رادیوگرافی بایت وینگ یکی از انواع رادیولوژی های دندان است و به دندان پزشک امکان بررسی هم زمان تاج و استخوان بین دندانی را در یک یا چند دندان مجاور هم فراهم می کند. روشی که جهت اخذ تصویر بایت وینگ استفاده می شود با استفاده از ابزارهای مخصوص و دقیق جهت این کار یا روش استفاده از نگهدارنده کاغذی است، که این روش نیز به صورت روش موازی انجام می شود. در بسیاری از موارد، فواصل بسیار کمی بین دندان ها وجود دارد و حتی در برخی بیماران این فواصل به صورتی است که روی هم افتادگی دندانی نیز وجود دارد.

در این شرایط امکان تشخیص پوسیدگی با معاینه تنها توسط دندان پزشک کافی نیست و جهت تشخیص بهتر پوسیدگی های غیرقابل دیدن بین دندانی از گرافی بایت وینگ استفاده می شود. دقت این رادیوگرافی بسیار بالاست و با توجه به اینکه استخوان بین دندانی را نیز تصویر می کند بسیاری از متخصصین لثه از این روش جهت تعیین میزان پیشرفت بیماری های لثه و دندان نیز استفاده می کنند. محدودیت این روش در بررسی ریشه های دندانی است که با توجه به اینکه ریشه ها در این گرافی تصویر نمی شوند؛ امکان بررسی بیماری های ریشه و ضایعات انتهای ریشه وجود ندارد و باید از گرافی های جایگزین مثل پری اپیکال یا پانورکس استفاده کرد.

روش انجام رادیوگرافی بایت وینگ

رادیوگرافی دندان به صورت داخلی انواع مختلفی دارد. یک نوع از رادیوگرافی دندان داخلی که کرون دندان های عقب را نشان می دهد، رادیوگرافی بایت وینگ می باشد. در روش رادیوگرافی بایت وینگ پزشک از هر سمت صورت بیمار یک یا دو بار تصویربرداری می کند. در هر بار تصویربرداری از روش رادیوگرافی بایت وینگ تعداد دندان های موجود در هر طرف صورت که در بالا و پایین قرار دارند تصویربرداری می شوند.

بایت وینگ به این دلیل بر روی این روش نام گذاری شده است که بیمار قطعه بال مانندی را برای ثابت نگه داشتن اشعه ایکس تابانده شده، گاز می گیرد. رادیوگرافی بایت وینگ BW برای تشخیص بیماری های لثه مناسب می باشد و به پزشک کمک بسیار زیادی می کند تا بتواند پوسیدگی موجود در دندان های عقب و همچنین تغییرات ایجاد شده در استخوان ها را به خوبی تشخیص دهد. عکس بایت وینگ همچنین برای تشخیص اینکه دندان ها دچار سایش و فروپاشی شده اند یا خیر بسیار مناسب می باشد.

کاربرد عکس بایت وینگ در دندانپزشکی

در بسیاری از موارد فواصل بسیار کمی بین دندانها وجود دارد و حتی در برخی بیماران این فواصل به صورتی است که روی هم افتادگی دندانی نیز وجود دارد. در این شرایط امکان تشخیص پوسیدگی با معاینه تنها توسط دندانپزشک کافی نیست و جهت تشخیص بهتر پوسیدگی های غیر قابل دیدن بین دندانی از گرافی بایت وینگ استفاده میشود. دقت این رادیوگرافی بسیار بالاست و با توجه به اینکه استخوان بین دندانی را نیز تصویر میکند بسیاری از متخصصین لثه از این روش جهت تعیین میزان پیشرفت بیماریهای لثه و دندان نیز استفاده میکنند

محدودیت این روش در بررسی ریشهای دندانی است که با توجه به اینکه ریشه ها در این گرافی تصویر نمی شوند ؛امکان بررسی بیماریهای ریشه و ضایعات انتهای ریشه وجود ندارد و باید از گرافی های جایگزین مثا پری آپیکال یا پانورکس استفاده کرد. بطور کلی مورد استفاده دیگر رادیوگرافی بایت وینگ تعیین و تشخیص میزان تاج و به طور کلی موارد ترمیمی می باشد. رادیوگرافی بایت وینگ و کلیه امور رادیولوژی دندان به دلیل اینکه در داخل دهان انجام می شود باید توسط دستگاه هایی انجام شود که از دقت بالایی در عکس برداری برخوردار باشند.

عوارض رادیوگرافی بایت وینگ

با توجه به اینکه مقدار اشعه ایکس رادیوگرافی های دندانپزشکی بسیار کم می باشد و خطری برای بیمار ندارد ولی جهت ایمنی بیشتر قبل از انجام رادیوگرافی معمولا ًاز پوشش های سربی استفاده می گردد. در دوران بارداری مخصوصاً در سه ماهه اول رادیوگرافی ممنوع می باشد پس بیمار در هنگام ویزیت دندان پزشک در صورت بارداری حتماً این نکته را یادآوری کند.

همانند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، رادیوگرافی های منظم به دستور دندان پزشک یکی از واجبات برای سلامتی کلی دهان و دندان ما می باشد. بسته به سن و سلامت شما و وضعیت دندان ها، رادیوگرافی به صورت سالانه یا سالی دو بار انجام می شود. حتماً زمانی که حس درد دارید یا تغییرات غیرعادی یا مشکلی در دندان هایتان دارید برای معاینه به دندان پزشک مراجعه نمایید.

نسخه اصلی مطلب مراحل انجام رادیوگرافی بایت وینگ را در سایت دکتر غلامرضا سیف بخوانید.

---