روشهای پیشگیری از پایلونیدال کیست

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

کیست موئی:
کست موئی در نفاط مختلف بدن که محل رویش مو باشد میتواند ظاهر شود شایع ترین محل کیست موئی در درجه اول درقسمت صورت در اقایان و در خانمها زیر بغل و ناحیه عانه است و در مرحله بعد قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه ساکروم و یا دنبالچه می باشد بیماران معمولا با شکایت ترشح یا درد در این ناحیه مراجعه میکنند. علامت آن وجود یک یا چند عدد سینوس و یا سوراخ در این ناحیه می باشد اگر بیمار در مراحل اولیه مراجعه کند می توان بدون عمل جراحی و فقط با فیبر لیزر کیست را از بین برد ولی اگر بیمار در مراحل بعدی و با عوارض مراجعه کند باید بافت حاوی این کیست با نوع دیگری از لیزر یا بدون لیزر برداشته شود .چون عود این بیماری شایع است هنگام عمل باید بافت حاوی سینوس بطور کامل برداشته شود و بعد از عمل نیز بیمار باید از رویش مو در این ناحیه جلوگیری کند.

سینوس پایلونیدال:
از سن ۲۴-۱۵ سالگی رخ داده و بعد از سن ۴۰ سالگی غیر شایع است.این بیماری در مردان شایعتراست و گاهی بدون علامت بوده وفقط در معاینه سوراخهای ریز پوستی دیده میشود وگاهی ترشحات چرکی یا خونابه ای از این سوراخها خارج میشود.شیوع 27نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است.

علت کیست مویی یا اتیولوژی بیماری:
دو علت برای ان بیان میکنند:
۱- علت اصلی فرورفتن موهای این ناحیه به داخل پوست است.به همین علت این بیماری در افراد پرمو و افرادی که شغل نشسته دارند بیشتر دیده میشود. 2- علت ارثی . عوامل موثر دیگر شامل:نشستن های طولانی،چاقی "تعریق شدید" سابقه خانوادگی "شکاف عمیق بین دو باتک "شغل افرادی که در محل کار به طور طولانی حالت نشسبه دارند . فشار شدید و یا ضربه های تکرار شونده به این ناحیه.در جنگ جهانی دوم بیشتر از 80

هزار سرباز به علت مشکلات مربوط به کیست مویی در بیمارستان بستری شدند که بیشتر انها راننده های جیپ یا شبیه ان بودند زیرا در این راننده ها ناحیه استخوان دنبالچه تحریک شده یا تحت فشار شدید بود.به همین علت به این بیماری بیماری راننده های جیپ میگفتند

علایم کیست مویی:
گاهی اوقات هیچ علامتی در این بیماری دیده نمیشود ولی اکثرا درد،عفونت،قرمزی،تب و لرزو ترشح چرکی،گرمی پوست،ورم،اگر مجرای این سوراخها بسته شود ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا کرده وباعث ایجاد ابسه میشود که با درد شدید همراه است.

تشخیص کیست مویی:
تشخیص کیست مویی با معاینه فیزیکی و دیدن سوراخهای ریزبین دو باتک داده میشود و بطور معمول ازمایش خون و عکسبرداری لازم نیست

تشخیص افتراقی کیست مویی:
تشخیص افتراقی شامل کیست درموئید و تراتوم این ناحیه است.تظاهرات کیست مویی میتواند شبیه تراتوم این منطقه باشد که به همین علت تشخیص درست خیلی مهم است زیرا اگر تشخیص تراتوم باشد موضع باید کاملا خارج شده و با انکولوژیست مشاوره شود.

عوارض کیست مویی:
ابسه،عود کیست{۵۰-۴۰٪} عفونت منتشر،بطور نادر کانسر پوست اسکواموس سل کارسینوما

درمان کیست مویی:
اگر شخص با ابسه ی این ناحیه مراجعه کند باید تحت عمل جراحی اورژانس تخلیه ابسه قرار بگیرد و انتی بیوتیک تجویز شود .وقتی ابسه تخلیه شد مدتی طول میکشد تا التهاب پوستی رفع شود.وقتی عفونت والتهاب پوستی کاملا بهبود پیدا کرد میتوان عمل اصلی خارج کردن کیست را انجام داد . گاهی اوقات هم در همان سانس اول کیست را میتوان خارج کرد و بیمار را از عذاب بیشتر نجات داد .

