آرتروز گردن و دیسک گردن هر دو مربوط به مشکلات مفاصل ستون فقرات می شوند. آرتروز (اسپوندیلوز) و دیسک گردن (اسپوندیلیت)، دو شرایط مختلف هستند که نیاز به درمان های متفاوتی دارند.

دیسک گردن یا اسپوندیلیت:

اسپوندیلیت نوعی آرتریت است که می تواند باعث تشدید درد سوزشی در ستون فقرات شود و در آن دیسک های بین مهره ها، دچار فتق و بیرون زدگی می شوند و گاهی اوقات، به عصب ها فشار وارد می کنند.معمولا در قسمت پایین کمر و باسن ایجاد می شود، اما به مرور زمان به سمت گردن پیشرفت می کند.برخی از افراد ممکن است سال ها بگذرند و فقط با دوره های گاه به گاه درد شدید ستون فقرات دست و پنجه نرم کنند.برخی دیگر ممکن است دردهای مکرر داشته باشند زیرا بیماری همچنان گسترش می یابد و بدتر می شود.

در حالی که گردن درد اولین علامتی نیست که با اسپوندیلیت ظاهر می شود و گاهی اوقات هرگز ایجاد نمی شود، می تواند یک علامت نگران کننده باشد، زیرا معمولا زمانی که بیماری پیشرفته تر شده است ظاهر می شود.

علائم دیسک گردن یا اسپوندیلیت:

اسپوندیلیت و علائم مرتبط با آن به آرامی شروع می شوند.علائم اولیه رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد و سفتی ستون فقرات:این درد می تواند از یک درد خفیف تا یک احساس سوزش شدید متغیر باشد.اسپوندیلیت معمولا برای اولین بار در قسمت تحتانی کمر یا باسن (مفاصل ساکروایلیاک بین ساکروم و لگن) مشاهده می شود.
• دردی که با استراحت بدتر می شود:ورزش یا فعالیت ممکن است درد التهابی اسپوندیلیت را کاهش دهد، اما عدم تحرک می تواند آن را تشدید کند.در واقع، درد می تواند در هنگام خواب تشدید شود که گاهی اوقات منجر به بیدار شدن در شب می شود.

علائمی که ممکن است بعدا ایجاد شود می تواند شامل موارد زیر باشد:

• حساسیت به نور:در طول تشدید درد، دید ممکن است تار شود و نورهای روشن باعث درد چشم شوند.
• بی حالی:افراد ممکن است حتی پس از تلاش برای استراحت کافی احساس خستگی کنند.
• درد در سایر مفاصل:اسپوندیلیت علاوه بر گسترش درد به سمت گردن، می تواند شانه ها، زانوها، باسن، انگشتان دست و سایر مفاصل را نیز درگیر کند.
• درد قفسه سینه:التهاب غضروف بین جناغ سینه (استخوان سینه) و دنده ها می تواند باعث درد شدید شود که ممکن است با یک رویداد قلبی اشتباه گرفته شود.
• از دست دادن تحرک ستون فقرات:در موارد نادر، اسپوندیلیت در نهایت می تواند آسیب زیادی به دیسک های بین مهره ای و مفاصل فاست ستون فقرات وارد کند که استخوان های مهره شروع به جوش خوردن با هم می کنند.

دیسک گردن یا اسپوندیلیت چگونه باعث گردن درد می شود؟

اسپوندیلیتبه چند روش مختلف می تواند باعث درد و سفتی گردن شود:

• التهاب ستون فقرات گردنی:اسپوندیلیت باعث ایجاد انتزیت می شود که التهاب و تشکیل بافت اسکار است که در آن رباط ها، تاندون ها و سایر بافت های نرم به استخوان می چسبند.این روند بیماری که در ابتدا بر ستون فقرات کمری تاثیر می گذارد، در نهایت می تواند ستون فقرات گردنی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
• وضعیت بدنی ضعیف: در حالی که اسپوندیلیت معمولا ابتدا باعث درد و تورم در کمر و باسن می شود، تغییرات وضعیتی ناشی از علائم در این نواحی نیز می تواند به درد گردن قبل از گسترش این بیماری به ستون فقرات گردنی کمک کند.انحطاط ستون فقرات در وسط و پایین کمر می تواند باعث دردناک و سفت شدن مفاصل ستون فقرات شود که به نوبه خود می تواند منجر به کاهش سطح فعالیت و ضعیف شدن عضلات شود.اگر عضلات در گردن، قسمت فوقانی پشت و قفسه سینه ضعیف یا سفت شوند، یا اگر ستون فقرات قفسه سینه به دلیل تغییرات دژنراتیو شروع به خمیدگی بیشتر به سمت جلو کند (کیفوز)، عضلات گردن و مفاصل ستون فقرات گردنی می توانند در حین کار سخت تر دچار استرس و درد شوند.

