بیماری دیابت با شیوع نسبتا زیاد بخصوص با زیاد شدن میانگین سنی در بلند مدت عوارضی در چشم ها ، اعصاب محیطی، کلیه ها و عروق بوجود می آورد.اختلالات حسی باعث عدم تعادل سیستم عصبی-عضلانی مفصلی می گردد.
در نتیجه حرکات پاها،تقسیم فشار وزن بدن مختل و فشارهای نابجا به نقاط کم تحمل وارد می آورد که باعث پینه، تاول و زخم در پوست می گردد.اختلالات حسی باعث عدم درک سوزش ناشی از تحریکات محیطی می شود.
مراقبت که شامل موارد زیر می شود:
1-بدون جوراب کفش نپوشید
2-جوراب باید به اندازه پا،نرم،بدون پارگی و بدون دوخت باشد.
3-شستشوی روزانه پاها با آب و صابون،خشک کردن به طریق نم چین و حتی بین انگشتان هم باید خشک شود.
4-به تناوب پا را از کفش خارج کرده و استراحت دهید.
5-ورم پا به طور مکرر ارزیابی و در صورت نیاز درمان شود.
6-از گرم کردن مستقیم پاها به علت اختلالات حسی که ممکن است باعث سوختگی و عفونت شود خودداری گردد.
7-روزانه توسط ذره بین و آینه کف پا و نقاط کور را معاینه کرده.
8-راه رفتن در حد توان بهترین ورزش است.
9-از شستن طولانی پاها خودداری کنید.
10-بطور متناوب پاها رابالا نگهدارید نظر به اینکه نارسائی شریانی وجود دارد از بالا نگهداشتن طولانی خودداری کنید.
11-ورزشهای فلکشن،دورسی فلکشن،اینورشن،اورشن مچ پا،پلانتا و فلکشن انگشتان مفید است.
12-از کفش های سر پنجه پهن با کفی نرم داخل کفش استفاده شود.