خال، رایج ترین ضایعه پوستی است که از سلول های ملانوسیت و به دلیل تجمع رنگدانه های پوستی تشکیل میشود. خالها معمولاً به رنگ های قهوه ای روشن، قهوه ای تیره یا سیاه دیده می شوند و اغلب بی خطر هستند. خال ها معمولاً غیر سرطانی هستند و می توانند در هر نقطه از صورت یا بدن فرد ایجاد شوند. خال ها از نظر رنگ، اندازه و شکل ظاهری متفاوت هستند. برخی از آنها دائمی هستند و ممکن است در طول زمان بزرگتر شوند و برخی دیگر کاملاً محو می شوند.
خال در اکثر مواقع، نوعی ضایعه خوش خیم پوستی محسوب می شود. این عارضه در واقع توده ای سلولی است که از تجمع سلول های ملانوسیت تشکیل شده است. ملانوسیت ها که رنگدانه های پوستی هستند در یک خال معمولی به صورت خوشه ای کنار هم قرار می گیرند.
اولین نوع، خال های مادرزادی هستند. این بدان معنی است که شما با یک خال یا چندین خال به دنیا می آیید. از هر ۱۰۰ نفر یک نفر با خال متولد می شود، که نشان دهنده رایج بودن این اتفاق است. این خال ها ممکن است بزرگ یا کوچک باشند که در برخی موارد خال های مادرزادی بزرگ خطر ایجاد ملانوم یا سرطان پوست را افزایش می دهند که نیازمند رسیدگی و پیگیری های پزشکی است.
این نوع خال، ظاهری معمولی دارد و در صورت داشتن ظاهری متفاوت نیازمند بررسی توسط پزشک است. ظاهر این خال ها با خال های معمولی متفاوت است. این خال ها زمانی که اندازه ای بزرگ، لبه های ناهموار یا سطح ناهموار داشته باشند، غیر طبیعی در نظر گرفته می شوند. این خال ها همچنین ممکن است تغییر رنگ داده یا در طول زمان بزرگ شوند. خال های دیسپلاستیک یکی از انواع رایج خال ها است که می تواند به ملانوم تبدیل شود.
این خال ها سرطانی نبوده اما در صورت تعداد زیاد بالای ۵۰ عدد باید به پزشک مراجعه شود. این خال ها بعد از تولد روی پوست بدن ظاهر می شوند؛ اما به معنای سرطانی بودن نیست. با این حال در صورتی که بیش از ۵۰ خال روی پوست بدن ظاهر شد در معرض خطر بیشتری برای ملانوم است و بهتر است به پزشک مراجعه شود.
یک نوع خال از نوع تومورهای پوستی است و معمولا در بخش اپیدرم پوست می باشد. برای تشخیص خوش خیم یا بدخیم بودن این نوع خال نیازمند بیوپسی از طرف پزشک است.
در این روش، خال در طی عمل رادیوفرکوئنسی یا جراحی با امواج رادیویی با بهره گیری از فرکانس بالا بریده می شود. از مزایای برداشتن خال با آر اف این است که خون در این روش بدون آسیب دیدن بافت، بند می آید و کوچکترین خطر یا احتمال بروز شوک در اثر سوختگی وجود ندارد.
برداشتن خال گوشتی با لیزر روشی آسان تر است که کوچکترین جای زخمی را نیز باقی نمی گذارد. ابتدا ناحیه مورد نظر به صورت موضعی بی حس می شود، سپس رنگدانه موجود در خال گوشتی با لیزر بریده می شود که در مرحله بعد طی فرایندهای التیام بخشی طبیعی خود بدن محو می شود. روی خال پوسته می بندد و در نهایت می افتد. برداشتن خال صورت با لیزر ایمن است و احتمال باقی ماندن جای زخم بسیار پایین است.