اگر در معاینه ی شخصی که با ابسه این ناحیه مراجعه میکند سینوس واضح پوستی دیده نشود ممکن است این ابسه به دلیل کیست مویی نباشد و با تخلیه اولیه بهبود یابد.وقتی تشخیص کیست مویی برای بیمار گذاشته میشود عمل جراحی اصلی باید هرچه سریتعر برای بیمار انجام شود.زیرا با گذشت زمان وسعت کیست مویی بیشتر شده و عوارض ان مانند فیستول به سطح پوست ممکن است بروز کند

روش های جراحی کیست مویی:
جراحی به روش باز:این عمل با بی حسی موضعی و یا نخاعی و یا بیهوشی عمومی انجام میشود.در این روش بافت حاوی کیست باید بطور کامل خارج شود.اگر کیست بطور کامل خارج نشود احتمال عود زیاد است و به همین خاطر میتوان از تزریق مواد رنگی قبل از شروع عمل کمک گرفت.البته این کار زاید کار ساز نیست و حین عمل ممکن است مواد زنگی منتشر و منجر به وسعت غیر ضروری عمل شود .بعد از خارج کردن کیست ، زخم باز گذاشته شده و با گاز مرطوب پر میشود .یک تا دو روز بعد میتوان گازها را خارج کرده وزخم را با سرم نمکی شستشو داد.

گاهی میتوان از ژل یا پمادهای تسریع کننده رشد بافتی کمک گرفت.سپس زخم باید مجددا با گاز مرطوب پر شود.زخم ممکن است در روزهای اول ترشح زیادی داشته باشد که غیر طبیعی نبوده و عفونی نیست.اگر داخل زخم با گاز پر نشود ترشحات در این محل جمع شده وبوی بد میگیرد.قبل از انجام پانسمان بیمار میتواند حمام کرده و داخل زخم را شستشو کند یا در لگن اب گرم ونمک یا کمی بتادین بنشیند.در این روش بعد از ۳-۲ ماه زخم ترمیم خواهد شد،امروزه از مواد دیگری برای شستشو و همچنین رشد زیاد تر بافت استفاده میشود .

جراحی به روش بسته:
در این روش بعد از خارج کردن کیست،زخم به روشهای مختلف بسته میشود .بسته به نظر جراح میتوان از درن برای خارج کردن ترشحات استفاده کرد.بخیه ها ۱۴-۱۰ روز بعد خارج میشود.بستن زخم بوسیله فلپ بطور اصلی در کیست های عود کرده یا دچار عارضه انجام میشود.این روش اسکار را کمتر کرده و باعث مسطح تر شدن فاصله ی بین دو باتک و کمتر شدن عود میشود.ولی اثرات پوستی بیشتر روی بدن بیمار گذاشته میشود و این روش در خانمها پسندیده نیست .

مراقبت های بعد از عمل:
در روش جراحی با زخم باز پانسمان اولیه معمولا بعد از24 تا 48 ساعت ترجیحا توسط جراح اولیه انجام میشود.زخم با سرم نمکی و گاهی بتادین شستشو شده ومجددا پانسمان میشود.البته باید سعی کرد کمتر از بتادین استفاده نمود .همانطور که قبلا گفته شد ممکن است زخم در روزهای اول ترشح زیادی داشته باشد که غیرطبیعی نیست.باید حداقل دو بار در روز پانسمان صورت گیرد و داخل زخم با سرم و مواد دیگری که باعث رشد بیشتر بافتهای ان ناحیه شود استفاده کرد .

در روش جراحی به روش بسته:
:بیمار در روزهای اولیه پانسمان دارد.گاهی پزشک مربوطه برای بیمار درن (درن یک لوله لاستیکی و یا پارچه ای است )برای تخلیه ترشحات میگذارد که پس از کاهش ترشحات میتوان ان را خارج کرد.بسیاری با گذاشتن درن موافق نیستند زیرا همان گونه که درن ترشحات درونی را خارج میکند میتواند الودگی بیرونی را هم به داخل هدایت کند (به علت نزدیکی این ناحیه به مقعد ) به همین علت باید مراقب بود که زخم الوده نشود و شاید بهتر است از درن استفاده نشود .معمولا بخیه ها بعد از 10 تا 14 روز خارج میشود.

