بیماری اسپوندیلوز گردن که با نام آرتروز گردن یا Cervical Spondylosis نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین مشکلاتی است که افراد با افزایش سن ممکن است تجربه کنند. این بیماری به دلیل تغییرات مرتبط با فرسایش طبیعی ستون فقرات گردنی رخ می دهد و می تواند موجب درد، خشکی گردن و در مواردی فشار بر اعصاب نخاعی شود. اگرچه اسپوندیلوز گردن بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال دیده می شود، اما سبک زندگی مدرن و استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال، این بیماری را در میان جوان ترها نیز شایع کرده است. در این مقاله به بررسی علل، علائم و روش های درمان و پیشگیری از این بیماری پرداخته ایم.

نام های آرتروز گردن

• استئوآرتریت گردن
• آرتروز گردن
• بیماری دژنراتیو دیسک گردن

علل آرتروز گردن

آرتروز گردن معمولاً با تشکیل استئوفیت ها (خارهای استخوانی) آغاز می شود. این خارها به دلیل تخریب مفاصل و مهره ها شکل می گیرند و می توانند فضای اطراف نخاع و اعصاب را تنگ کنند. عوامل خطر برای آرتروز گردن عبارتند از:

• سن: با افزایش سن، احتمال ابتلا به آرتروز گردن بیشتر می شود. بر اساس گزارش ها، تا سن 60 سالگی بیش از 85 درصد افراد به این بیماری مبتلا می شوند.
• ژنتیک: عوامل ارثی مانند کانال نخاعی باریک یا گذرگاه های کوچکتر بین مهره ها می توانند خطر ابتلا به آرتروز گردن را افزایش دهند.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند روند تخریب دیسک های گردن را تسریع کند و خطر ابتلا به گردن درد را افزایش دهد.
• افسردگی و اضطراب: این اختلالات روانی می توانند به طور غیرمستقیم خطر آرتروز گردن را افزایش دهند. همچنین، وضعیت نامناسب روانی ممکن است نتایج درمانی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
• نوع شغل: مشاغلی که با حرکات مکرر گردن، بلند کردن وزنه، یا وضعیت بد ارگونومی همراه هستند، می توانند خطر ابتلا به آرتروز گردن را افزایش دهند.
• صدمات فیزیکی: ضربات مکرر به گردن یا آسیب های فیزیکی دیگر نیز می توانند احتمال بروز آرتروز گردن را افزایش دهند.

علائم آرتروز گردن چیست؟

آرتروز گردن یا اسپوندیلوز گردن می تواند علاوه بر درد و سفتی در ناحیه گردن، علائمی در سایر بخش های بدن ایجاد کند که در ادامه به تفصیل به آن ها پرداخته شده است:

علائم ایجاد شده در گردن و سر

گاهی ممکن است آرتروز گردن وجود داشته باشد اما هیچ علائمی بروز ندهد. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، شامل موارد زیر هستند:

• گردن درد متناوب (سرویکالژیا)
• سفتی گردن
• سرگیجه
• اسپاسم عضلات
• ضعف در اندام ها (مانند دست ها و شانه ها)
• مشکل در راه رفتن (در موارد شدید که فشار به نخاع وارد شود)
• صدای "تق تق" در گردن هنگام حرکت دادن آن

علائم رادیکولوپاتی (درد انتشاری به دست ها)

رادیکولوپاتی به معنای تحت تاثیر قرار گرفتن ریشه های عصبی نخاعی است. این حالت می تواند علائمی نظیر موارد زیر را در دست ها ایجاد کند:

• درد
• ضعف
• بی حسی
• احساس شوک الکتریکی در بازو

علائم رادیکولوپاتی معمولاً به دلیل فشار بر روی ریشه های عصبی نخاعی به وجود می آید.

علائم میلوپاتی

میلوپاتی وضعیتی است که در آن نخاع تحت فشار قرار می گیرد. این مشکل می تواند با گذشت زمان یا به دلیل تنگی کانال نخاعی ایجاد شود. علائم رایج میلوپاتی عبارتند از:

• مشکل در حفظ تعادل
• ضعف در دست ها و مشکل در انجام کارهای دقیق مانند نوشتن
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن مداوم در یک یا هر دو دست

آرتروز گردن در جوانی

آرتروز گردن در جوانی یک مشکل غیرمعمول اما رو به افزایش است که اغلب به دلیل سبک زندگی مدرن، مانند استفاده مداوم از گوشی های هوشمند، کار طولانی مدت با کامپیوتر و وضعیت بد نشستن رخ می دهد. عواملی مانند آسیب های قبلی، عوامل ژنتیکی و فشار مداوم بر مهره های گردنی نیز می توانند به این وضعیت دامن بزنند. این بیماری می تواند باعث درد، سفتی گردن، و حتی محدودیت حرکتی در این سنین شود. اصلاح عادات روزمره، ورزش منظم و تقویت عضلات گردن، به علاوه درمان های پزشکی مناسب، می تواند از پیشرفت این بیماری جلوگیری کند.