برداشتن خال با تراشیدن آن تقریباً شبیه روش برش دادن است. در این روش با استفاده از تیغ جراحی، پزشک، لایه های خال را تا زمانی که خال از بین برود می تراشد. قبل از شروع پروسه، بیحسی موضعی برای شما انجام می گیرد و در اغلب موارد پس از انجام این روش نیاز به بخیه زدن نیست؛ اما ممکن است در محل خال برداشته شده، یک لکه کوچک صورتی رنگ روی پوست باقی بماند که به کمک کرم های ترمیم کننده قابل محو شدن است.
روش کرایو، روشی نوین در برداشت ضایعات پوستی می باشد که ممکن است یک یا چند جلسه زمان نیاز داشته باشد تا خال ها به صورت کامل از بین بروند. در این روش از نیتروژن مایع استفاده می شود که دمایی حدود ۱۹۶- درجه سانتیگراد دارد. نیتروژن مایع، در مخزن مخصوصی نگهداری می شود و توسط لوله واسط و فلاکس، به سری خاص Liquid Nitrogen Spray مرتبط شده و در زمان انجام عمل، از آن خارج می شود. برای برداشتن زگیل و برداشتن خال، این گاز توسط دستگاه مذکور، به محل شلیک می شود و باعث انجماد فوق العاده سریع آن می شود.
یکی از روش های بسیار قدیمی و منسوخ شده برای خال برداری، روش حرارتی یا کوتریزاسیون می باشد. به دلیل عدم تعیین دقیق عمق آسیب بافتی و احتمال زیاد در ایجاد اسکار، به خصوص برای برداشتن خال های صورت امروزه استفاده از این روش به هیچ وجه توصیه نمی شود.
بعضی خال ها نیاز به برش جراحی و بخیه دارند. زیرا سلول های آن ناحیه با گذر زمان رشد می کنند و دوباره خال دیگری را تشکیل می دهند. به همین علت خال با بخشی از پوست بریده شده و در نهایت بخیه زده می شود. جای بخیه بسیار کوچک بوده و بعد از مدتی برطرف خواهد شد. این کار پس از بی حسی ناحیه به وسیله تیغ جراحی انجام می شود.
مطلب پیشنهادی : لیست انواع بیماریها و مشکلات پوستی
روش های مختلفی برای برداشتن خال وجود دارد که پزشک متخصص پوست با توجه به شرایط فرد بهترین آنها را پیشنهاد می دهد. در بعضی از آنها جراحی و در بعضی، لیزر روش ارجح است.
برداشتن خال از جمله دغدغه های زیبایی برای افرادی است که وجود انواع خال ها بر روی صورت یا بدن خود را نوعی معضل می دانند. بطور کلی خال های کوچک غیر سرطانی کاندیدای ایده آل برای برداشتن و از بین بردن هستند.
استفاده از عمل جراحی برای از بین بردن خال های گوشتی صورت توصیه نمی شود؛ چرا که ممکن است آثاری از بخیه و یا رد برش بر روی صورت باقی مانده و زیبایی ظاهری فرد را تحت شعاع قرار دهد. از این رو بیشتر افرادی که خال های گوشتی صورتشان را بر می دارند از روش لیزر استفاده می کنند. برداشتن خال مسطح با لیزر انتخاب مناسبی است.
برداشتن خال های معمولی هیچ گونه خطری ندارد؛ اما در صورتی که خال غیر طبیعی باشد و احتمال سرطانی بودن آن زیاد باشد باید برای جلوگیری از تبدیل شدن آن به سرطان پوست توسط متخصص پوست معاینه و برداشته شود.
هنگام برداشتن خال صورت و بدن باید کمی از حاشیه ها و عمق به ظاهر سالم خال هم برداشته شود. در غیر این صورت احتمال عود آن بیشتر خواهد بود. عود یا بازگشت ضایعه بستگی به عمق آن دارد. خال های عمیق معمولاً احتمال عود بیشتری دارند.
معمولاً بعد از برداشتن خال بهتر است که به مدت دو روز، ناحیه ای که خال برداشته شده را شستشو ندهید.
برخی از عواملی که در هزینه برداشتن خال مؤثر هستند :