حقيقت امر اين است كه در گذشته، صنعت داروسازي به اندازه امروزه مدرن و توسعه يافته نبود و بسياري از اشكال دارويي پوستي كه امروزه براي مصارف بيماريهاي پوست و زيبايي نسخه و مصرف ميشود به شكل آماده موجود نبوده و پزشكان مجبور به نوشتن داروهايي به صورت اقلام تركيبي بودند. خوشبختانه امروزه با پيشرفت علم و صنعت داروسازي و با بهكارگيري دستگاهها و لابراتوارهاي مجهز به كنترل كيفي اين مشکل رفع شد. در خيلي از موارد به دلايل زير داروها، محلولها و محصولات آماده پوستي ارجح هستند:
1. با كشف و كاربرد تعدادي از داروهاي جديد كه با مكانيسم هاي دقيق و چندگانه روي بيماري ها تاثير ميگذارند، نياز به تعدادي از داروهاي تركيبي ساختني از بين رفته است.
2. پزشكي كه دستور ساخت داروي تركيبي را تجويز ميكند تا چه حد به مهارت و تجربه ساخت اين تركيبها توسط داروخانه و شخصي كه اين تركيب را ميكند اعتماد و اطمينان دارد؟ در بعضي از موارد مشاهده ميشود ساخت اين داروها توسط افراد فاقد صلاحيت انجام ميشود.
3. آيا كيفيت و كميت مواد اوليه ساخت داروي تركيبي دقيقا منطبق با نسخه تجويزي اجرا ميشود؟ بهخصوص اينكه در شرايط كنوني تحريم، احتمال استفاده از مواد اوليه نامرغوب بالاتر است.
4. در صورت عدم انطباق داروي تركيبي ساختني چه از نظر كمي و چه از نظر كيفي، كدام مرجع در اين مورد نظارت ميكند و پزشك و بيمار از كجا بدانند كه تشخيص و درمان ناصحيح بوده يا تركيب دارويي منطبق با دستور تجويز شده نبوده است؟
5. در مواردي نيز داروي ساخته شده در ظرف مناسب از نظر رنگ به جهت محافظت از نور و همچنين عاري بودن از آلودگي ميكروبي قرار نميگيرد يا ظرف استفاده شده به نحوي است كه در هر بار بازكردن در آن و استفاده، در معرض نور يا آلودگي ميكروارگانيسمي قرار ميگيرد.
با وجود موارد فوق، اينگونه داروها جايگاه علمي و عملي بالايي دارد و نگارش اين مطلب، به هيچ وجه نفي اينگونه نسخ و كشيدن خط بطلان بر آن نيست و برخي داروهاي ترکيبي اثرات شگرفي در زمينه بيماريهاي پوست و زيبايي دارند.