دیسک کمر اغلب در نتیجه فرسودگی و ساییدگی طبیعی ستون فقرات که ناشی از افزایش سن است اتفاق می افتد. به این پروسه تحلیل رفتن یا دژنراسیون دیسک (Disk degeneration) می گویند. به طورکلی دیسک ها در کودکان و افراد جوان دارای محتوای آب بسیار بالایی هستند. هر چه سن بالاتر می رود، محتوای آب موجود در دیسک ها کاهش پیدا می کند و دیسک ها خاصیت انعطاف پذیری کمتری خواهند داشت. در این شرایط دیسک کمر شروع به منقبض و جمع شدن می کنند و فضای بین مهره ها نیز باریک و کوچک تر می شود. این پروسه پیری طبیعی، باعث می شود که دیسک ها در معرض بیرون زدن قرار داشته باشند. گاهی یک رویداد آسیب زا همچون زمین خوردن یا تصادف نیز می تواند باعث بروز دیسک کمر شود. علاوه بر این اگر برای بلندکردن اجسام سنگین، به جای پاها از عضلات ناحیه کمر استفاده کنید، این وضعیت می تواند سبب بروز دیسک کمر شود. چرخیدن هنگام بلندکردن اجسام سنگین نیز می تواند کمر را آسیب پذیرتر کند.
علل مختلفی می توانند منجر به جابجایی و بیرون زدگی دیسک ها شوند که مهمترین آنها عبارتند از:
فتق دیسک توسط عوامل متعددی ایجاد می شود که می تواند مفاصل را به صورت مجزا یا باهم تحت فشار قرار دهد. از مهم ترین دلایل پارگی دیسک کمر ، می توان به ضعف عضلات پشتی، بارز شدن دیسک، ضربه مستقیم، فشار طولانی مدت و نیز رفتارهای غلط برای حمل اشیای سنگین اشاره کرد. پارگی دیسک بیشتر در سنین بالا رخ می دهد و معمولا از دهه سوم زندگی شروع می شود.
همچنین بخوانید: انواع روش های درمان جراحی و غیر جراحی دیسک کمر
در ادامه شایع ترین این عوامل را بررسی می کنیم:
دیسک های میان مهره ای همزمان با افزایش سن، مایع خود را از دست می دهند و خشک می شوند، به طوری که این خشکی باعث ترک خوردن حلقه دیسک می شود. بدین ترتیب، با بزرگتر شدن شکاف روی دیسک، پارگی پدید می آید.
یکی از دلایل پارگی دیسک کمر ضربه های ناگهانی می باشد. این مشکل معمولا در اثر تصادف، زمین خوردن، سقوط از ارتفاع و غیره رخ می دهد.
بافت دیسک کمر افرادی که کارهای سنگین انجام می دهند، به مرور زمان ضعیف می شود. ضعیف شدن این بافت، احتمال ابتلا به پارگی دیسک کمر را افزایش می دهد.
یکی از مواردی که خطر ابتلا به پارگی دیسک کمر را به دنبال دارد، نشستن نادرست است. بسیاری از افراد با این مشکل درگیر هستند و روش نشستن درست را نمی دانند. عدم درست ننشستن در درازمدت بافت دیسک کمر را ضعیف می کند و باعث پارگی آن می شود. از سوی دیگر، ایستادن نادرست نیز می تواند فشار زیادی به ناحیه کمر وارد کند.
هرچند بیش از نیمی بیماران دچار فتق دیسک از مشکلشان اطلاعی ندارند؛ اما عده ای از بیماران از درد سیاتیک رنج می برند. درد سیاتیک درد تیزی است که در پا رو به پایین منتشر می شود. این درد در واقع پیامد فشاری است که دیسک به عصب سیاتیک وارد می کند. اگر فتق دیسک در مهره های کمری باشد، درد عموماً در پا حس می شود. پا درد ممکن است با کمردرد هم همراه باشد. بی حسی، ضعف یا گزگز پا یا بازو از دیگر علائم فتق دیسک به شمار می آید. در موارد نادر از دست کنترل روده و مثانه و بی اختیاری ادرار و مدفوع گزارش شده است.
فتق دیسک ممکن است در کمر یا گردن اتفاق بیفتد. فتق دیسک در کمر بر پاها تأثیر می گذارد در حالی که فتق دیسک در گردن ممکن است بر بازوها و دستان تأثیر داشته باشد. درد غالباً در یک طرف بدن احساس می شود.
اگر فتق دیسک بر اعصاب نخاعی فشار وارد کند، می تواند باعث درد، بی حسی یا ضعف در بازو یا پا ایجاد کند؛ اما برخی از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. علائم و نشانه های دیسک کمر که فرد ممکن است تجربه کند، عبارتند از: