بارداری پوچ زمانی ایجاد می شود که تخمک زن با اسپرم مرد لقاح ایجاد می کند و تخم تشکیل و در رحم جایگزین می شود؛ اما جنین شکل نمی گیرد. به همین علت گاهی حاملگی پوچ را حاملگی بدون جنین نیز می نامند. به عبارت دیگر بارداری پوچ هنگامی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده به دیواره رحمی کاشته می شود؛ اما جنین شکل نمی گیرد. سلول ها رشد می کنند تا کیسه و جفت جنینی را شکل دهند؛ اما نمی توانند جنین را رشد دهند. در یک حاملگی نرمال حدود هفته ی 6 باید جنین توسط سونوگرافی دیده شود و قطر ساک حاملگی نیز حدود 18 میلی متر باشد. در حاملگی پوچ در هفته ی 6 جنین دیده نمی شود؛ اما ساک حاملگی به رشد خود و بزرگ شدن ادامه می دهد. پزشک برای تشخیص بارداری پوچ از سونوگرافی استفاده می کند. در سونوگرافی به کمک امواج صوتی و صفحه نمایشگر، جنین داخل رحم مشاهده می گردد. هنگامی که در سونوگرافی درون کیسه حاملگی که دارای قطر ۴ میلی متر است هیچگونه نطفه یا جنینی وجود نداشته باشد، حاملگی پوچ است. برای اطمینان بیشتر سونوگرافی در ۲ هفته پس از اعلام بارداری نیز انجام می شود تا تشخیص به صورت کامل انجام گردد. اگر قطر کیسه بارداری افزایش پیدا نکرده بود و در همان اندازه اولیه که ۴ میلی متر است، باقی بماند، در نتیجه هیچ جنینی درون کیسه وجود ندارد و در واقع تخمک پوچ است. از دیگر ویژگی هایی که میتوان از طریق سونوگرافی در تشخیص بارداری پوچ کمک گرفت، شکل نامتعارف و نامنظم کیسه حاملگی است.
سقط جنین ناشی از حاملگی پوچ اغلب به دلیل مشکلات مربوط به کروموزوم ها یا ساختارهای حامل ژن ها می باشد. این مسئله ممکن است به دلیل اسپرم یا تخمک بی کیفیت ایجاد شود. همچنین ممکن است به دلیل تقسیم غیرطبیعی سلول ها نیز رخ دهد. هنگامی که تخمک بارور می شود سلول هایی که کیسه بارداری و جفت را تولید می کنند شروع به تکثیر می کنند؛ اما گاهی اوقات سلول هایی که قرار است به یک جنین تبدیل شوند، تکثیر نمی شوند. در اینگونه موارد بدن بارداری را متوقف می کند؛ زیرا این مشکلات را تشخیص می دهد. علت ایجاد این مشکل هنوز مشخص نیست و برای اکثر خانم ها ممکن است حاملگی پوچ اتفاق بیفتد.
بارداری پوچ در ابتدا مانند بارداری طبیعی است؛ اما در ادامه موجب بروز علائم و نشانه های خاصی می شود که در زیر آمده است:
به طور کلی دو نوع حاملگی، از نوع پوچ و تهی وجود دارد.
در بارداری های پوچ، یکی از علائم اولیه عدم رشد مناسب جنین، اندازه ساک حاملگی است. معمولاً در هفته های اول بارداری، ساک حاملگی در حدود 5 میلی متر رشد دارد و تا هفته هشتم باید بزرگ تر از 20 میلی متر باشد. در بارداری پوچ، ساک حاملگی رشد می کند اما جنین تشکیل نمی شود. تشخیص بارداری پوچ معمولاً زمانی انجام می شود که ساک حاملگی به اندازه مشخصی می رسد ولی جنین یا ضربان قلب مشاهده نمی شود.
کیسه زرده (yolk sac) یکی از ساختارهای اولیه در رشد جنین است که نقش تغذیه ای برای جنین دارد. در برخی موارد، حتی در بارداری پوچ، کیسه زرده ممکن است تشکیل شود. اما وجود کیسه زرده به تنهایی نشان دهنده بارداری سالم نیست. اگر کیسه زرده دیده شود ولی جنین و ضربان قلب پس از هفته هفتم مشاهده نشود، احتمال بارداری پوچ همچنان وجود دارد و باید سونوگرافی های پیگیری انجام شود.
معمولاً اگر سن بارداری کم و در حدود 5 هفته باشد، پزشکان تشخیص بارداری پوچ را قطعی نمی کنند و از مادر می خواهند که یک تا دو هفته بعد مجدداً سونوگرافی انجام دهد. اگر در هفته هشتم که انتظار داریم حتماً ضربان قلب جنین شنیده شود، اثری از جنین در ساک بارداری نباشد، تشخیص بارداری پوچ قطعی خواهد شد.
سونوگرافی (Abdomen) از روی شکم انجام می شود. برای بهتر شدن کیفیت تصاویر از مقداری ژل مخصوص سونوگرافی در سطح پوست استفاده می شود.
سونوگرافی ترانس واژینال یا داخلی از راه واژن و با مثانه خالی انجام می شود. در این روش پروب سونوگرافی مخصوص با یک پوشش محافظ یک بار مصرف پوشیده می شود. در این روش برای بهبود کیفیت تصاویر مقدار کمی ژل سونوگرافی روی انتهای پروب استفاده می شود.
معیارهای تشخیص حاملگی پوچ از طریق سونوگرافی عبارتند از:
سونوگرافی روش ایمن برای بررسی بیمار و دریافت تصاویر حیاتی بدون خطر ابتلا به اشعه است.
زمانی که یک بارداری پوچ اتفاق می افتد، متخصص زنان و زایمان با صلاحدید خود، به اقداماتی برای سقط می پردازد.
اگر به دنبال تشخیص دقیق و سریع برای حفظ سلامت خود هستید، خدمات تخصصی ماموگرافی ، بیوپسی پستان ، الاستوگرافی ، فیبرو اسکن کبدی و سونوگرافی پوست را با اطمینان به ما بسپارید.