پس از وقوع هر بارداری، یکی از لایه های رحم (آندومتر) خود را برای در بر گرفتن جنین آماده می کند که به آن لایه تغییر یافته، دسیدوا می گویند. این غشاء در زمان زایمان از لایه زیرین خود جدا می شود و به همین علت به آن دسیدوا به معنی موقت و غیرهمیشگی می گویند. تقریباً هفت روز پس از باروری ، بلاستوسیست در لایه رحم کاشته می شود. بلاستوسیست دارای دو توده سلولی است، توده سلولی بیرونی که پس از تکامل بیشتر، تبدیل به جفت شده و شروع به ترشح هورمون بارداری یا HCG (عدد بتا) می کند و توده سلولی درونی که در نهایت جنین را می سازد. در این هفته آن بخش از بلاستوسیست که قرار است به جنین تبدیل شود، درون لایه داخلی رحم کاشته شده و شروع به رشد می کند. هنگامیکه لایه بیرونی بلاستوسیت، خود را در لا به لای سلول های اندومتر جای می دهد، لایه رحمی نیز دستخوش تغییراتی می شود تا شرایط را برای نگه داشتن تخمک بارور شده آماده کند که به مجموع این تغییرات واکنش دسیدوال می گویند.

سونوگرافی به عنوان روشی برای تعیین سلامت، رشد و تخمین تاریخ تولد جنین، می تواند به شما در تشخیص بارداری، اطمینان کامل بدهد. هنگامی که در سونوگرافی ذکر شود که واکنش های دسیدوال به خوبی رخ نداده یا ضعیف است؛ یعنی بستر نگهداری جنین و... کمی نامناسب است.

دسیدوا چیست ؟

دسیدوا (به انگلیسی: Decidua)، مرز مخاطی رحم است (اندومتر تغییریافته) که مراحل بارداری را شکل می دهد. دسیدوا در فرایندی به نام دسیدوا سازی، تحت تأثیر پروژسترون تشکیل شده است. دسیدوا تشکیل بخش مادری جفت را تشکیل داده و طی دوره بارداری باقی می ماند. این بخش طی زایمان می ریزد، به همین دلیل به آن دسیدوا گفته می شود. بخشی از دسیدوا که با تروفوبلاست برهمکنش دارد را دسیدوای قاعده ای نامند (به آن دسیدوای جفتی نیز گفته می شود)، در حالی که دسیدوای کپسولی روی رویان، در سمت حفره ای رشد کرده و آن را با اندومتر محصور می کند. باقی مانده دسیدوا به نام دسیدوای جداری یا دسیدوا ورا نامگذاری شده که در ماه چهارم بارداری با دسیدوای کپسولی جوش می خورد.

ساختار دسیدوا

سه لایه از دسیدوای قاعده ای که از نظر ریخت شناسی متمایز هستند را می توان به این صورت توصیف کرد:

• لایه فشرده خارجی (استراتوم کامپکتوم)
• لایه میانی (استراتوم اسپانجیوسوم)
• لایه مرزی مجاور با میومتریوم (استراتوم بازالیس)

مزایای سونوگرافی

• بیماران در معرض تشعشعات یونیزه کننده قرار نمی گیرند. در واقع هیچگونه اثر مضر شناخته شده ای هنگام استفاده مستقیم از آن توسط ارائه دهنده خدمات درمانی وجود ندارد.
• بدون درد هستند و نیازی به سوزن، تزریق و برش ندارند.
• سونوگرافی تصاویری از بافت های نرمی فراهم می کند که در اشعه X به خوبی نمایش داده نمیشوند.
• سونوگرافی به طور گسترده در دسترس است و ارزان تر از سایر روش ها است.

انواع روش سونوگرافی در بارداری

دو نوع اصلی سونوگرافی از جنین وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:

سونوگرافی ترانس واژینال

در این نوع سونوگرافی جنین مبدل درون واژن قرار می گیرد تا امواج صوتی را ارسال نموده و بازتاب ها را جمع آوری کند. سونوگرافی های واژن اغلب در اوایل بارداری استفاده می شوند. همچنین در صورتی که سونوگرافی شکمی اطلاعات کافی را ارائه ندهد، ممکن است از این نوع سونوگرافی نیز استفاده شود.

سونو گرافی ترانس شکمی

این نوع تصویربرداری با حرکت دادن مبدل بر روی شکم انجام می شود. در طول سونوگرافی ترانس شکمی از جنین شما بر روی یک تخت قرار گرفته و باید شکم خود را در معرض دید قرار دهید، تکنسین یا سونوگرافیست ژل مخصوص را بر روی شکم شما اعمال می کند که باعث افزایش هدایت امواج صوتی و از بین بردن هوا بین پوست و مبدل می شود. سپس مبدل را بر روی شکم حرکت می دهد و امواج صوتی که از استخوان ها و سایر بافت ها منعکس می شود در مانیتور به تصاویر تبدیل می شوند.

نحوه آمادگی برای سونوگرافی بارداری

بسته به نوع سونوگرافی ممکن است از مادر خواسته شود مقداری زیادی مایعات نوشیده و یا از ادرار کردن قبل از انجام این تست خودداری کند. در صورتی که پزشک برای شما سونوگرافی ترانس شکمی را تجویز نموده است بهتر است لباس گشادی بپوشید تا بتوانید شکم خود را به راحتی در معرض دید سونوگرافیست برای قرار دادن مبدل قرار دهید.

عوارض جانبی سونوگرافی جنین

از آنجا که اولتراسوند از امواج صوتی استفاده می کند، از اشعه ایکس امن تر است. متخصصان بیش از ۳۰ سال است که از سونوگرافی هیچ خطری تا به امروز کشف نکرده اند.

نسخه اصلی مطلب واکنش دسیدوال در سونوگرافی چیست؟ را در سایت دکتر محمد اعظمی بخوانید.

---