افزایش خطر شکستگی ستون فقرات:

برای بیمار مبتلا به اسپوندیلیت پیشرفته، اتو فیوژن بخش های حرکتی ستون فقرات می تواند منجر به ایجاد اهرم های طولانی از بخش های ستون فقرات شود که استرس را در ستون فقرات افزایش می دهد.این امر به ویژه در مورد حوادث آسیب زا یا سقوط بسیار مهم است.استرس از طریق بخش های سفت متمرکز می شود و ممکن است شکستگی ایجاد شود.به ویژه، فضای دیسک ضعیف ترین ناحیه و آسیب پذیرترین ناحیه در برابر شکستگی است.

حتی پس از یک ضربه جزئی، بیمار مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان که درد دارد باید به طور کامل مورد ارزیابی قرار گیرد تا از شکستگی های از دست رفته جلوگیری شود.سی تی اسکن برای شناسایی شکستگی ها نشان داده می شود و تثبیت جراحی اغلب برای جلوگیری از آسیب عصبی لازم است.

درمان دیسک گردن یا اسپوندیلیت:

• درمان های غیر جراحی:

برخی از درمان های رایج برای گردن درد ناشی از اسپوندیلیت عبارتند از:

1. فیزیوتراپی
2. تغییر سبک
3. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
4. استفاده از یخ یا گرما درمانی
5. دستکاری دستی
6. طب سوزنی

• جراحی دیسک گردن یا اسپوندیلیت:

با درمان ها و داروهای مدرن، احتمال پیشرفت اسپوندیلیت تا حد نیاز به جراحی بسیار کم است.با این حال، اگر اسپوندیلیت به گردن گسترش یافته باشد، به احتمال زیاد جراحی می تواند به یک موضوع جدی تبدیل شود.اگر طناب نخاعی یا سلامت عصب نخاعی در معرض خطر فشردگی ستون فقرات باشد، یا اگر بدشکلی شدید با سر خمیده به جلو ایجاد شده باشد، جراحی ستون فقرات ممکن است به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود.

برخی از گزینه های جراحی برای اسپوندیلیت می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. لامینکتومی:این جراحی رفع فشار ستون فقرات شامل برداشتن لامینا (قوس استخوانی) از پشت مهره، آزاد کردن فضای بیشتر برای نخاع و اعصاب نخاعی است که فشرده شده اند.
2. همجوشی ستون فقرات:اگر ناپایداری در ستون فقرات وجود داشته باشد، جراحی فیوژن ستون فقرات با هدف ادغام دو یا چند مهره مجاور به یکدیگر برای تثبیت ستون فقرات انجام می شود.
3. استئوتومی ستون فقرات:این جراحی شامل بازسازی یا برداشتن یک یا چند استخوان ستون فقرات برای تنظیم مجدد ستون فقرات و یا کاهش بد شکلی است.این جراحی همچنین شامل فیوژن برای تثبیت ستون فقرات و حفظ شکل جدید آن با استفاده از ابزار دقیق داخلی است.
4. تکنیک لیزری PLDH: تکنیکی که با استفاده از لیزر پلاسما دیسک عود کرده را درمان می کند. برای انجام این عمل باید از قبل نسبت به عدم وجود چسبندگی در محل عمل اطمینان حاصل کرد. برای ایم منظور باید از دستگاه MRI همراه با تزریق کمک گرفت.

آرتروز گردن یا اسپوندیلوز:

اسپوندیلوز گردن یک اصطلاح کلی برای ساییدگی و پارگی ناشی از افزایش سن است که بر دیسک های ستون فقرات در گردن شما تاثیر می گذارد.با کم آبی و کوچک شدن دیسک ها، علائم آرتروز، از جمله برآمدگی های استخوانی در امتداد لبه های استخوان ها (خارهای استخوانی) ایجاد می شود.

اسپوندیلوز گردن بسیار شایع است و با افزایش سن بدتر می شود.بیش از 85 درصد از افراد بالای 60 سال به اسپوندیلوز گردنی مبتلا هستند.