خطرات آرتروز گردن

آرتروز گردن ممکن است در ابتدا تنها باعث ناراحتی خفیف شود، اما در صورت پیشرفت، می تواند عوارض جدی ایجاد کند. این عوارض شامل:

• فشردگی اعصاب گردنی: که می تواند باعث درد شدید، ضعف عضلانی یا بی حسی در بازوها و دست ها شود.
• تنگی کانال نخاعی: اگر مفاصل آسیب دیده به نخاع فشار بیاورند، مشکلات حرکتی و حتی در موارد شدید فلج رخ می دهد.
• اختلال در گردش خون مغزی: در موارد نادر، تخریب مهره های گردنی می تواند بر شریان های مهم فشار وارد کرده و باعث سرگیجه یا مشکلات تعادلی شود.

تشخیص آرتروز گردن

1. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

• این روش به پزشکان کمک می کند تا بافت های نرم، استخوان ها و اعصاب را بررسی کرده و تنگی های احتمالی را شناسایی کنند.

2. اشعه ایکس

• این آزمایش برای مشاهده باریک شدن فضای دیسک ها و وجود خارهای استخوانی مفید است.

3. سی تی اسکن

• سی تی اسکن تصاویر دقیقی از ساختار مهره ها و کانال نخاعی ارائه می دهد و تغییرات ایجاد شده را با جزئیات بیشتری نشان می دهد.

4. میلوگرافی

• در این روش، با تزریق ماده کنتراست، ساختارهای عصبی و انسدادها بهتر دیده می شوند.

5. مطالعه هدایت عصبی

• این آزمایش برای بررسی عملکرد اعصاب و تایید علائم رادیکولوپاتی انجام می شود.

درمان آرتروز گردن

متخصصان مرتبط:

• فوق تخصص درد
• روماتولوژیست
• متخصص مغز و اعصاب
• جراح ارتوپدی
• جراح مغز و اعصاب

مدیریت محافظتی:

اگر علائم خفیف تا متوسط ​​باشد و مشکلات عصبی پیش رونده ای وجود نداشته باشد، درمان محافظتی می تواند مؤثر باشد و روند بیماری را کند کند. این روش ها شامل:

• داروها: ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و مسکن هایی مانند استامینوفن
• تزریقات: کورتیکواستروئید برای کاهش درد و التهاب و بلوک عصبی توسط فوق تخصص درد
• حمایتی و فیزیکی: استفاده از آتل گردنی، فیزیوتراپی با توجه به شرایط بیمار، کاهش یا تنظیم فعالیت های بدنی با نظر پزشک
• جراحی: جراحی معمولاً ضروری نیست، مگر در موارد درد شدید و غیرقابل کنترل، بدتر شدن علائم رادیکولوپاتی

در صورت لزوم، گزینه های مختلف جراحی توسط پزشک بررسی می شوند.

بهترین قرص برای آرتروز گردن

درمان دارویی آرتروز گردن به کاهش درد و التهاب کمک می کند. برخی از رایج ترین قرص ها عبارت اند از:

• مسکن ها: مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب.
• داروهای شل کننده عضلانی: مانند متوکاربامول، برای رفع اسپاسم عضلات.
• مکمل ها: قرص های حاوی گلوکزامین و کندرویتین ممکن است در حفظ سلامت مفاصل مؤثر باشند.

قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک مشورت کنید تا عوارض جانبی و تداخلات احتمالی بررسی شود.

فرق دیسک گردن با آرتروز گردن چیست؟

معیار	دیسک گردن	آرتروز گردن
علت	بیرون زدگی یا پارگی دیسک بین مهره ای	فرسایش و تخریب مفاصل و غضروف های گردنی
علائم	درد تیرکشنده به شانه ها و دست ها، بی حسی	درد و سفتی موضعی، کاهش انعطاف پذیری
محدوده درگیری	معمولاً یک یا دو دیسک مشخص	چندین مفصل و ساختارهای گردنی
شدت عوارض	ممکن است باعث فشار بر نخاع یا ریشه های عصبی شود	عوارض تدریجی و کمتر حاد
درمان	گاهی جراحی لازم است	مدیریت با دارو، فیزیوتراپی، و اصلاح سبک زندگی

برای آرتروز گردن چی بخوریم؟

رژیم غذایی مناسب می تواند به کاهش التهاب و حفظ سلامت مفاصل کمک کند:

• غذاهای ضدالتهابی: مانند ماهی های چرب (سرشار از امگا 3)، زنجبیل، و زردچوبه.
• سبزیجات برگ سبز: حاوی ویتامین K و کلسیم برای تقویت استخوان ها.
• مواد غذایی حاوی ویتامین C: مانند مرکبات و توت ها برای حمایت از تولید کلاژن.
• مکمل های غذایی: مانند گلوکزامین و کندرویتین.

اجتناب از غذاهای فرآوری شده و پرچرب نیز می تواند در کاهش التهاب و بهبود علائم مفید باشد.

نسخه اصلی مطلب بیماری اسپوندیلوز یا آرتروز گردن یا Cervical Spondylosis چیست؟ را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---