البته دندانهایی که به دلیل درمان ریشه ( عصب کشی یا روت کانال ) تیره شده اند به روشهای یاد شده سفید نمی شود . برای سفید سازی این دندانها ، دندانپزشک یا باید تاج دندان را سوراخ کند و داروی بیلیچینگ را داخل دندان قرار دهد یا دندان روکش شود .
اگر سفید سازی دندانها توسط دندانپزشک ماهر و با تکنیک درست انجام شود . معمولا عوارض جانبی خاص وجود ندارد . عوارض جانبی سفید سازی دندانها معمولا حساس شدن موقتی دندان به محرکهایی مانند سرماست که بعد از مدتی خود به خود بطرف می شود . در مورد لثه ها هم گاه حساسیت به داروی سفید سازی گزارش شده که با قطع عمل بیلیچینگ یا پوشاندن دندان توسط دندانپزشک به کلی قابل اجتناب و درمان است.
معمولا مدت دوام بیلیچینگ حدود سه سال تخمین زده می شود اما مسلم است که هیچ کس نمی تواند تضمین بدهد این عدد قطعی است .در افرادی که بهداشت دندانی مناسبی ندارند یا از مواد رنگی و قندی زیاد استفاده می کنند این مدت کاهش می یابد .در افرادی که از مصرف دخانیات خودداری می کنند ، مواد رنگی مانند نوشابه های سفید و زرد ، چای و قهوه را کم می نوشند و روزانه دوبار مسواک می زنند و یک بار نخ دندان استفاده می کنند ، مدت سفید ماندن دندانها افزایش می یابد .
برای دندانهای پوسیده ، شکسته ، ترک خورده یا تیره شده به علت فلوروزیس یا مصرف آنتی بیوتیکها و دندانهای سیاه شده به علت درمان ریشه ، درمانهای مختلفی وجود دارد . در مورد دندانهای پوسیده اول باید دندان درمان شود . در مورد تمام دندانهای دیگر روکشهای کامپوزیتی یا روکشهای پرسنلی ( بنا به بودجه بیمار و تجویز دندانپزشک ) پیشنهاد اصلی است .
ترمیمهای دندانها و روکشهای دندانی شاید در درمان بیلیچینگ قدری تمیز شوند و سفید به نظر بیایند اما مواد بیلیچینگ روی روکشها و ترمیمها اثری بسیار کم دارند .
رنگ دندان برخی از آدمها خاکستری است ، بهتر است این افراد دندانهایشان را بیلیچینگ نکنند زیرا که رنگ دندانهایشان شبیه سنگ مرمر می شود که اصلا رنگ خوبی نیست .