علائم آرتروز گردن یا اسپوندیلوز:

اکثر مردم هیچ علامتی را تجربه نمی کنند.هنگامی که علائم ظاهر می شوند، معمولا شامل درد و سفتی در گردن می شوند.

گاهی اوقات، اسپوندیلوز گردنی منجر به باریک شدن کانال نخاعی در استخوان های ستون فقرات (مهره ها) می شود.کانال نخاعی فضایی در داخل مهره ها است که نخاع و ریشه های عصبی از آن عبور می کنند تا به بقیه بدن برسند.اگر نخاع یا ریشه های عصبی گیر کرده باشند، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

• سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف در بازوها، دست ها، پاها
• عدم هماهنگی و مشکل در راه رفتن
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده

علل آرتروز گردن یا اسپوندیلوز:

با افزایش سن، ساختارهایی که ستون فقرات و گردن را تشکیل می دهند به تدریج دچار ساییدگی و پارگی می شوند.این تغییرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• دیسک های خشک شده:دیسک ها مانند بالشتک بین مهره های ستون فقرات عمل می کنند.در سن 40 سالگی، دیسک های ستون فقرات اکثر افراد شروع به خشک شدن و کوچک شدن می کنند.با کوچکتر شدن دیسک ها، تماس استخوان به استخوان بین مهره ها بیشتر می شود.
• فتق دیسک:ترک ها نیز در قسمت بیرونی دیسک های ستون فقرات ظاهر می شوند.فضای داخلی نرم دیسک می تواند از میان این شکاف ها عبور کند.گاهی بر نخاع و ریشه های عصبی فشار می آورد.
• خارهای استخوانی:همانطور که دیسک ها شکسته می شوند، بدن ممکن است در تلاشی نادرست برای تقویت ستون فقرات، مقدار بیشتری استخوان تولید کند.این خارهای استخوانی گاهی اوقات می توانند نخاع و ریشه های عصبی را نیشگون بگیرند.
• رباط های سفت:رباط ها تارهای بافتی هستند که استخوان را به استخوان متصل می کنند.رباط های ستون فقرات می توانند با افزایش سن سفت شوند و گردن را کمتر انعطاف پذیر کنند.

عوامل خطر آرتروز گردن:

عوامل خطر برای اسپوندیلوز گردنی عبارتند از:

• سن:اسپوندیلوز گردنی معمولا به عنوان بخشی از افزایش سن رخ می دهد.
• شغل:کارهایی که شامل حرکات تکراری گردن، قرار گرفتن در وضعیت نامناسب یا کار زیاد بالای سر هستند، فشار بیشتری به گردن وارد می کنند.
• آسیب های گردن:به نظر می رسد آسیب های قبلی گردن خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردن را افزایش می دهد.
• عوامل ژنتیکی:برخی از افراد در خانواده های خاص در طول زمان بیشتر این تغییرات را تجربه خواهند کرد.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن با افزایش گردن درد مرتبط است.

درمان آرتروز گردن یا اسپوندیلوز:

درمان اسپوندیلوز گردن بستگی به شدت آن دارد.هدف از درمان تسکین درد، کمک به حفظ فعالیت های معمول خود تا حد امکان و جلوگیری از آسیب دائمی به نخاع و اعصاب است.

درمان آرتروز گردن می تواند شامل موارد زیر باشد:

• داروها: داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی، NSAIDها، کورتیکواستروئیدها، شل کننده های عضلانی، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی
• فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات کششی و تقویتی را به شما آموزش دهد که ممکن است علائم را کاهش دهد.
• یخ یا گرما: گردن خود را با کیسه یخ خنک کنید یا آن را با یک پد گرم کننده طبق دستور پزشک یا فیزیوتراپیست گرم کنید.
• بریس: استفاده از بریس نرم دور گردن برای دوره های کوتاه ممکن است به بهبود علائم شما کمک کند.
• تزریق: پزشک متخصص شما می تواند داروی استروئیدی و داروهای تسکین دهنده درد را به مفصل دردناک گردن یا فضای کنار نخاع شما تزریق کند.
• عمل جراحي: در بیشتر موارد نیازی به جراحی نیست. اما جراحان می توانند در صورت لزوم، روش های مختلفی را برای کاهش فشار روی نخاع یا اعصابی که ستون فقرات شما را ترک می کنند، انجام دهند.

نسخه اصلی مطلب تفاوت آرتروز گردن با دیسک گردن چیست؟ را در سایت دکتر احمد شکرچی زاده بخوانید.

---