هر چه کودک کم سنتر باشد احتمال ابتلا به عفونتهای تنفسی و نیز عفونت گوش میانی (اوتیت) در او بیشتر است.در واقع، عفونت گوش میانی در کودکان دو تا هفت ساله بسیار شایع است و مهمترین نشانه آن هم بروز تب شدید بدون علت و گریه و بیقراری است.البته ثابت شده است شیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه میشوند به دلیل وجود آنتیبادیهای موجود در آن مصونیت بیشتری نسبت به عفونتهای تنفسی و نیز گوش میانی دارند.در ابتلای به این بیماری عوامل متعددی ازجمله ژنتیک، ارث، جنسیت، نژاد، تغذیه با شیر مادر، وضع اقتصادی و اجتماعی محل زندگی، تغذیه و بهداشت و نیز استعمال دخانیات والدین موثر است. البته تاثیر هوای سرد و تراکم افراد در فضاهای محدود مثل مهدکودک و مدارس را در ابتلا به این بیماری نباید نادیده گرفت.کودکانی که زمینه ارثی اختلال سیستم دفاعی و اختلالات آناتومیک مثل شکاف و نارسایی کام دارند یا به جای شیر مادر با شیر گاو تغذیه میشوند نیز در معرض عفونت گوش میانی قرار دارند .
علل مختلف گوش درد
هر گوش دردی را نمیتوان نشانه عفونت گوش دانست.برخی اوقات دردی که در گوش وجود دارد ممکن است در اثر سینه درد، گلو درد، مشکلات دندانی یا لوزه باشد. اما در کودکی که گوش درد داشته باشد، ولی حال عمومی اش خوب باشد، احتمال عفونت در گوش، کم است.هنگامی که جرم متراکم درون گوش خیس شود، کودک در گوش خود احساس درد شدید میکند و هر چه حجم مایع تجمع یافته در گوش میانی بیشتر شود، فشار فضای گوش میانی بالا میرود که با مراجعه نکردن به پزشک موجب پارگی پرده گوش میشود. حتی بعد از برطرف شدن عفونت گوش ممکن است ترشحات مخاطی، پشت پرده صماخ باقی بمانند و برای مدتی به کاهش شنوایی در کودک منجر شود.
علائم اولیه و عوارض پرخطر
علائم بیماری شامل تب، گوش درد، بیقراری و کاهش شنوایی است که معمولا به دنبال عفونت تنفسی فوقانی مثل سرماخوردگی ایجاد میشود. در صورت درمان نشدن این بیماری، خطر پاره شدن پرده گوش میانی و ترشح چرک خون آلود و البته کاهش علائم عفونی مثل تب و درد وجود دارد.انتشار عفونت به ساختمانهای مجاور مثل گوش داخلی، آبسه پشت گوش، آبسه گردن، لخته عفونی سینوسهای وریدی داخل جمجمه، آبسه مغزی، مننژیت، عفونت خون و استخوان گیجگاهی از این دست عوارض به شمار میرود .
از پیشگیری تا درمان
به خاطر داشته باشید کودکانی که از شیر مادر تغذیه میکنند از قدرت ایمنی بالاتری برخوردار هستند و کمتر در معرض عفونت گوش میانی قرار میگیرد. همچنین استفاده از هر نوع شیء نوک تیز و آلوده برای تمیز کردن گوش، رعایت نکات بهداشتی، پوشش مناسب در فصول سرد، کمتر در معرض باد قرار گرفتن و همچنین شنا نکردن در آب آلوده میتواند از عفونت میانی و خارجی گوش تا حد زیادی جلوگیری کند.اولین اقدام برای این منظور، گرم نگه داشتن کودک، خوراندن مایعات به بیمار، تب بر در صورت تب بالا و در صورت علائم سرما خوردگی مثل آبریزش و گرفتگی بینی، شربت سرماخوردگی کودکان ومراجعه به پزشک در اولین فرصت است.
منبع: سلامت نیوز