چنانچه مادری پس از اولین تأخیر در پریود و در حدود هفته های پنجم یا ششم بارداری نزد پزشک زنان برود، ممکن است پزشک، اولین سونوگرافی بارداری در هفته های ذکر شده برای او بنویسد. در این هفته ها سونوگرافی شکمی انجام نمی شود؛ زیرا رویان آنقدر کوچک است که سونوگرافی قادر به تصویربرداری از آن نیست. چنانچه وضعیت مادر در اولین بررسی عادی باشد و مشکلی وجود نداشته باشد، اولین سونوی شکمی معمولاً در هفته های 7 یا 8 بارداری انجام خواهد شد.در این سونوگرافی مواردی مانند تک یا چند قلو بودن، وضعیت قلب جنین، ساک حاملگی و کیسه زرده بررسی خواهد شد.
یکی از اولین نشانه های بارداری در سونوگرافی، ساک حاملگی است که جنین را احاطه کرده و حاوی مایع آمنیوتیک است. ساک حاملگی در رحم بوده و در سونوگرافی به صورت یک غشای سفید در اطراف یک جسم مرکزی دیده می شود. در یک چرخه طبیعی بارداری ساک حاملگی در حدود هفته پنجم تا هفتم پس از آخرین چرخه قاعدگی شکل گرفته و در نتیجه در سونوگرافی واژینال در هفته سوم تا پنجم، قابل مشاهده است. سونوگرافی واژینال نسبت به سونوگرافی شکمی حساسیت بیشتری داشته و تصاویر واضح تری در اختیار قرار می دهد. انجام سونوگرافی در مراحل ابتدایی بارداری ممکن است تنها ضخامت بالای دیواره رحم را گزارش کند که در این شرایط بهتر است در عرض چند هفته آینده تکرار شود.
در سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می شود. این امواج توسط وسیله ای که روی شکم یا داخل واژن قرار داده می شود تولید و به بدن منتقل می شود. تشخیص ساک حاملگی که اولین علامت حاملگی در سونوگرافی می باشد ۳۵-۳۲ روز پس از LMP در سونوگرافی ترانس ابدومینال امکان پذیر است.
ساک حاملگی ساختاری است که در حدود هفته های چهارم تا پنجم بعد از لقاح تشکیل می شود که حاوی جنین، جفت، کیسه زرده و سایر محصولات بارداری است. وجود ساک حاملگی در سونوگرافی، خصوصاً وقتی با میزان hCG مقایسه شود، می تواند در تشخیص بارداری خارج از رحم یا بارداری هتروتوپیک بسیار مفید باشد. همچنین در تشخیص احتمال سقط جنین زودهنگام، مهم است.
ساک حاملگی معمولاً اولین نشانه از بارداری در سونوگرافی است و ممکن است از هفته سوم مشاهده شود. در این زمان قطر میانگین ساک ۲ تا ۳ میلی متر است. از حدود نیمه هفته پنجم کیسه زرده در داخل ساک حاملگی ظاهر خواهد شد. سونوگرافی واژینال باید بتواند ساک حاملگی را از هفته پنجم مشاهده کند. وقتی نسبت آن با hCG سنجیده می شود، میزان آن باید حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ باشد. سونوگرافی از طریق واژن در هفته های 4-5 و سونوگرافی از طریق شکم در هفته های 6-5 بارداری به صورت قابل اعتمادی قادر به تشخیص توده بارداری است.
در سونوگرافی اوایل هفته ششم بارداری می توان جنین را مشاهده کرد. بسیاری از سونوگرافیست ها ترجیح می دهند برای انجام سونوگرافی تا هفته ششم منتظر بمانند و بسیاری دیگر هفته هشتم بارداری را یعنی زمانی که رشد جنین قابل سنجش است، برای انجام سونوگرافی مناسب می دانند. در اولین سونوگرافی، ضربان قلب جنین به صورت یک نقطه چشمک زن کوچک قابل مشاهده است. بسیاری از متخصصان سونوگرافی، در حدود شش و نیم هفتگی قادرند به وضوح ضربان قلب جنین را ببینند. از آنجا که دستگاه شنود ضربان قلب جنین با نام داپلر تا اواخر سه ماهه اول نمیتواند ضربان قلب جنین را تشخیص دهد، لذا استفاده از سونوگرافی برای مشاهده ضربان قلب برای مادر باردار بسیار اطمینان بخش است.
در سه ماهه اول بارداری (هفته های اول تا 12)، سونوگرافی ممکن است برای موارد زیر انجام شود:
نوع سونوگرافی بستگی به زمان بارداری دارد. انواع سونوگرافی ها به وسیله ابزاری به نام مبدل که از امواج صوتی استفاده می کند، انجام می شوند. مبدل تصاویری از کودک شما را بر روی رایانه تهیه می کند.
سونوگرافی از امواج فراصوت برای تولید تصویر استفاده می کند و هیچ اشعه ای ندارد، بنابراین در دوران حاملگی برای مادر و جنین بدون خطر می باشد. اگر توسط فرد ماهر و حاذق انجام شود جای هیچ نگرانی وجود ندارد.
شبکه پزشک آنلاین در برگیرنده اطلاعات وسیع در حوزه پزشکی می باشد. در این مجموعه می توانید مطالب مفید و مستندی را پیرامون جراحی زیبایی ، رادیولوژی و سونوگرافی ، کنترل درد و ... بیابید و همچنین امکان دسترسی به پرسش و پاسخ پزشکی در این حوزه ها را داشته باشید.