در انسان، لایه بیرونی پوست از سلول های مرده تشکیل شده است که یک مانع از محیط بیرونی است. این مانع میتواند سلامتی شما را حفظ کند؛ اما اگر آسیب ببیند، میتواند در معرض انواع عفونت ها باشد. قارچ پوستی یک عفونت پوستی انسانی است که توسط یک قارچ که یک میکرو ارگانیسم است و اغلب مواد مرده را مصرف می کند، به انسان منتقل می شود. انواع مختلفی از قارچ پوستی یا عفونت های پوستی مانند عفونت قارچی، غذاهای ورزشکاران و غیره وجود دارد. قارچ پوستی یک عفونت بسیار مسری است که می تواند با تماس فرد دیگری منتقل شود. درمان این بیماری بسیار مهم است؛ زیرا ممکن است در تمام بدن گسترش یابد و منجر به عوارض دیگری شود. درمان عفونت های ناشی از قارچ پوستی به طور کلی ساده است. طول دوره درمان بستگی به نوع عفونت قارچی، شدت عفونت و وضعیت سلامتی عمومی، قدرت سیستم ایمنی و داروهای مصرفی فرد دارد.

علل بروز عفونت و قارچ پوستی

احتمال آنکه به عفونت های قارچی پوست مبتلا شوید بیشتر است اگر:

• اضافه وزن داشته باشید.
• پوست خود را به طور کامل پس از حمام یا دوش گرفتن خشک نکنید.
• در تماس با شخص یا حیوان آلوده با عفونت قارچی باشید.
• لمس وسایل آلوده، مانند لباس، حوله و لباس های خواب.
• پابرهنه راه رفتن بروی زمین حمام و محوطه ی استخر
• پوشیدن لباس های تنگ که اجازه تبخیر عرق را ندهد.
• ابتلا به دیابت.
• به تازگی آنتی بیوتیک مصرف کرده باشید.
• بارداری
• سیستم ایمنی ضعیف شده، به عنوان مثال، ابتلا به ایدز یا HIV

علائم عفونت و قارچ پوستی

علائم و نشانه های عفونت قارچ پوستی به نوع قارچ و ناحیه درگیر شده بستگی دارد. بثورات قارچی گاهی اوقات با دیگر بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما اشتباه گرفته می شوند. عفونت های قارچی پوست می توانند انواعی از بثورات مختلف پوستی را ایجاد کنند. بعضی از آنها باعث ایجاد قرمزی، پوسته پوسته شدن پوست و خارش می شوند. برخی از آنها فقط باعث ایجاد خشکی پوست می شوند. قارچ ها می توانند فقط یک منطقه ی خاص یا چندین ناحیه از بدن را درگیر نمایند. اگر به عفونت قارچ سر مبتلا شوید، ممکن است مقداری از موهای خود را از دست بدهید.

انواع رایج عفونت و قارچ پوستی

اگرچه بیشتر قارچ ها برای انسان مضر هستند، بعضی از قارچ ها مستعد ایجاد بیماری، آن هم تحت شرایط خاصی هستند. قارچ ها به وسیله ی هاگ ها که می توانند به طور مستقیم نیز برداشته یا به درون تنفس شوند، تولید مثل می کنند. ظاهرا این دلیلی است که عفونت قارچی اکثراً بر روی پوست، ناخن یا ریه ها اثر می گذارد. قارچ همچنین می تواند به داخل پوست رخنه کند و بر اندام ها اثر بگذارد و باعث یک عفونت سیستمی گسترده شود. بعضی از انواع رایج عفونت قارچی، این موارد است:

1. پای ورزشکار
2. خارش میان پاها
3. کرم حلقوی
4. عفونت مخمر
5. عفونت قارچی ناخن

تشخیص عفونت و قارچ پوستی

معمولاً عفونت های قارچی بر مبنای تاریخچه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شوند. لکه ها و ضایعات عفونت های قارچی منحصربه فرد بوده و معمولاً با یک معاینه فیزیکی ساده قابل شناسایی هستند. همچنین پزشک از یک نور فرابنفش استفاده می کند تا لکه ها را واضح تر ببیند. به علاوه، ممکن است او برای تأیید تشخیص، دستور به کشت قارچ یا نمونه برداری (از طریق تراشیدن سطح پوست ضایعه) بدهد.

