هیدروسل به تجمع مایعات در اطراف کیسه بیضه گفته می شود که غالباً یکطرفه است. هیدروسل به صورت تورم نرم در غشای اطراف بیضه ظاهر می شود و اغلب دردناک نیست و به بیضه ها آسیب نمی رساند. در این بیماری معمولاً التهاب وجود ندارد، مگر درمواقعی که با اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم) رخ دهد و در این صورت بیضه ها ممکن است ملتهب و دردناک باشند.

علامت اصلی هیدروسل که بدون اپیدیدیمیت رخ می دهد ، تورم کیسه بیضه است. این بیماری در کودکان پسر، به ویژه نوزادان بسیار شایع است و معمولاً از بدو تولد و به صورت مادر زادی وجود دارد. این عارضه همچنین در حدود 1 درصد از مردان بالغ، را مبتلا می کند که به طور معمول در رنج سنی بالای 40 سال قرار دارند. طی مطالعات انجام شده، تاکنون در ابتلا به این بیماری بیضه ، هیچ پیشینه ژنتیکی یا مواردی که به سبک زندگی مربوط باشد، دیده نشده است.

اغلب اوقات، هیدروسل بدون درمان، خود به خود برطرف می شود. اگرچه، با بزرگتر شدن هیدروسل، ممکن است تورم، درد و ناراحتی در کیسه بیضه ایجاد شود و این مسئله ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشد. تحت عمل هیدروسلکتومی می توان مایعات تجمع یافته در فضای بین دو لایه تونیکاواژینالیس اطراف بیضه را خارج کرده و اندازه کیسه را به حالت طبیعی بازگرداند و متناسب با قبل از انباشته شدن مایع، جمع و کوچک نمود.

درمان هیدروسل

در علم پزشکی نوین دو روش جراحی برای درمان هیدروسل غیرارتباطی در مردان بالغ وجود دارد که هر کدام مزایای و معایب خاص خود را دارا می باشند. در این مقاله می خواهیم به بررسی نتایج و عوارض هیدروسلکتومی بسته به عنوان یکی از جدیدترین شیوه های درمانی هیدروسل در قیاس با هیدروسلکتومی اکسیزایول بپردازیم. ابتدا به تعریف هیدروسلکتومی خواهیم پرداخت.

هیدروسلکتومی چیست؟

برای درمان هیدروسل و جلوگیری از عود مجدد آن، هیدروسلکتومی انجام می شود. هیدروسلکتومی جراحی برداشتن یا ترمیم هیدروسل است. هیدروسل کیسه ای پر از مایعات می باشد که اطراف بیضه را احاطه کرده و باعث تورم کیسه بیضه (کیسه ای که بیضه ها را نگه می دارد) می شود. هیدروسل می تواند ترسناک باشد زیرا بیمار خود قادر است تجمع مایع را در کیسه بیضه با چشم غیر مسلح ببیند و به دلیل اینکه در یک قسمت حساس بدن قرار دارد موجب ترس فرد مبتلا می شود.

هیدروسل معمولاً بدون درد است و اغلب بدون اقدامات درمانی بهبود می یابد. با این وجود، باید هرگونه اختلال در کیسه بیضه را فوراً با پزشک در میان گذاشت زیرا این گونه مسائل می توانند عوارض ناشی از مشکلات جدی تری باشند.

هیدروسلکتومی اکسیزیونال

برای جراحی ترمیم هیدروسل به بیماران بیهوشی عمومی داده می شود. هیدروسلکتومی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و اقدامات احتیاطی خاصی لازم نیست. میزان جراحی به وجود سایر مشکلات بستگی دارد. اگر هیدروسل بدون عارضه باشد، پزشک یک برش مستقیم در کیسه بیضه ایجاد می کند. پس از ترمیم کانال بین حفره شکم و کیسه بیضه، کیسه هیدروسل برداشته می شود، مایعات از کیسه بیضه خارج می شوند و در نهایت برش ایجاد شده با بخیه بسته می شود.

اگر عوارضی مانند وجود فتق مغبنی وجود داشته باشد، یک برش در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود. این روش همزمان با اصلاح هیدروسل، به پزشک اجازه می دهد فتق یا سایر عوامل دیگر را ترمیم کند.

هیدروسلکتومی بسته

برخی از جراحان از روش لاپاراسکوپیک با حداقل تهاجم برای ترمیم هیدروسل استفاده می کنند. این عمل از طریق یک برش کوچک با استفاده از یک ابزار لوله ای دارای نور، نوک دوربین و مانند آن انجام می شود (لاپاراسکوپ) که امکان عبور ابزار برای ترمیم را هنگام نمایش تصاویر بر روی یک مانیتور در اتاق عمل فراهم می کند.

مقایسه نتایج دو روش جراحی هیدروسل

میزان بهبودی، عود و عوارضی مانند عفونت، درد پس از عمل، ادم، هماتوم و آتروفی بیضه در بیمارانی که به روش لاپاراسکوپیک تحت جراحی هیدروسل قرار می گیرند کمتر از آنهایی است که به روش جراحی هیدروسلکتومی اکسیزیونال درمان می شوند. می توان این عمل را در بیماران پرخطری که انجام جراحی اکسیزیونال در آنها مقدور نیست، به عنوان روش انتخابی در نظر گرفت.

نسخه اصلی مطلب هیدروسل و درمان آن با هیدروسلکتومی را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.

---