نکته مهم در هردو روش این است که شخص باید بعد از عمل از تجمع ورشد مو در این ناحیه جلوگیری کند و بهتر است مرتب ناحیه تراشیده شود . گاهی اوقات جراح موهای لبه زخم را میسوزاند تا از رشد موها به داخل جلوگیری کند البته محل ورود مو به زخم مشخص نیست و شاید تراشیدن بهترین ناحیه بهترین کار برای جلوگیری از ورود مو به داخل بدن باشد .

عوارض بعد از عمل جراحی:

عفونت زخم"ترمیم ضعیف زخم"عود پیش اگهی کیست مویی

در صورت درمان نادرست و ناقص حدود 50 درصد بیماران ممکن است عود را تجربه کنند اما پیش اگهی طولانی مدت عالی است.در موارد نادر ممکن است کانسر رشد کند و پیش اگهی را تغییر دهد.مرگ ومیر از کیست مویی بی نهایت نادر است.

کاربرد لیزر در کیست مویی:
۱- استفاده از لیزر برای از بین بردن موهای زاید:لیزر های مختلفی با طول موجهای گوناگون برای ازبین بردن موهای زائد استفاده میشوند.موهای مشکی وضخیم به این لیزرها خیلی خوب جواب میدهندو برعکس موهای بور و کرکی و کم رنگ به لیزر خوب جواب نمیدهند .بیمار باید بعد از عمل نظافت این ناحیه را رعایت کرده و از رشد موهای زائد در این ناحیه جلوگیری کند.نواحی یک تا دوسانتیمتر اطراف محل عمل شده وقسمت تحتانی تا ناحیه مقعد باید بطور مرتب از نظر رشد موهای زائد بررسی شده وتمیز شود.

۲- استفاده از دیود در درمان کیست مویی {در مراحل اولیه بیماری میتوان با فیبر دیود وارد کیست شده وجداره ی کیست را از بین برد،در این صورت نیاز به جراحی نیست}البته در این مرحله علائم در حداقل ظاهر شده و یا بیماری بدون علائم است .

بعد از اینکه فیبر لیزر خارج شد سینوس مویی بصورت یک وج برداشته شده و یک زخم بیضوی کوچک ایجاد میشود.این زخم چند روزی ترشح داشته تا اینکه جدار و محتویات کیست بطور کامل دفع شده وسپس زخم ترمیم میشود.این جانب با این روش کاملا مخالفم و انرا خلاف اصول صحیح درمانی میدانم .ول در بعضی کلینیکها متاسفانه انجام میشود و بیمار پس از مدتی مجددا با علائم عود بیماری مراجعه میکند ولی این بار بعلت چسبندگی بافتی براحتی مرتبه اول بافت کیستیک جدا نمیشود .

۳- استفاده از لیزر دی اگسید کربن برای برداشتن کامل ضایعه در مراحل پیشرفته کیست مویی:با این لیزر میتوان بافت حاوی کیست را بطور کامل برداشت.این روش درعمل کیست مویی وسیع؛کیست مویی با سینوس های متعدد و کیست مویی عارضه دار استفاده میشود.محاسن استفاده از این لیزر در عمل کیست مویی شامل:

- به علت بسته شدن عروق کوچک توسط لیزر خونریزی حین عمل کیست مویی به حداقل میرسد
- لیزر عصب های قطع شده ی حین برش جراحی را ترمیم میکند و به همین علت درد بعد از عمل کیست مویی کاهش میابد.
و از همه مهمتر اینکه لیزر دی اگسید کربن هنگامی که به بستر زخم تابانده میشود باعث از بین رفتن ریشه های باقیمانده احتمالی حین عمل کیست مویی میشود.
۴- استفاده از لیزر درمانی بعد از عمل برای سرعت بخشیدن به ترمیم زخم.