یکی از بیماری های شایع پروستات است که باعث التهاب و معمولا تورم بافت پروستات می شود . این التهاب و تورم به بافت های اطراف پروستات و از جمله مجرای ادرار که از بین پروستات عبور می کند منتقل شده و باعث ایجاد علایم می شود .
سن شایع آن جوانی است و اکثر بیماران بین بیست تا چهل ساله هستند و تقریبا همیشه در بیماران زیر شصت سال دیده میشود .تقریبا از هر ده مرد یک نفر مبتلا به این بیماری است . عدم تخلیه کافی ترشحات پروستات ( مایع منی ) مانند تحریک جنسی و عدم انزال بدنبال آن - معمولا می تواند باعث تشدید یا عود بیماری شود ولی به نظر نمی رسد نقشی در ایجاد بیماری داشته باشد .
نوع عفونی حاد : که معمولا تب شدید و علایم شدید ادراری مانند انسداد ادراری دارد و خوشبختانه شایع نیست .
نوع غیر عفونی : شایعترین نوع آن است و اکثر بیماران با این نوع از بیماری مراجعه میکنند علت آن کاملا شناخته نشده است که در ادامه در مورد این نوع توضیح داده می شود
علایم شایع آن شامل علایم ادراری ( سوزش ادرار تکرر ادرار احساس دفع ناکامل ادرار و باقیماندن ادرار در مثانه بعد از ادرار کردن کم شدن قطر و فشار ادرار ) و علایم غیر ادراری ( درد های مبهم در لگن ، مقعد ، ران، بیضه ها، زیر شکم - تشدید علایم ادراری و غیر ادراری بعد از انزال و تحریک جنسی ) . در اکثر بیماران تعدادی از این علایم دیده می شود و معمولا علایم آزار دهنده هستند و ایجاد نگرانی می کنند .
در نوع غیر عفونی که شایعترین نوع است بررسی های معمول مانند کشت ادرار و سونوگرافی طبیعی هستند یا حداکثر درجاتی از افزایش اندازه پروستات به علت تورم ناشی از التهاب دیده می شود . انجام این بررسی ها برای یافتن سایر علل علایم بالا مانند سنگ های ادراری لازم است . گاهی برای یافتن علل عفونی بیماری ، کشت ترشحات پروستات ( نمونه ادرار بعد از ماساژ پروستات معروف به تست چهار لوله ) نیز انجام می شود . تشخیص بر اساس علایم بالینی و جواب به درمان صورت می گیرد .
درمان شامل ترکیبی از داروهای ضد التهاب ، شل کننده های عضلانی و آنتی بیوتیک ها ست ( با وجود یافت نشدن علل عفونی ولی معمولا این داروها در درمان موثر هستند که برای این بیماری وجود عوامل عفونی که با کشت و روش های معمول بررسی یافته نمی شوند نیز مطرح شده است ) . معمولا برای درمان نیاز به مصرف یک تا سه ماه دارو می باشد .
متاسفانه احتمال عود بیماری حتی بعد از درمان موفق وجود دارد . همانطور که گفته شد عدم تخلیه کافی ترشحات پروستات ( مایع منی ) مانند تحریک جنسی و عدم انزال بدنبال آن - معمولا می تواند باعث تشدید یا عود بیماری شود . این بیماری ارتباطی با سرطان پروستات ندارد و به سرطان تبدیل نمی شود .