موارد تأثیرگذار در درمان عفونت و قارچ پوستی

پزشک، نحوه درمان را بر مبنای موارد زیر تعیین می کند:

• سن، وضعیت کلی سلامت و تاریخچه پزشکی
• میزان گستردگی عارضه
• محل ایجاد عفونت قارچی
• میزان تحمل بیمار نسبت به برخی داروها، روش های درمانی و درمان های غیردارویی
• انتظارات بیمار از درمان
• نظر یا صلاحدید بیمار

درمان عفونت و قارچ پوستی

1. کرم ها، مایعات یا اسپری های ضدقارچ (داروهای ضدقارچ موضعی). از این داروها برای درمان عفونت های قارچی پوست، ناخن ها و پوست سر استفاده می شود. این داروها عبارتند از کلوتریمازول، اکونازول، کتوکونازول، میکونازول، تربینافین و آمورولفین که تحت برندهای مختلف عرضه می شوند.
2. در مواردی که به دو نوع درمان نیاز است یک کرم ضدقارچ با کرم های دیگر ترکیب می شود. برای مثال، اغلب برای درمان برخی راش ها، یک کرم ضدقارچ با یک کرم استروئیدی ملایم مانند هیدروکورتیزون ترکیب می شود. کرم ضد قارچ عفونت را رفع کرده و کرم استروئیدی ملایم نیز التهاب ناشی از عفونت را کاهش می دهد.
3. شامپوی ضدقارچ. گاهی اوقات از شامپوهای حاوی کتوکونازول برای درمان برخی عفونت های قارچی پوست سر و برخی عفونت های پوست استفاده می شود.
4. شیاف های ضدقارچ. شیاف ها قرص هایی هستند که برای قرار گرفتن در واژن طراحی شده اند. برخی از داروهای ضدقارچ مورد استفاده برای درمان برفک واژن، خصوصاً، کلوتریمازول، اکونازول و فنتیکونازول، به صورت شیاف عرضه می شوند.
5. داروهای ضدقارچ خوراکی. میکونازول به صورت ژل خوراکی و نیستاتین نیز به صورت مایع (برای اعمال در دهان) در بازار وجود دارند. از این داروها برای درمان برفک (عفونت کاندیدال) دهان و گلو استفاده می شود.تربینافین، ایتراکونازول، فلوکونازول، پوساکونازول و وریکونازول به صورت قرص موجود بوده و توسط بدن جذب می شوند. از این داروها برای درمان انواع عفونت های قارچی استفاده می شود. استفاده از هر یک به نوع عفونت بستگی دارد.
6. داروهای تزریقی ضدقارچ. این نوع داروها زمانی استفاده می شوند که یک عفونت قارچی جدی در بدن وجود داشته باشد. آمفوتریسین، فلوسیتوزین، ایتراکونازول، وریکونازول، آنیدولافانگین، کاسپوفانگین و میکافانگین داروهایی هستند که گاهی اوقات به صورت تزریقی استفاده می شوند. استفاده از هر یک بسته به نوع قارچ بستگی دارد.

پیشگیری از عفونت و قارچ پوستی

• رعایت بهداشت، برای جلوگیری از عفونت، بسیار ضروری است. سعی کنید پوستتان را تمیز و خشک نگه دارید
• اغلب اوقات دست های خود را بشویید. مخصوصاً بعد از لمس کردن انسان ها و حیوانات
• از استفاده از حوله و این قبیل وسایل دیگران، خودداری کنید.
• در حمام های عمومی و استخرها کفش یا دمپایی بپوشید.
• تجهیزات باشگاه را قبل و بعد از استفاده بشویید و خشک کنید.

عوارض جانبی داروهای ضد عفونت و قارچ پوستی

این داروها معمولاً هیچ عارضه جانبی ایجاد نمی کنند و استفاده از آنها آسان است. گاهی اوقات برخی از افراد در جایی که از داروی ضد قارچ پوستی استفاده شده است، کمی دچار خارش ، سوزش یا قرمزی می شوند. اگر این مورد شدید است، باید دیگر استفاده نکنید.

نسخه اصلی مطلب عفونت و قارچ پوستی چیست و چگونه درمان میشود؟ را در سایت کلینیک پوست صدف بخوانید.

---