یائسگی یک فرآیند بیولوژیکی طبیعی است که نشان دهنده پایان سال های باروری زنان است. معمولاً در میانسالی، معمولاً بین 45 تا 55 سالگی رخ می دهد، اگرچه زمان آن می تواند متفاوت باشد. در طول یائسگی، تخمدان های زن ترشح تخمک را متوقف می کنند و سطوح پایین تری از هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون تولید می کنند که باعث تغییرات جسمی و هورمونی مختلف می شود. این تغییرات می تواند شامل علائمی مانند گرگرفتگی، نوسانات خلقی و سیکل های قاعدگی نامنظم باشد که در نهایت منجر به قطع کامل قاعدگی می شود.

تغییرات فیزیولوژیکی مختلف مرتبط با یائسگی شامل چندین مورد است که می تواند بر سلامت جنسی فرد تأثیر بگذارد. در زیر فهرستی از راه هایی که یائسگی ممکن است بر سلامت جنسی فرد تأثیر بگذارد و همچنین چند استراتژی برای مدیریت این تغییرات آورده شده است. خواندن این مقاله دو دقیقه از وقت شما را می گیرد.

• تغییرات هورمونی و سلامت واژن:

یائسگی با کاهش سطح استروژن و پروژسترون مشخص می شود که منجر به تغییراتی در سلامت واژن می شود. کاهش سطح استروژن می تواند منجر به خشکی واژن، کاهش لوبریکاسیون و لغزنده شدن و نازک شدن بافت های واژن شود که احتمالاً به ناراحتی یا درد در هنگام فعالیت جنسی کمک می کند.

• تأثیر بر میل جنسی:

نوسان های هورمونی در دوران یائسگی نیز می تواند بر میل جنسی یا میل جنسی فرد تأثیر بگذارد. به طور ویژه، کاهش تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی و برانگیختگی جنسی، خستگی و اختلالات خواب از جمله نشانه های دیگر شود. در حالی که برخی از زنان ممکن است به دلیل این تغییرات هورمونی کاهش میل جنسی را تجربه کنند، برخی دیگر ممکن است میل جنسی خود را تحت تأثیر قرار ندهند یا حتی افزایش یافته باشند. مثلا، برخی از زنان نبود اضطراب و نگرانی در مورد تجربه بارداری ناخواسته را رهایی بخش می دانند، که ممکن است میل جنسی شان را بهبود بخشد.

• عوامل روان شناختی:

گذار یائسگی یک تغییر مهم در زندگی است که می تواند باعث تغییرات روان شناختی مانند اضطراب، افسردگی یا نگرانی های مربوط به تصویر بدن شود که ممکن است بر سلامت جنسی تأثیر بگذارد. پرداختن به این جنبه های عاطفی از طریق درمان و/یا تغییر سبک زندگی حمایتی برای بهبود رفاه جنسی در دوران یائسگی مهم است.

• پویایی روابط:

تغییرات در سلامت جنسی در دوران یائسگی می تواند بر روابط صمیمانه تأثیر بگذارد، به ویژه اگر رضایت جنسی و دفعات آن به دلیل علائم یائسگی کاهش یابد. ارتباط باز، درک، و کشف راه های جدید برای تجربه صمیمیت می تواند به زوج ها کمک کند تا با هم این تغییرات را طی کنند و رابطه جنسی رضایت بخشی را حفظ کنند.

استراتژی ها و درمان های مختلفی برای مدیریت سلامت جنسی در دوران یائسگی وجود دارد. این موارد ممکن است شامل درمان جایگزینی هورمونی برای کاهش علائم مربوط به عدم تعادل هورمونی، استفاده از مرطوب کننده ها یا روان کننده های واژن برای رفع خشکی واژن، مشاوره یا درمان برای رفع نگرانی های روان شناختی، و ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مانند ورزش منظم و رژیم غذایی سالم برای بهبود خلق و خو و اعتماد به نفس باشد.

درمان موضعی جایگزین هورمونی شامل استفاده از استروژن یا ترکیبی از استروژن و تستوسترون به طور مستقیم به بافت های واژن، معمولاً به شکل کرم، قرص یا حلقه( رینگ) است. این درمان موضعی به طور خاص ناحیه واژن را هدف قرار می دهد و علائمی مانند خشکی واژن، ناراحتی در حین نزدیکی و عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) را تسکین می دهد، که مشکلات رایج زنان یائسه است.

شروع و گذار یائسگی تغییرات قابل توجهی را در بدن زنان و سلامت جنسی به همراه دارد، درک این تغییرات و جستجوی حمایت و درمان مناسب می تواند به زنان کمک کند تا با اعتماد به نفس در این گذار قدم بردارند و با افزایش سن زندگی جنسی رضایت بخشی را حفظ کنند. با پرداختن به جنبه های فیزیکی، روانی و رابطه ای سلامت جنسی در دوران یائسگی، زنان می توانند این مرحله جدید از زندگی را با اعتماد به نفس و رفاه در آغوش بگیرند.

نسخه اصلی مطلب یائسگی چگونه بر سلامت جنسی تأثیر می گذارد؟ را در سایت دکتر میترا مولائی نژاد بخوانید.

---