بافتی که عضله را به استخوان متصل می کند، تاندون نام دارد. تاندون دارای یک بافت منعطف، سخت و فیبروزه است تا بتواند کشش و فشاری که به آن وارد می شود را تحمل کند. تاندون در مقایسه با استخوان بافت نرم تری دارد. تاندون ها و عضلات باهم همکاری می کنند و به کمک یکدیگر به استخوان ها نیرو وارد می کنند و آن ها را حرکت می دهند. در ادامه این مقاله به بررسی کامل تر تاندونیت یا همان التهاب تاندون می پردازیم.

تاندونیت چیست؟

التهاب تاندون ها یا تاندونیت، یک نوع پاسخ التهابی در درون تاندون می باشد درحالی که لایه خارجی بدون التهاب است. این عارضه می تواند همراه با یک سری پارگی های میکروسکوپی باشد. این بیماری انواع مختلفی دارد که برخی از شایع ترین حالت های آن عبارتند از:

• تاندونیت آشیل
• تاندونیت سوپرا اسپایناتوس
• آرنج تنیس بازان و یا گلف بازان
• تنوسنوییت دکوروین
• انگشت ماشه ای
• شانهٔ شناگران
• زانوی جهندگان
• تاندونیت مچ دست

تاندونیت به چه علتی ایجاد می شود؟

یک سری از عوامل احتمال ابتلا به تاندونیت را افزایش می دهند؛ برخی از مهم ترین علل این بیماری شامل موارد زیر می شوند.

1. افزایش سن: بالا رفتن سن سبب می شود که تاندون ها انعطاف و نرمی خود را از دست بدهند، در نتیجه آسیب پذیری آن ها افزایش می یابد.
2. شغل و مسئولیت: یک سری از شغل ها دارای حرکات تکراری اند، سبب لرزش و وارد شدن فشار زیاد به فرد می شوند، شکل بدنی فرد در آن ها نامناسب است، نیازمند حرکت متناوب دستان فرد به سمت بالا می باشند و... . کسانی که در این گروه ها مشغول به فعالیت هستند، در معرض خطر بیش تری نسبت به سایرین هستند. نقاشی ساختمان، گچ کاری و برق کاری نمونه هایی از این مشاغل هستند.
3. ورزش ها: آن گروه از ورزش ها که دارای حرکات تکراری می باشند، مانند شنا، گلف، بولینگ، تنیس و... ، می توانند سبب ابتلا به تاندونیت شوند.
4. مشکلات پزشکی: برخی از مشکلات مانند دیابت و آرتریت روماتیدی فرد را در معرض ابتلا به این بیماری قرارمی دهند.

در کل می توان گفت، انجام حرکات تکراری در طول یک دوره طولانی زمان، تاندون ها را تحت فشار قرار داده و می تواند تاندونیت را ایجاد کند.

تاندونیت چه علائمی دارد؟

تاندونیت مانند سایر بیماری ها دارای علائمی است که به ما در تشخیص آن کمک می کند. برخی از این نشانه ها عبارتند از:

• اندام حین حرکت صدا ایجاد می کند
• وقتی که عضلات درگیر کشیده می شوند، درد ایجاد می شود
• تورم، قرمزی و گرمی در اندام دیده می شود
• مشاهده برجستگی در طول تاندون
• در اندامی که تاندون های آن ملتهب شده است، درد مزمنی احساس می شود
• درد با استراحت کاهش و با فعالیت شدت می یابد
• ناحیه درگیر نسبت به لمس و فشار حساس می شود
• عضلات درگیر شده دچار اسپاسم و گرفتگی می شوند

چگونه می توان از ابتلا به تاندونیت پیشگیری کرد؟

در این قسمت برخی از توصیه هایی که برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری شده است را ذکر می کنیم.

1. آسان گرفتن ورزش و کار
2. انجام نشدن ورزش ها به صورت یکنواخت
3. بهبود یافتن تکنیک های ورزشی و یا کاری
4. دوری از ورزش ها و حرکات تکراری که به تاندون ها فشار وارد می کند
5. استفاده از ارگونومی مناسب در محل کار
6. استراحت دادن به بدن پس از احساس درد در مفاصل و یا تاندون ها
7. کسب آمادگی عضلات برای فعالیت

تاندونیت چگونه درمان می شود؟

روش های مختلفی برای درمان این بیماری ارائه می شود که برخی از آن ها عبارتند از:

1. کاهش درد و التهاب در محل درد با استفاده از کمپرس آب سرد.
2. پزشک می تواند برای کاهش حرکت اندام درگیر، از آتل های مخصوص استفاده کند.
3. ممکن است داروهای ضد التهاب استروئیدی برای کاهش درد و التهاب بیمار تجویز شود.
4. تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی در صورت درد شدید بیمار می تواند کمک کننده باشد.
5. موثر ترین و اصلی ترین روش درمان تاندونیت، فیزیوتراپی می باشد که بیمار می تواند آن را در منزل یا در کلینیک دریافت کند. فیزیوتراپیست می تواند از تمرین درمانی ، منوال تراپی و لیزر تراپی برای درمان تاندونیت استفاده کند. این روش درمانی سبب کم شدن درد و تورم تاندون، افزایش یافتن دامنه حرکتی و سرعت یافتن فرایند بهبودی می شود.
6. نهایتا اگر روش های غیر جراحی موثر نبود، جراحی می تواند به بهبودی بیمار کمک کند.

نسخه اصلی مطلب تاندونیت یا التهاب تاندون چیست؟ را در سایت دکتر سلمان فلاح بخوانید.

---