سیستم کلیه و مجاری ادراری نقش مهمی در تصفیه خون و دفع مواد زائد بدن از طریق ادرار ایفا می کند. اعضای موجود در این مجموعه عبارتند از کلیه ها، حالب (میزنای)، مثانه و مجرای ادرار. بدن انسان مواد غذایی مورد نیاز خود را طریق خون جذب می کند و طی مکانیزمی پیچیده آن را تبدیل به انرژی مورد نیاز بدن می کند. پس از اینکه بدن، مواد مغذی مورد نیاز خود را جذب کرد، مواد زائد و سموم بدن در خون باقی می مانند. وظیفه کلیه و مجاری ادراری، کمک به حذف این مواد زائد از طریق ادرار و همچنین حفظ تعادل یون های ضروری بدن مانند پتاسیم و سدیم است. اختلالات مادرزادی سیستم ادراری یکی از ناهنجاری های شایع و آزاردهنده در جمعیت نوزادان، کودکان و افراد بزرگسال است. اختلالات مادرزادی مجاری ادراری و ناهنجاری های کلیه شامل بیماری هایی می شود که بر شکل و عملکرد کلیه ها از بدو تولد تأثیر می گذارند. اختلالات و ناهنجاری های مادرزادی به دو شکل نادر و شایع بروز نموده و بسته به منشأ ایجاد کننده مشکل از درمان های متفاوتی برخوردار خواهد بود. اگر ناهنجاری های مادرزادی مجاری ادرار در همان مراحل اول تشخیص داده شوند می توان از آسیب های شدید به کلیه جلوگیری کرد؛ اما در صورت تشخیص دیر هنگام ممکن است نارسایی کلیه اتفاق بیفتد و احتیاج به درمان هایی مانند دیالیز و یا پیوند کلیه باشد. به طور کلی کودکانی که با ناهنجاری های مادرزاردی کلیه متولد می شوند احتیاج به مراقبت و معاینات دوره ای توسط پزشکان متخصص را دارند.
ناهنجاری های مجرای ادرار مادرزادی به مشکلات مجرای ادراری گفته می شود که کودک با آن متولد می شود. این مشکلات از طریق ژنتیک به کودک منتقل می شود. اختلالات و ناهنجاری مربوط به سیستم ادراری اعم از مشکلات مثانه، حالب و مجاری ادراری است.
برخی از شایع ترین دلایل عبارتند از:
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان تنگی مجرای ادرار اطفال
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان ناهنجاریهای مادرزادی مجرای ادرار
اکثر اختلالات مادرزادی مربوط به کلیه و مجاری ادرار پیش از تولد و در سونوگرافی هایی که در طی دوران باردرای انجام می شود قابل تشخیص می باشد. زمانی که این مشکلات در سونوگرافی جنین تشخیص داده شوند پزشکان به دقت، میزان مایع آمنیوتیک را مورد بررسی قرار می دهند، مایع آمنیوتیک عمدتاً از ادرار جنین تولید می شود و هرگونه کاهش مایع آمنیوتیک می تواند نشانه ای از اختلال در مجاری ادرار نوزاد باشد. در مواردی که ناهنجاری های مجاری ادرار در طی دوران جنینی و توسط سونوگرافی تشخیص داده نشود، علائم دیگری در طی دوران نوزادی یا کودکی رخ می دهد که عبارتند از:
اولین قدم در تشخیص ناهنجاری های مجاری ادرار، سونوگرافی هایی است که در طی دوران بارداری انجام می شود. به طور کلی مهمترین ابزار در تشخیص انواع اختلالات مجاری ادرار، سونوگرافی می باشد. سونوگرافی قادر به تشخیص ناهنجاری های مجاری ادرار جنین نیز می باشد. پس از اولین تشخیص در حین بارداری ممکن است تصویربرداری ها و یا آزمایشات دیگری برای بررسی های بیشتر انجام شود. سایر آزمایش هایی که برای تشحیص اختلالات مادرزادی در نوزادان و کودکان توصیه می شود عبارتند از:
برای مطالعه بیشتر بخوانید: علت تنگی مجرای ادرار در کودکان
در اکثر موارد مشکلات مادرزادی مجاری ادرار خفیف و جزئی بوده و احتیاجی به درمان نمی باشد، حتی در برخی موارد که یک کلیه به طور کامل از بین رفته باشد و یا دچار آسیب شده باشد ممکن است پزشکان تشخیص دهند که هیچ گونه درمانی لازم نیست. بسیاری از افراد می توانند با وجود یک کلیه به زندگی سالم و طبیعی خود ادامه دهند. در سایر موارد درمان هایی مانند تجویز دارو و یا جراحی ممکن است توصیه شود. به عنوان مثال در ریفلاکس مجرای ادرار درمان آنتی بیوتیک جهت جلوگیری از عفونت دستگاه ادرار و درمان جراحی برای اتصال مجدد حالب به مثانه توصیه می شود.