کلیه ها و سیستم ادراری یکی از مهمترین ارگان های مؤظف در پاکسازی مواد زائد بدن، تولید ادرار، ترشح برخی از هورمون ها و پاکسازی خون از مواد زائد، داروها و سموم بدن هستند. کلیه نوزاد در دوران رشد جنین ابتدا به صورت جوانه هایی داخل لگن یعنی استخوان کاسه ای شکلی نزدیک مثانه ایجاد می شود که ستون فقرات و همچنین اندام های تناسلی، ادراری و گوارشی را نگه می دارد. کلیه ها به تدریج به سمت موقعیت اصلی خود در پشت بدن نزدیک قفسه سینه حرکت می کنند. ناهنجاری و اختلالات مادرزادی کلیه و مجاری ادراری به مشکلات و بیماری هایی گفته می شود که معمولا پایه ژنتیکی داشته و به دنبال سوابق ارثی ایجاد خواهند شد. خوشبختانه امروزه بسیاری از اختلالات و ناهنجاری های سیستم ادراری توسط آزمایشات پیش از تولد قابل تشخیص بوده و با استفاده از درمان های دارویی و جراحی های پیشرفته توسط اورولوژ قابل درمان خواهند بود. پزشک این ناهنجاری را در دوران بارداری زنان با استفاده از سونوگرافی جنین تشخیص میدهد. سونوگرافی برای بررسی ناهنجاری های جنین، معمولاً در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود تا طی سونوگرافی تصویر بهتری از اندام های جنین به دست بیاید. اولتراسوند از دستگاهی به نام مبدل استفاده می کند که امواج صوتی ایمن و بدون درد را از اندام ها منعکس می کند تا تصویری از ساختار آنها ایجاد کند. سونوگرافی هفته 20 قبل از تولد، وضعیت رشد کودک را در رحم بررسی می کند. اگر در این اسکن یک یا هر دو کلیه دیده نشود، ممکن است مشکوک به آژنزی کلیه باشد.

علت آژنزی کلیه

علت این ناهنجاری همیشه مشخص نیست؛ اما اغلب ربطی به عادت های رفتاری یا سبک زندگی مادر در دوران بارداری ندارد. گاهی اوقات نیز به دلایل خاصی رخ می دهد.

انواع آژنزی کلیه

آژنزی کلیه چند نوع مختلف دارد که شامل یک طرفه و دو طرفه است:

• اگر یک کلیه رشد نکند، آژنزی کلیه یک طرفه نامیده می شود. بسیاری از کودکان و بزرگسالان بدون مشکل جدی با یک کلیه زندگی می کنند. ممکن است ادامه معاینات برای بررسی اثرات احتمالی طولانی مدت لازم باشد.
• عدم رشد هر دو کلیه آژنزی کلیوی دو طرفه نام دارد. اگر در سونوگرافی نسبت به این مسئله تردید وجود داشته باشد، برای تأیید مشکل باید از روشهای تشخیصی تخصصی تر استفاده کرد. متأسفانه نوزاد بدون کلیه قادر به ادامه زندگی نخواهد بود.

آمادگی برای سونوگرافی بارداری

بسته به نوع سونوگرافی ممکن است از مادر خواسته شود مقداری زیادی مایعات نوشیده و یا از ادرار کردن قبل از انجام این تست خودداری کند. در صورتی که پزشک برای شما سونوگرافی ترانس شکمی را تجویز نموده است بهتر است لباس گشادی بپوشید تا بتوانید شکم خود را به راحتی در معرض دید سونوگرافیست برای قرار دادن مبدل قرار دهید.

انواع روش انجام سونوگرافی در بارداری

سونوگرافی شکمی یا ابدومینال در بارداری:

سونوگرافی (Abdomen) از روی شکم انجام می شود. برای بهتر شدن کیفیت تصاویر از مقداری ژل مخصوص سونوگرافی در سطح پوست استفاده می شود. این نوع سونوگرافی در سه ماهه اول بارداری با مثانه پر و پس از ماه سوم به دلیل وجود مایع اطراف جنین با مثانه خالی انجام می شود. اغلب سونوگرافی ها در دوران بارداری به صورت شکمی انجام می شود. از هفته پنجم حاملگی تا هفتم به دلیل کوچک بودن ساک بارداری، ممکن است سونوگرافی شکمی قادر به تشخیص بارداری نباشد و انجام سونوگرافی در این زمان به صورت واژینال ارجحیت دارد.

سونوگرافی واژینال:

سونوگرافی ترانس واژینال یا داخلی از راه واژن و با مثانه خالی انجام می شود. در این روش پروب سونوگرافی با یک پوشش محافظ یک بار مصرف پوشیده می شود. در این روش برای بهبود کیفیت تصاویر مقدار کمی ژل سونوگرافی روی انتهای پروب استفاده می شود. به دلیل فاصله ی پروب با دهانه سرویکس و نحوه ورود آن هیچ آسیبی به جنین نمی رساند. در طول ماه های چهارم و پنجم بارداری و ماه های مختلف بارداری بنا به درخواست پزشک برای بررسی طول دهانه ی رحم از سونوگرافی واژینال استفاده می شود؛ زیرا دقیق تر است.

عوارض جانبی سونوگرافی بارداری

از میان انواع سونوگرافی بارداری برخی برای جنین خطر دارد، همانند سونوگرافی سه و چهار بعدی که فقط در موارد ضروری باید مورد استفاده قرار بگیرد. به طورکلی سونوگرافی روشی غیرتهاجمی است که اگر به درستی از آن استفاده شود عوارضی برای جنین نخواهد داشت.

نسخه اصلی مطلب دیده نشدن کلیه جنین در سونوگرافی را در سایت دکتر غلامرضا سیف بخوانید.

---