وقتی مردان از نظر جنسی تحریک می شوند، هورمون ها، ماهیچه ها، اعصاب و عروق خونی همه با هم کار می کنند تا نعوظ ایجاد شود. سیگنال های عصبی که از مغز به آلت تناسلی ارسال می شود، باعث شل شدن ماهیچه ها می شود. این امر به نوبه خود به جریان خون در بافت آلت تناسلی اجازه می دهد. هنگامی که خون آلت تناسلی را پر می کند و نعوظ ایجاد می شود، عروق خونی آلت تناسلی بسته می شوند تا نعوظ حفظ شود. اختلال نعوظ، ناتوانی در دستیابی و حفظ نعوظ مناسب برای مقاربت جنسی است. تخمین زده می شود که از هر ۱۰ مرد بالغ ۱ نفر به طور طولانی مدت از مشکل نعوظ رنج می برد.

علائم اختلال نعوظ

در صورتی که مشکلات زیر به صورت منظم رخ دهند احتمال اختلال نعوظ وجود دارد:

• ناتوانی در رسیدن به نعوظ
• ناتوانی در نگه داشتن نعوظ طی فعالیت های جنسی
• کاهش علاقمندی به فعالیت جنسی

دیگر اختلالات جنسی مرتبط با اختلال نعوظ شامل موارد زیر می باشد:

• زود انزالی
• تأخیر در انزال
• نرسیدن به ارگاسم بعد از چندین تحریک
• علل فیزیکی اختلال نعوظ

در اغلب موارد اختلال در نعوظ ناشی از مشکلات جسمانی است. علل شایع عبارتند از:

• بیماری های قلبی
• انسداد عروق خونی (تصلب شرایین)
• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• دیابت
• چاقی
• سندرم متابولیک. بیماری های مربوط به افزایش فشار خون، سطح انسولین بالا، چربی بدن در اطراف کمر و کلسترول بالا
• بیماری پارکینسون
• مولتیپل اسکلروزیس
• بیماری پیرونی (توسعه بافت سفت در داخل آلت تناسلی مرد)
• برخی داروها
• مصرف دخانیات
• اعتیاد به الکل و دیگر اشکال سوء مصرف مواد
• اختلالات خواب
• درمان سرطان پروستات یا بزرگ شدن پروستات
• جراحی یا صدماتی که ناحیه لگن یا نخاع را تحت تأثیر قرار میدهد.

علل روانی اختلال نعوظ:

مغز نقش کلیدی را در تحریک مجموعه رویدادهای فیزیکی که باعث ایجاد نعوظ و بروز احساس هیجان جنسی میشوند ایفا میکند. تعدادی از موارد می تواند باعث بدتر شدن اختلال در نعوظ شود. این موارد شامل:

• افسردگی، اضطراب و یا دیگر شرایط سلامت روان
• استرس
• مشکلات رابطه ناشی از استرس، ارتباط ضعیف با شریک جنسی و یا نگرانی های دیگر

عوامل خطر اختلال نعوظ

همانگونه که سن افزایش پیدا میکنید، ممکن است نعوظ زمان بیشتری طول بکشد. این شرایط ممکن است ناشی از بیماریهای زمینه ای و یا مصرف برخی داروها باشد. عوامل متعددی که میتوانند به اختلال نعوظ منجر شوند شامل:

• شرایط پزشکی، به ویژه دیابت یا بیماری های قلبی
• استفاده از توتون و تنباکو (باعث کاهش جریان که جریان خون به رگ ها میشوند و از این طریق اختلال نعوظ ایجاد میکنند.)
• داشتن اضافه وزن، به خصوص اگر چاق هستید.
• درمان های پزشکی خاص، مانند عمل جراحی پروستات و یا پرتودرمانی برای سرطان
• صدمات، به خصوص آسیب اعصاب یا عروق کنترل کننده ی نعوظ
• داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها و داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، درد یا بزرگی پروستات استفاده میشوند
• شرایط روحی و روانی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی
• مصرف مواد مخدر و الکل، به خصوص مصرف طولانی مدت
• دوچرخه سواری طولانی مدت که می تواند باعث فشرده سازی اعصاب و اختلال جریان خون آلت تناسلی گردد.

