بیماری مولوسکوم یک نوع بیماری ویروسی می باشد که به صورت ضایعات برجسته کوچک و بزرگ به روی پوست ظاهر می شوند. ضایعات حاصل از بیماری مولوسکوم معمولاً به رنگ پوست و یا سفید مروارید ی هستند و گنبدی و گرد بوده و در داخل آنها ماده ای ژله مانند و سفید وجود دارد که تماس این ماده با نقاط دیگر پوست باعث سرایت بیماری به دیگر نقاط بدن است. ضایعات حاصل از مولوسکوم دارای اندازه های متفاوتی میباشد و معمولاً باعث خارش پوستی و ناراحتی برای بیمار نمی شود. در بزرگسالان این بیماری معمولاً در مناطق تحتانی شکم و رانها و مناطق تناسلی ظاهر می شود و به وسیله ی تماس جنسی منتقل خواهد شد. از آنجا که مولوسکوم تناسلی در افراد سالم به خودی خود ظرف ۶ تا ۱۲ ماه از بین میرود، لذا درمان خاصی لازم نیست؛ اما در مواردی مانند قابل رؤیت بودن ضایعه، وجود حساسیت های زمینه ای و تمایل به پیشگیری از انتقال، درمان لازم می شود. اگر ضایعه ها در ناحیه ی تناسلی باشند (روی آلت تناسلی یا اطراف آن، بخش خارجی دستگاه تناسلی زنان، دهانه ورودی واژن یا اطراف مقعد) درمان مولوسکوم توصیه می شود. در صورتی که در این نواحی ضایعه را مشاهده کردید، بهترین راه این است که به پزشک مراجعه کنید؛ چون این احتمال وجود دارد که بیماری همراه دیگری نیز داشته باشید که ضمن تماس جنسی، منتقل شود.

علت ایجاد مولوسکوم تناسلی

این بیماری پوستی به واسطه لمس کردن و در تماس بودن با پوست آلوده منتقل می شود و قدرت سرایت یافتن آن بسیار بالا است به طوری که حتی اگر فرد سالم با حوله، لباس ها و حتی اسباب بازی های شخص مبتلا در ارتباط باشد، امکان ظاهر شدن دانه های مولوسکوم بر بدن وی نیز وجود دارد. همچنین خود شخص آلوده هم نباید چندان به آن دست بزند و اکیداً توصیه می گردد که از خراشیدن آن جلوگیری شود؛ چرا که دیده شده با این کار به قسمت های دیگر بدن فرد هم سرایت کرده است.

در بزرگسالان ممکن است از طرق جنسی منتقل شود و محل رایج بروز مولوسکوم، آلت تناسلی است. در واقع رابطه ی جنسی یکی از اصلی ترین راه های انتقال است که در بزرگسالان معمولاً از این طریق مولوسکوم منتقل می شود؛ چرا که یکی از قسمت هایی که دانه های مولوسکوم در آن دیده می شود اندام تناسلی است که می تواند شامل اطراف یا روی آلت مردانگی، مهبل، مقعد و اطراف آن باشد و نیز محققان این احتمال را می دهند که این عارضه پوستی از طریق حمام، سونا و استخر عمومی نیز منتقل می شود که البته این نظریه تاکنون به اثبات علمی نرسیده است.

علائم مولوسکوم تناسلی

• در ابتدا به شکل دانه های برجسته کوچک، سفت و گنبدی شکل رشد می کنند.
• سطحی صاف و براق و یا مروارید گونه دارند.
• همرنگ گوشت یا صورتی رنگ هستند.
• یک گودی در مرکز دارند. این گودی ممکن است با یک ماده سفید ضخیم پنیرمانند و چرب پر شده باشد.
• بدون درد هستند؛ اما برخی از آنها با خارش همراه هستند.
• زمانی که سیستم ایمنی با آنها در حال مبارزه با این ویروس است، این زگیل ها به رنگ قرمز در می آیند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، ممکن است در بدن خود صدها زگیل آبکی را مشاهده کنند.

