اختلال ترانسوستیک به شرایطی گفته می شود که در آن برانگیختگی جنسی مداوم (حداقل 6 ماه)، مکرر و شدید ناشی از پوشیدن لباس های مرتبط با جنس مخالف وجود داشته باشد که توسط خیال پردازی ها، اصرارها یا رفتارها مشهود است. این وضعیت باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه های مهم می شود. اصطلاح ترنس وستیسم برای تشخیص این موضوع به کار می رود که اکثر افراد دارای علایق ترنسوستی هرگز به دنبال مراقبت روانپزشکی نیستند یا نیاز به مراقبت ندارند.

اختلال ترانسوستیک یک تشخیص بسیار نادر در نظر گرفته می شود، به طوری که (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013) کمتر از 3٪ از مردان برانگیختگی جنسی را گزارش کرده است. جالب است بدانید که اختلال ترنس وستیک تقریباً به طور انحصاری در مردان تشخیص داده می شود و اکثریت قریب به اتفاق مردان خود را دگرجنس گرا می شناسند و تنها گزارش هایی از فعالیت های همجنس گرا دارند.

دلایل

• علت اختلال ترانسوستیک ناشناخته است. گزارش شده است که پوشیدن لباس جنس مخالف باعث ایجاد هیجان در دوران کودکی می شود که می تواند در دوران بلوغ به تحریک جنسی تبدیل شود. اگر فرد پیر شود و این تمرین تکرار و تشویق شود، حتی با کاهش لذت جنسی ممکن است میل به لباس پوشیدن بیشتر شود.
• علائم انحراف جنسی ترانسوستیک
• داشتن تمایل به لباس پوشیدن به منظور تحریک جنسی.
• ناتوانی در برانگیختن هیجانات جنسی مگر پوشیدن لباس، لوازم جانبی یا سایر اشیاء جنس دیگر.
• بازی با جنس دیگر هنگام لباس پوشیدن متقابل.
• رفتارهای ذکر شده حداقل برای نیم سال قابل مشاهده هستند و باعث ناراحتی شدید در روابط، شغل و به طور روزانه می شوند.

تشخیص اختلال ترانسوستیک

تشخیص اختلال ترانسوستیک بر اساس گزارش بیمار از پوشیدن لباس های جنس متقابل و ناراحتی ناشی از آن است. گزارش های پوشیدن لباس های جنس متقابل بدون گزارش ناراحتی نباید به عنوان اختلال ترانسوستیک تشخیص داده شود.

درمان انحراف جنسی ترانسوستیک

به دلیل احساسات پریشان، معمولاً احساس ناراحتی روانی اجتماعی و افسردگی گزارش می شود. به این ترتیب، اختلال ترانسوستیک باید با روان درمانی با تمرکز بر ادراک منفی از خود درمان شود و استفاده از داروهای ضد افسردگی، به ویژه داروهای سروتونرژیک، باید در نظر گرفته شود.

پیامدهای اختلال ترانسوستیک

بسیاری از مردانی که مبتلا به اختلال ترنس وستیک تشخیص داده شده اند، دگرجنس گرا هستند و مایلند در روابط عاشقانه سنتی با زنان باقی بمانند. متأسفانه، رفتارهای ترانسوستیک اغلب با این روابط تداخل می کند. هنگامی که با تشخیص افسردگی یا رفتارهای خودکشی ترکیب شود، برای افراد مبتلا به اختلال ترنس وستیک بسیار مهم است که با یک درمانگر دارای مجوز آشنا با مسائل دگرباشان جنسی (لزبین، همجنس گرا، دوجنس گرا و ترنس جندر ) در تماس باشند.

هیچ کس مستعد ابتلا به اختلال ترانسوستیک نیست. در حالی که فراوانی واقعی این اختلال نامشخص است، چندان رایج نیست. مردان ممکن است اولین علائم این اختلال را به عنوان شیفتگی بیش از حد به یک کالای خاص که به طور سنتی فقط توسط زنان می پوشند، مانند رژ لب یا لباس، نشان دهند. هر چه زمان می گذرد، جوان بیشتر به مفهوم لباس پوشیدن متقابل علاقه مند می شود. هنگامی که کودک به بلوغ می رسد، با دگرپوشی شروع به ایجاد نعوظ آلت تناسلی می کند. این برانگیختگی جنسی معمولاً با گذشت زمان از بین می رود، اما میل به پوشیدن لباس زنانه ممکن است ادامه یابد یا حتی تشدید شود. در برخی موارد، فاز اختلال ترانسوستیک پیوسته است، در حالی که در موارد دیگر به صورت دوره ای رخ می دهد.

اختلال ترانسوستیک چه تفاوتی با نارسایی جنسیتی دارد؟

اگر دچار نارسایی جنسیتی هستید، ممکن است با پوشیدن لباس هایی که در ابتدا برای جنسیت های دیگر طراحی شده بودند، احساس راحتی بیشتری داشته باشید. با این حال، ناهنجاری جنسی، بر خلاف اختلال ترانسوستیک، صریحاً به برانگیختگی جنسی ناشی از پوشیدن این لباس ها مربوط نمی شود.

تفاوت بین فتیشیسم و ​​فتیشیسم ترانسوستیک چیست؟

مردی که با پوشیدن لباس زنانه خودارضایی می کند، ممکن است با فکر کردن به پوشیدن لباس زنانه، یک فتیش لباس ایجاد کند و از نظر جنسی تحریک شود. مردانی که از لباس های متقابل لذت می برند، ترنسیستیت نامیده می شوند و به این رفتار، فتیشیسم ترنس وستیک می گویند.

نسخه اصلی مطلب انحراف جنسی ترانسوستیک یا مبدل پوشی چیست؟ را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.

---