پاسخ: امروزه مصرف این سفالوسپورین های نسل اول، به درمان آبسه های پوستی( بافت های نرم) و عفونت های ادراری محدود شده است. فرم خوراکی این آنتی بیوتیک ها را نباید برای عفونت های تهدید کننده سیستمیک تجویز کرد.
پاسخ: با وجودیکه این دارو یکی از بهترین گزینه ها برای پیشگیری از عفونت های بعد از جراحی است، اما برای درمان مننژیت کاربردی ندارد چون وارد مغز نمی شود.
پاسخ: فرم خوراکی این سفالوسپورین نسل دوم، برای درمان سینوزیت ، عفونت گوش و عفونت ریه مورد تجویز قرار می گیرد.
پاسخ: سفالوسپورین های نسل سوم، با طیف اثر وسیع، برای درمان عفونت های مقاوم به سایر آنتی بیوتیک ها مورد تجویز قرار می گیرند.
پاسخ:Cefotaxime, Ceftriaxone این دو آنتی بیوتیک( معمولا با همراهی وانکومایسین و آمپی سیلین) اولین گزینه برای درمان مننژیت از سن سه ماهگی به بالا می باشند.
پاسخ: Ceftriaxone؛ امروزه این آنتی بیوتیک، داروی انتخابی برای درمان بیماری مقاربتی سوزاک محسوب می شود.
پاسخ: این آنتی بیوتیک خوراکی معمولا برای درمان عفونت های ادراری ، عفونت گوش میانی و فارنژیت مورد استفاده قرار می گیرد.
پاسخ: ویژگی ممتاز این آنتی بیوتیک، اثر آن در مهار باکتری پسودوموناس(مسبب عفونتهای مجاری ادراری، سیستم تنفسی، مننژیت و ...... ) است که به اغلب آنتی بیوتیک ها مقاوم است.
پاسخ: این سفالوسپورین نسل چهارم، علاوه بر بسیاری از مزایایی که سفالوسپورین های نسل سوم دارند، بر روی خانواده انتروباکتریاسه( عامل عفونت های روده ای، ادراری، تنفسی و .......) نیز موثر است. با عدم تجویز بی رویه آنتی بیوتیک های وسیع الطیف جدید،جلوی ایجاد مقاومت میکروبی را بگیریم.