عوامل خطر ابتلا به مولوسکوم تناسلی

• سیستم ایمنی ضعیف: ابتلا به ایدز، سرطان درمانی و سایر عواملی که باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی می شوند، احتمال ابتلا به این عفونت را افزایش می دهند. در حقیقت، یک حالت شدید این ویروس که با توجه به افزایش اندازه و تعداد جراحت های پوستی قابل تشخیص است، اغلب نشانه ای از ابتلا به بیماری ایدز می باشد.
• درماتیت آپوتیک: اگزما باعث تجزیه سلول های پوست و وارد شدن آسیب به آنها می شود. این شرایط باعث می شود فرد به مقدار بیشتر در معرض این عفونت قرار گرفته و نیز احتمال پخش شدن آن در بدن افزایش یابد.
• موقعیت جغرافیایی: شواهد مربوط به مطالعات انجام شده نشان می دهد مولوسکوم بیشتر در کشورهای در حال توسعه مشاهده می شود.

تشخیص مولوسکوم تناسلی

هیچ آزمایشی برای تشخیص مولوسکوم وجود ندارد و این بیماری فقط با ظاهر ضایعات شناسایی می شود. اگر شما به بیماری مولوسکوم کنتاژیوزوم مبتلا شده اید، پزشک شما ممکن است انجام آزمایشاتی را برای عفونت های مقاربتی توصیه کند. با خراشیدن قسمت کمی از پوست آلوده، آن را در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار خواهد داد.

درمان مولوسکوم تناسلی

پزشکان ممکن است توصیه کنند قبل از برطرف شدن خود به خودی ضایعات نسبت به برداشت آن اقدام کنید. این نکته در افراد بالغ اهمیت دارد؛ زیرا آنها بسیار مسری هستند. درمان مولوسکوم می تواند دردناک باشد از این رو استفاده از ترکیبات بی حس کننده می تواند ناراحتی را کاهش دهد. برخی اوقات درمان های ترکیبی نیز استفاده می شوند.

داروها برای درمان مولوسکوم

در برخی موارد داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای می تواند مستقیماً روی ضایعات حاصل از مولوسکوم تناسلی استفاده شوند. مثال هایی از این داروها عبارت است از:

• محصولات خورنده: این فراورده ها اغلب حاوی اسید سالیسیلیک یا پتاسیم هیدروکساید هستند و در طول زمان ضایعات حاصل از مولوسکوم را حل می کنند. سایر محصولات ممکن است تاول هایی را ایجاد کنند.
• کرم های موضعی: کرم ها و ژل های نسخه ای حاوی رتینوئیدها مانند ترتینوئین، آداپالن و تازاروتن می توانند برای درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم استفاده شود. این داروها نمی تواند در دوران بارداری استفاده شود.

جراحی و سایر روش ها

روش هایی که پزشکان برای برداشت ضایعات پوستی مولوسکوم کنتاژیوزوم استفاده می کنند عبارت است از:

• خراش
• فریز کردن یا کرایوتراپی
• لیزر تراپی

وقتی عفونت از بین برود مولوسکوم کنتاژیوزوم روی بدن باقی نمی ماند؛ اما در صورتی که در تماس با فرد آلوده قرار بگیرید دوباره در خطر ابتلا به مولوسکوم کنتاژیوزوم قرار خواهید داشت.

مدیریت مولوسکوم تناسلی

با عمل به این نکات می توانید از گسترش این بیماری جلوگیری کنید؛ زیرا احتمال گسترش این بیماری به سایر نقاط بدن و به افراد دیگر وجود دارد. هنگامی که زگیل های آبکی قابل مشاهده هستند، می توانند گسترش یابند. برای جلوگیری از گسترش این بیماری می توانید:

• از خراشیدن و یا کندن تاول ها تا جایی که ممکن است خودداری کنید. پوشاندن تاول ها با پانسمان ممکن است به شما کمک کند.
• از انجام ورزش هایی مانند کشتی، ژیمناستیک و شنا پرهیز کنید.
• از رختکن استفاده نکنید.
• از حوله، کیسه حمام، لباس و سایر وسایل شخصی مشترک استفاده نکنید.
• از اصلاح کردن پوستی که دارای زگیل آبکی است، خودداری کنید.
• از رابطه جنسی با فرد مبتلا پرهیز کنید.

نسخه اصلی مطلب مولوسکوم تناسلی چیست؟ را در سایت کلینیک پوست صدف بخوانید.

---