متاسفانه در فرهنگ ما و البته در فرهنگ برخی دیگر از کشورها عقاید اشتباهی در رابطه با از شیر گرفتن کودکان وجود دارد که اصلاح آنها می تواند نقش بارزی در بهبود سلامت کودکان بازی کند. به برخی از این عقاید اشتباه اشاره می کنم :
1- نباید کودکان را بیش از 2 سال شیر داد و باید هرچه سریعتر شیرخوار را از شیر گرفت
برای این باور اشتباه معمولا چند توجیه آورده می شود مثل اینکه شیر دادن طولانی باعث وابسته شدن کودک به مادر شده و ممکن است تمایل فرزند به خصوص پسر به شیر خوردن جنبه ای جنسی داشته باشد. یا اینکه هر چه بیشتر کودک شیربخورد از شیر گرفتن او دشوارتر خواهد شد یا شیر دادن طولانی به کودک باعث کاهش وزن او می شود و لازم است سریع تر کودک از شیر گرفته شده و تغذیه تکمیلی آغاز شود تا کودک رشد بهتری داشته باشد و در نهایت اینکه برخی کمان می کنند کودکانی که زیاد شیر می خورند کودن می شوند! هیچ یک از این توجیهات پایه علمی ندارد.تحقیقات نشان داده است لازم است مادر تا هر زمانی که فرزندش شیر طلب می کند به او شیر بدهد . وابستگی و رابطه عاطفی مستحکم بین مادر و شیرخوار رابطه ای دوست داشتنی است و شیر دادن این رابطه را بهبود می بخشد. به هیچ عنوان نباید احساس خوشایند شیرخوار از گرفتن سینه مادر را با میل جنسی مقایسه کرد.
نکته دیگر اینکه سال دوم تولد سال بی اشتهایی طبیعی و فیزیولوژیک کودک است و روند رشد طبیعی کودک شیر خوار همین است. نباید این بی اشتهایی را به پای شیر خوردن و عدم تمایل به مصرف مواد غذایی گذاشت. نکته آخر اینکه شیر خوردن بیش از 2سال به هیچ عنوان برای رشد مغزی شیرخوار و مادر مشکل ساز نیست .تحقیقات گوناگون نشان داده است هر چه طول مدت شیردهی افزایش یابد احتمال بروز بسیاری از بیماری ها در مادر و شیرخوار کاهش می یابد، طی دوران شیردهی جذب کلسیم از روده مادر بالاتر می رود و استخوان هایش قوی تر می شود. به ازای هر سال شیردهی خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان 4 درصد کاهش می یابد و تراکم استخوانی بعد از اتمام شیردهی بالاتر می رود و هوش شیرخوار نیز افزایش می یابد. پس قاعده بر این است که بعد از اتمام 2 سالگی ، قطع شیر دهی را به مادر و شیرخوار واگذار کنیم . با توجه به تمایل کودک باید شیردهی را به تدریج کم و سپس قطع کرد اما اگر شیرخواری تمایل زیادی به مکیدن سینه مادر دارد می تواند تا 4-3 سال نیز شیر بخورد. باید از شیر گرفتن روندی کاملا طبیعی داشته باشد.
2 - شیرخوار پسر را باید دیرتر از دختر از شیر گرفت
این باور هیچ گونه پایه علمی ندارد. البته نیازهای عاطفی فرزند پسر با دختر متفاوت است و شاید تمایلش به خوردن شیر از سینه مادر بیشتر باشد اما در کتب تغذیه با شیر مادر هیچ گونه تفاوتی بین شیر خوردن دختر و پسر قید نشده است!
3- بهترین زمان برای از شیر گرفتن اوایل فصل پاییز است
این موضوع پایه علمی ندارد. از شیر گرفتن باید روندی طبیعی داشته باشد و شیرخوار هر زمانی که دیگر تمایلی به شیر نداشت سینه را رها کند. البته اگر قرار است کودکی به اجبار از شیر مادر محروم شود بهتر است این کار را در اوایل پاییز یا بهار انجام داد زرا در فصل گرم بماری های اسهالی و در فصل سرد نیز عفونت های تنفسی وجود دارد که شیرخوار شیر مادرخوار از آن مصون است اگر کودکی در تابستان یا زمستان از شیر گرفته شود چون بدنش آنتی بادی کافی ندارد ممکن است در معرض ابتلا به این بیماری ها قرار گیرد.
4- از شیر گرفتن کودک باید ناگهانی باشد
این موضوع صحت ندارد باید روند از شیر گرفتن آرام و تدریجی باشد. اگر مادری به دلایلی مجبور است فرزندش را از شیر محروم کند بهتر است به تدریج وعده های صبحگاهی را کم کند، لباس های پوشیده تر بپوشد، در مکان هایی که قبلا شیر می داد ننشیند و در نهایت تنها شب ها شیر دهد و بعد به تدریج کاملا به شیردهی پایان دهد.
5- از شیر گرفتن کودک تب می آورد
این باور استباه است. ممکن است بعد از از شیرگرفتن، کودک به دلیل افت آنتی بادی ها در معرض ابتلا به بیماری ها قرار گیرد و به دنبال یک سرما خوردگی ساده تب کند اما اینکه فکر کنیم به دلایل روانی کودک تب کرده است اشتباه است.
6- شیشه شیر جایگزین روانی پستان مادر است
هرگز نباید بعد از از شیر گرفتن شیرخوار به عنوان جایگزین به او شیشه شیر یا پستانک بدهید. بعد از 2 سالگی می توان شیر گاو را با فنجان به کودک داد. اگر کودکی طبق روند طبیعی از شیر گرفته شود دچار مشکلات روانی نخواهد شد.محبت مادر او را کفایت می کند.