دیواره رحم از سه لایه آندومتر، میومتر و پری متر ساخته شده است. آندومتر درونی ترین لایه رحم است که خود از دو بخش لایه قاعده ای یا بازال که در زیر قرار گرفته و لایه اسفنجی یا فانکشنال که در سطح قرار گرفته، تشکیل شده است. آندومتر بافتی است که لایه داخلی رحم را می پوشاند و برای تولید مثل ضروری است؛ زیرا لانه گزینی جنین در آن اتفاق می افتد. در نتیجه برای وقوع یک بارداری موفق، جنین باید به بافت آندومتر رسیده و در آن لانه گزینی کند. هورمون استروژن، به ضخیم شدن دیواره رحم برای لانه گزینی جنین کمک می کنند. با پیشرفت بارداری، تمام تغذیه ای که برای رشد جنین لازم است توسط غدد موجود در دیواره رحم تأمین می شود و در صورت نبود ضخامت مناسب آندومتر، وقوع بارداری دشوار خواهد بود. ضخامت لایه آندومتر رحم مسئله بسیار مهمی در سلامتی دستگاه تولید مثلی بانوان و نیز قدرت باروری آنها است. اگر ضخامت آندومتر زیاد باشد، می تواند مشکلات بسیار زیادی را برای فرد ایجاد کند. هایپرپلازی آندومتر یک اصطلاح پزشکی برای شرایطی است که در آن آندومتر خیلی ضخیم می شود. رشد بی رویه بافت داخلی رحم یا آندومتر به سطوح بیش از حد استروژن یا ترکیبات شبه استروژنی و همچنین کمبود پروژسترون مربوط می شود. این بیماری سرطان نیست؛ اما می تواند به پیشرفت سرطان منجر گردد به همین سبب تعیین دقیق علت ضخیم شدن آندومتر اهمیت بسیار زیادی دارد. احتمال درمان سرطان آندومتر در صورت تشخیص زودرس، بالا است. با سونوگرافی ضخامت آندومتر رحم اندازه گیری می شود و روش تشخیصی مفیدی است. سونوگرافی به گونه ای از روش های تصویربرداری می گویند که با استفاده از امواج صوتی می تواند ضخیم شدن رحم را تشخیص دهد.
ضخامت آندومتر در چرخه قاعدگی فرد تغییر می کند؛ اما سایر عوامل نیز می توانند باعث تغییراتی شوند. یکی از شایع ترین دلایل تغییر در ضخامت آندومتر بارداری است. زنانی که بارداری خارج رحمی دارند و یا کمتر از 5 هفته از آنها باردار هستند، ممکن است علائمی از آندومتر ضخیم نشان دهند.
سایر عوامل مؤثر در ضخامت بیشتر آندومتر عبارتند از:
علائم اولیه هایپرپلازی آندومتر، خونریزی غیرطبیعی قاعدگی است. اگر تجربه چنین خونریزی را دارید، با پزشک خود در ارتباط باشید.
خونریزی قاعدگی که سنگین تر و یا طولانی تر از معمول است.
اندازه ضخامت دیواره رحم برای سن های مختلف متفاوت است و مواردی مانند یائسگی، سن و چرخه قاعدگی روی آن تأثیر می گذارد و ضخامت آندومتر یک پارامتر استاندارد معمول اندازه گیری شده می باشد. میزان ضخامت آندومتر برای اطفال، قبل از یائسگی، بارداری و بعد از زایمان با هم متفاوت است و به صورت زیر می باشد.
در سن های قبل از قاعدگی ضخامت آندومتر انقدر نازک است که حتی ممکن است به وسیله ی سونوگرافی هم دیده نشود و مانند یک خط بسیار نازک می باشد.
خانم هایی که در سن باروری هستند و پریودی را هر ماه تجربه می کنند ضخامت آندومتر طبق چرخه قاعدگی ضخیم و نازک می شود. در طی دوران باروری یک خانم دیواره رحم می تواند نازک تر از یک میلیمتر یا بزرگتر از 16 میلی متر می باشد. اندازه آندومتر در طول سیکل قاعدگی به صورت زیر می باشد:
زمانی که بارداری اتفاق می افتد و یک تخمک بارور می شود دیواره رحم ضخیم تر می شود در دوران حاملگی دیواره رحم محلی برای لانه گزینی می باشد. قبل از باروری تخمک دیواره رحم برای لانه گزینی و رشد جنین ضخیم می شود و در صورتی که حاملگی رخ دهد دیگر پریودی و ریزش دیواره رحم اتفاق نمی افتد. این دیواره توسط جفت و ساک حاملگی به طور کامل در طی حاملگی پوشیده می شود. بعد از زایمان دیواره رحم ضخیم تر از همیشه می باشد؛ زیرا لخته های خون و دیواره تشکیل شده می تواند بعد از زایمان باقی بمانند و به عنوان ضخامت در آندومتر گزارش شود. معمولاً در زایمان هایی که با سزارین انجام می شوند ضخامت آندومتر بیشتر است. بعد از زایمان دوباره بدن به حالت طبیعی خود و چرخه طبیعی سیکل قاعدگی بر می گردد و رحم دوباره شروع به نازک شدن می کند.
در افراد یائسه سالم، ضخامت آندومتر به طور معمول حدود 5 میلی متر یا کمتر است که با قطعی شدن وقوع یائسگی در سن مناسب برای فرد، طبیعی تلقی می شود.
هایپرپلازی آندومتر شرایطی است که آندومتر (آستررحم) بطور غیرعادی ضخیم است و چهارنوع هایپرپلازی آندومتر وجود دارد:
سرطان آندومتر یا تخمدانها یکی از شدیدترین شرایطی است که می تواند منجر به افزایش ضخامت آندومتر شود. طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان آندومتر شایعترین سرطان است که روی سیستم های تولید مثل فرد تأثیر می گذارد.
اگر ضخامت آندومتر زیاد باشد درمان با پروژسترون و یا قرص جلوگیری ارجح است و در مواردی که ضخامت آندومتر کمتر از 5 میلی متر است درمان با استروژن بهترین نتیجه را خواهد داشت.
سونوگرافی (Abdomen) از روی شکم انجام می شود. برای بهتر شدن کیفیت تصاویر از مقداری ژل مخصوص سونوگرافی در سطح پوست استفاده می شود.
در این نوع از سونوگرافی از یک مبدل فراصوت کوچک تر استفاده می شود. این مبدل وارد واژن شده و بعد از آن تصویری دقیق تر و واضح تر از فضای داخلی به دست می آید.
از استفاده از مبدل سونوگرافی به پوست در هنگام سونوگرافی از طریق شکم، هیچ اشعه ای استفاده نمی شود و به طور کلی هیچگونه ناراحتی وجود ندارد. ممکن است با قرار دادن مبدل ترانس واژینال در واژن، احساس ناراحتی جزئی داشته باشید. سونوگرافی از طریق واژینال نیاز به پوشاندن مبدل سونوگرافی در یک غلاف پلاستیکی یا لاتکس دارد که ممکن است در بیماران با آلرژی به لاتکس، واکنش ایجاد کند.
شبکه پزشک آنلاین در برگیرنده اطلاعات وسیع در حوزه پزشکی می باشد. در این مجموعه می توانید مطالب مفید و مستندی را پیرامون جراحی زیبایی ، رادیولوژی و سونوگرافی ، کنترل درد و ... بیابید و همچنین امکان دسترسی به پرسش و پاسخ پزشکی در این حوزه ها را داشته باشید.