روشهای تشخیص اختلال نعوظ

مانند دیگر بیماریها گرفتن شرح حال مناسب و معاینه فیزیکی مانند معاینه بیضه ها ضروری میباشد؛ اما یکسری اقدامات تکمیلی نیز لازم میباشد که برای تأیید تشخیص و شروع درمان اهمیت دارند:

• آزمایش های خونی: آزمایش هورمون جنسی. تیروئید. چربی خون. قند خون
• سونوگرافی رنگی عروق آلت: جهت بررسی عروق آلت و اطمینان از عدم وجود مشکلات عروقی انجام میشود
• تست نعوظ شبانه (NPT Test): در این روش دفعات و میزان و مدت زمان نعوظ فرد را در طی یک روز و یا 12 ساعت و هنگام خواب با دستگاه های مخصوص اندازه گیری میکنند.
• CT Scan یا MRI مغز: در صورت شک به ضایعات عصبی

روشهای ذکر شده در بالا برای بررسی علل فیزیکی اختلال نعوظ میباشد؛ اما در مواردی که اختلال نعوظ به دلیل مشکلات روحی روانی باشد با یک شرح حال دقیق میتوان به آن پی برد که در این افراد معمولاً این اختلال نعوظ به صورت ناگهانی و به دنبال استرس روحی روانی ایجاد میشود.

درمان اختلال نعوظ

درمان اختلال نعوظ به علت اصلی و عامل اختلال نعوظ بستگی دارد. ممکن است لازم باشد شما از ترکیبی از روش های درمانی، از جمله دارو یا مشاوره درمانی استفاده کنید.

داروهای خوراکی

قبل از مصرف هر دارویی برای اختلال نعوظ، از جمله مکمل های بدون نسخه و داروهای گیاهی، پزشک خود را در جریان بگذارید. داروها برای اختلال نعوظ در همه افراد مؤثر نیستند و ممکن است در شرایط خاص، مانند بعد از جراحی پروستات یا اگر دیابت دارید اثر کمتری داشته باشند. برخی از داروها همچنین ممکن است خطرناک هم باشند. داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ بسیاری از مردان موفقیت آمیز هستند. این داروها شامل:

• سیلدنافیل (Viagra)
• تادالافیل (Cialis)
• واردنافیل (Staxyn)
• آوانافیل (Stendra)

جراحی برای درمان اختلال نعوظ

در افرادی که به درمان های قبلی پاسخ نداده اند از اعمال جراحی استفاده می شود مثل پروتزهای آلت. از جراحی های دیگر جراحی عروق است که بیشتر در افراد جوان غیر سیگاری و فاقد بیماری زمینه ای (دیابت) که بیشتر در اثر ضربه دچار اختلالات عروقی و اختلال در خونرسانی به آلت شده اند، استفاده می شود.

عوارض اختلال نعوظ

عوارض ناشی از اختلال نعوظ می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. استرس یا اضطراب
2. خجالت زدگی یا کاهش عزت نفس
3. زندگی جنسی نامطلوب
4. مشکلات در رابطه
5. مشکلات باروری

پیشگیری از اختلال نعوظ

• برای کنترل دیابت، بیماری های قلبی یا سایر بیماری های مزمن با پزشک مشورت کنید.
• برای معاینات منظم و آزمایش های غربالگری به پزشک مراجعه کنید.
• سیگار کشیدن را متوقف کنید، مصرف الکل را محدود یا از آن اجتناب کنید و از داروهای غیر مجاز استفاده نکنید.
• به طور منظم ورزش کنید..
• برای کاهش استرس قدم بردارید.
• برای کاهش اضطراب، افسردگی یا سایر مشکلات بهداشت روان کمک بگیرید.

نسخه اصلی مطلب اختلال نعوظ چیست؟ را در سایت دکتر امیر بهنام فر بخوانید.

---