تزریق ژل یا فیلر، یکی از اقدامات رایج در کلینیک های پوست و زیبایی است که امروزه طرفداران زیادی را هم به خود جذب نموده. تزریق ژل معمولاً برای افزایش حجم مورد دلخواه فرد، جبران حجم از دست رفته به دلایل گوناگون، حفظ تعادل و قرینه سازی، رفع چین و چروک ها و جوانسازی، انجام می شود و روشی بی خطر و با حداقل عوارض برای این اهداف محسوب می گردد.

البته این موارد در صورتی صادق است که تزریق فیلر توسط پزشک مجرب و با استفاده از مواد معتبر و مرغوب انجام شود. در این روش نیز مانند هر شیوه دیگری که در زیبایی استفاده می شود، قوانین و استانداردهایی وجود دارد که عدم رعایت آنها نه تنها نتایج ظاهری رضایت بخشی به ارمغان نخواهد داشت، بلکه ممکن است به سلامتی شما نیز آسیب برساند. در این مقاله ابتدا به بررسی انواع ژل می پردازیم، سپس نحوه تخلیه ژل یا فیلر و تکنیک آن را معرفی می نماییم.

انواع ژل تزریقی صورت

ژل یا فیلر که در واقع یک مفهوم را در بر می گیرند به پرکننده ای (فیلر) گفته می شود که بافتی ژل مانند دارد. این ماده برای افزایش حجم در نقاط مختلف صورت و بدن مورد استفاده قرار می گیرد. فیلرها به لحاط ماندگاری به دو گروه عمده تقسیم می شوند که این دو گروه عبارتند از:

1. ژل های دائمی یا پاژ
2. ژل های قابل جذب و غیر دائمی مانند هیالورونیک اسیدها

در ادامه به معرفی ژل پاژ و عوارض ناشی از تزریق آن خواهیم پرداخت.

ژل های دائمی یا پاژ

ژل پاژ یا همان پلی اکریل آمید نوعی ژل غیر قابل جذب است که تزریق آن حدود 10 سال قبل به شدت رواج پیدا کرد. البته سالهاست که تزریق این نوع ژل منسوخ گردیده و حداقل در مراکز معتبر و رسمی مورد استفاده قرار نمی گیرد. ژل پاژ به دلیل اینکه غیر قابل جذب است، در صورت یا بدن باقی خواهد ماند و به مرور زمان جابه جا می شود، و عملی که قرار بود در جهت پیش برد اهداف زیبایی حرکت کند، موجب عدم تقارن و برهم ریختن تعادل در اندام و صورت می گردید. ولی نگران نباشید، روشهایی برای تخلیه ژل پاژ و برگشت به حالت قبل از تزریق وجود دارد.

عوارض تزریق ژل پاژ

کسانی که ژل های دائمی مانند ژل پاژ را تزریق نموده اند، ممکن است به مرور زمان دچار مشکلات متعددی شوند. عفونت محل تزریق این قبیل ژل ها و جا به جایی ژل، از عوارض شایع تزریق ژل های دائمی است. به عنوان مثال افرادی ژل را به ناحیه گونه تزریق می کنند اما کم کم طی چندین سال ژل حرکت می کند و حتی در ناحیه گردن ممکن است سر در بیاورد و پزشک مجبور می شود، ژل را به دلیل تغییرات بدشکلی که برای بیمار ایجاد کرده است تخلیه کند. از طرف دیگر گاهی سیستم ایمنی بدن به عنوان یک جسم خارجی نسبت به ژل پاژ واکنش نشان میدهد که اگر زودتر عملیات تخلیه صورت نگیرد این ژل باعث سفتی در ناحیه و به تدریج بد شکل شدن صورت و عدم امکان تخلیه خواهد شد.

نحوه تزریق ژل های دائمی یا پاژ

تا حد امکان از دستکاری این قبیل ژل ها و تخلیه آنها باید اجتناب نمود. ولی در موارد خاص می توان با احتیاط، تخلیه ژل را انجام داد. برای تخلیه این ژل ها، بهتر است به جای برش های بزرگ، از چند برش بسیار کوچک کمک گرفت. هیچگاه نباید سعی شود، همه ژل را در یک مرحله تخلیه کنیم زیرا در این صورت، به بافتهای مجاوری آسیب وارد می شود؛ و حتی ممکن است آثاری برجا گذارد که به سختی بتوان مرتفع نمود. برای تخلیه ژل های دائمی یا پاژ، پزشک پس از استریل کردن محل درمان، بی حسی موضعی را اعمال می نماید. سپس با ایجاد سوراخ های بسیار ریز و فشردن بافت اطراف آن سورخ ها اقدام به خارج نمودن ژل می نماید.

نسخه اصلی مطلب تخلیه ژل صورت را در سایت دکتر رامین مدرسی بخوانید.

---