کاربرد اشعه ایکس در بهداشت و علم پزشکی برای تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری می باشد. مسئله تأثیر اشعه ایکس بر جنین در حال رشد از مواردی است که به عنوان دغدغه های دوران بارداری شناخته می شود. باید در نظر داشت احتمال این که اشعه ایکس بتواند به جنین در حال رشد آسیب برساند بسیار اندک می باشد.
به طور کلی منافع حاصل از اطلاعات تشخیصی تصاویر اشعه ایکس بر خطرات احتمالی که جنین در حال رشد را تهدید می کند غالب است؛ اما با این حال اگر در طول یک دوره کوتاه زمانی قبل از اینکه از بارداری خود آگاه شده باشید، حجم زیادی از شکم در معرض اشعه ایکس قرار گرفته باشد در این صورت جنین در حال رشد در خطر خواهد بود؛ بنابراین اثرات اشعه ایکس بر جنین به فاکتورهای متعددی بستگی دارد. اغلب تست ها با اشعه ایکس که روی پاها، بازوها، سر، دندان و یا قفسه سینه انجام می شود ارگان های تناسلی را در معرض تابش قرار نخواهد داد. در این شرایط با استفاده از پوشش های محافظتی مناسب می توان از منتشر شدن تابش جلوگیری کرد و بنابراین اثر پرتو بر جنین را کاهش داد؛ اما در این شرایط یک استثنای بسیار حائز اهمیت وجود دارد. در دوران بارداری عکسبرداری با استفاده از اشعه ایکس از ناحیه شکم، جنین در حال رشد را در معرض مستقیم اشعه ایکس قرار خواهد دارد.
تابش اشعه ایکس بر شکم، جنین را در خطر قرار می دهد. در این شرایط میزان آسیب وارد شده بر جنین بستگی به زمان بارداری و مقدار اشعه رادیولوژی تابیده شده دارد. قرار گرفتن در معرض دوز بالایی از اشعه ایکس در دوران بارداری در ابتدا معمولاً منجر به سقط خواهد شد. البته ممکن است اشعه رادیولوژی تأثیری بر جنین در حال رشد نداشته باشد. قرار گرفتن در معرض دوز بالایی از اشعه رادیولوژی در هفته دوم تا هفته هشتم بارداری ریسک محدودیت رشد جنین یا ایجاد نقص در جنین را افزایش خواهد داد و این نمونه ای از اثر پرتو بر جنین می باشد.
قرار گرفتن در معرض دوز بالایی از اشعه ایکس در دوران بارداری بعد از هفته هشتم، ریسک ناتوانی ذهنی و ناتوانی هایی در یادگیری را در جنین به همراه خواهد داشت. به طور کلی می توان گفت هر چه سن جنین بیشتر باشد، احتمال آسیب رسیدن به آن کمتر می شود. اگر مدت زمان بارداری به سه دوره تقسیم شود، خطر پرتوگیری جنین در سه ماهه ی نخست بارداری بیشینه، در سه ماهه ی دوم کمتر و در سوم ماهه کمینه است.
ایجاد عوارض جنین به دو عامل عمده بستگی دارد:
به عنوان مثال، میزان تقریبی تابش تشخیصی دریافتی اشعه ایکس در نوزاد متولدنشده که معمولاً تجویز می شود، شامل موارد زیر است:
در این دوره، جنین در مرحله ی رشد ابتدایی و حساسیت آن به تابش کم است.
در این دوره، رشد جنین تقریباً کامل شده است و واکنش اندام های جنین تفاوتی با واکنش اندام های یک نوزاد و حتی مادرش ندارد.
با رعایت نکات زیر می توان خطرات احتمالی را کاهش داد:
عدم آگاهی از بارداری و انجام رادیولوژی می تواند تأثیرات منفی روی جنین داشته باشد؛ اما به طور کلی اطلاعات به دست آمده از رادیولوژی نسبت به ریسک بالقوه آن اهمیت بیشتری دارد.
رادیولوژی از ناحیه شکم در بارداری به دلیل داشتن اشعه می تواند منجر به سقط جنین یا تأثیرات منفی بر جنین در حال رشد می شود.
در هفته دوم و هشتم بارداری خطر محدودیت رشد جنین یا نقص های مادرزادی را افزایش می دهد و قرارگیری در معرض اشعه پس از هفته هشتم، خطر ناتوانی ذهنی و یادگیری و خطر احتمال سرطان را به همراه خواهد داشت.
اشعه در دوزهای زیاد برای خانم های بارداری که تحت رادیولوژی قرار می گیرند، می تواند سبب مشکلات ژنتیک و خطرهای تولید مثل در جنین شود.
نسخه اصلی مطلب چه اشعه هایی برای جنین ضرر دارد؟ را در سایت دکتر محمد اعظمی بخوانید.