کرد، لذا گزینه های متعددی برای پیشگیری از آسیب ها وجود دارد. زندگی با بریس ارتودنسی نباید شما را از انجام ورزش های مورد علاقه خود باز دارد.

ورزشهای مجاز حین درمان ارتودنسی دندان

برخی از ورزش های مجاز در حین درمان با بریس ارتودنسی که می توانید انجام دهید، عبارتند از:

• پیاده روی
• دویدن با سرعت کم
• دوچرخه سواری در سرعت کم یا با شتاب کم
• شنا
• بدمینتون
• پینگ پونگ
• ورزش های هوازی با شدت کم تا متوسط مانند؛ یوگا، بدنسازی آرام و ورزش های استراحتی
• ورزش های مقاومتی با وزن بدن یا دستگاه های ورزشی

ورزش های غیر مجاز حین درمان ارتودنسی

افراد تحت درمان ارتودنسی باید از انجام ورزش هایی که خطر آسیب به دهان و دندان را افزایش می دهند، خودداری کنند. به طور کلی، باید از انجام ورزش هایی که در آن احتمال برخوردهای جدی و ضربات شدید به ناحیه دهان وجود دارد، اجتناب شده یا با احتیاط بسیار و با استفاده از محافظ های دندانی انجام شوند.
برخی از ورزش هایی که باید در طول درمان ارتودنسی از آن ها خودداری کنید، عبارتند از:

• بوکس و ورزش های رزمی
• فوتبال آمریکایی
• والیبال با سطوح رقابتی بالا
• هاکی
• بسکتبال
• اسکی، اسکی آبی، اسنوبرد
• سوارکاری

روش های محافظت از ارتودنسی دندان هنگام ورزش

بریس های سنتی ممکن است برای ورزشکاران چندان مناسب نباشند. لذا بهتر است از گزینه های دیگر ارتودنسی دندان که ممکن است برای سبک زندگی یک ورزشکار مناسب تر باشند، استفاده شود. در زیر به چند مورد از این گزینه ها می پردازیم:

• اینویزیلاین

پلاک هایی که باید 20-22 ساعت در روز استفاده شوند. اینها در صورت نیاز قابل جابجایی هستند. بدون فلز، سیم یا براکت.

• بریس های لینگوال

براکت های فلزی سفارشی که در پشت دندان های شما استفاده می شوند، بنابراین جلوی دندان های شما فاقد سیم و براکت است. اما با انجام ورزش های غیرمجاز در حین درمان ارتودنسی همچنان خطر آسیب دهانی با احتمال ضربه به صورت، برخورد با بازیکنان دیگر و غیره وجود دارد. یک راه سریع برای کاهش احتمال آسیب به دهان استفاده از محافظ دهان هنگام ورزش است.
معمولاً سه نوع محافظ دهان وجود دارد. اینها از نظر هزینه، راحتی و سطوح حفاظتی متفاوت هستند، اما پوشیدن هر یک از آنها ایمن تر از عدم استفاده از محافظ دهان است.

• محافظ های دهانی استوک

محافظ های دهانی استوک از جنس پلاستیک سخت هستند و برای خرید آن نیازی به مراجعه به دندانپزشک یا ارتودنتیست نیست. در واقع، آنها را معمولا می توان در اکثر فروشگاه های لوازم ورزشی پیدا کرد. با این حال، به خاطر داشته باشید که آنها در طیف محدودتری از اندازه قرار داشته و همچنین در زمان استفاده از آن ها باید دهان بسته باشد تا در جای خود قرار گیرند. لازم به ذکر است به علت جنس سخت این محافظ ها، اگر حین ورزش ضربه ای به دهان بخورد ممکن است باعث آسیب جدی به دستگاه ارتودنسی ثابت و حتی دهان و دندان شود.

• محافظ های دهانی بویل اند بایت

جنس این نوع محافظ دهان از پلاستیک حرارتی است. به این معنی که وقتی در آب داغ قرار می گیرد نرم می شود. پس از خنک شدن، آن را در دهان قرار داده و با گاز گرفتن، شکل آنها به فرم دندان های شما تغییر حالت می دهد. برای افرادی که از ورزش های مجاز در طول درمان ارتودنسی استفاده می کنند مناسب است.

• محافظ های دهانی ارتودنسی

جنس این نوع محافظ ها از سیلیکون بوده و با استفاده از فلنج ها به بریس ارتودنسی متصل می شوند تا در جای خود محکم نگه داشته شوند. این محافظ برای جلوگیری از ضربه به براکت ها مناسب است و قدری بزرگتر از محافظ های معمولی ساخته می شود. لازم به ذکر است که بزرگتر بودن آن ها به این معنی نیست که به سختی در دهان جای می گیرند. هنگام انتخاب محافظ دهان مطمئن شوید که به راحتی و ایمن در دهان قرار می گیرد. همچنین باید جذب ضربه بالایی داشته باشد، به راحتی تمیز شود و هرگز تنفس را محدود نکند.

آیا ورزش های رزمی با ارتودنسی تداخل دارند؟

اگر از بریس استفاده می کنید، ورزش های رزمی می تواند خطرناک باشد. ضربه نابجا به دهان می تواند لب های شما را شکافته یا براکت ها و سیم های شما را بشکند، که تعمیر آن دردناک و به طور بالقوه هزینه بر است.
استفاده از محافظ های دهان در زمان انجام ورزش های رزمی بهترین راه برای افرادی است که از بریس استفاده می کنند. محافظ های دهان ارتودنسی که از سیلیکون ساخته شده اند، در حین ورزش های تماسی محافظت بسیار خوبی را ارائه می دهند.

نسخه اصلی مطلب آشنایی با ورزش های مجاز و غیرمجاز در ارتودنسی را در سایت دکتر پدرام دانش کاظمی بخوانید.

---