خال به علت تکثیر و فعالیت بیش از اندازه سلول های رنگدانه ساز (ملانوسیت) و غیررنگدانه ساز (کراتینوسیت) به اشکال، رنگ و اندازه های مختلف در صورت و بدن به وجود می آید. خال ها به نوع مادرزادی و اکتسابی تقسیم می شوند. خال های اکتسابی معمولا بی خطر هستند و در سنین بالاتر و به تدریج ظاهر می شوند. تا زمانی که شواهد و مستندات تشخیصی مبنی بر بدخیم بودن خال اکتسابی وجود نداشته باشد، اجباری برای برداشتن آن وجود ندارد. اما خال های مادرزی به ویژه خال هایی که قطرشان بیش از ۲۰ سانتی متر است، مستعد بدخیمی هستند. این نوع خال ها به محض آن که وضعیت عمومی نوزاد در بدو تولد اجازه می دهد، باید از طریق جراحی برداشته شوند، اما در مورد خال های کوچک مادرزادی، امکان کمتری برای بدخیمی وجود دارد و در صورتی که اندازه یا شکل این خال ها دچار تغییراتی نشود، می توان از کنارشان بدون نیاز به اقدام درمانی خاصی گذشت.

خال ها به دلایل مختلفی چون سابقه ژنتیک، تغییرات طبیعی هورمونی در سنین رشد، حاملگی، مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (شیمی درمانی یا نور درمانی)، سوابق اختلالات هورمونی (کم کاری یا پرکاری تیروئید یا بیماری های داخلی متابولیک)، تماس با مواد سوزاننده و شیمیایی و تاثیر طولانی مدت نور خورشید ایجاد می شوند. اما به وجود آمدن خال، تاثیر نامطلوبی بر زیبایی پوست شما خواهد داشت. امروزه روش های مختلفی جهت خالبرداری وجود دارد که به حفظ زیبایی شما کمک خواهد کرد. در ادامه به روش های مختلف موجود برای از بین بردن علامت خال اشاره شده است.

در از بین بردن خال ابتدا پزشک باید معاینه ی دقیق برای تشخیص نوع خال انجام دهد و در صورت نداشتن عوارض جانبی قابل توجه، مجاز به برداشتن خال است. زیرا در بین خال ها برخی جزو خال های خطرناک هستند و برداشتن انها توصیه نمی شود و تشخیص این مورد بر عهده ی پزشک متخصص است. روش های مختلفی مانند لیزر، جراحی، لایه برداری، میکرودرم ابریژن برای از بین بردن و کمرنگ کردن خال وجود دارد که با توجه به عمق و نوع خال و موارد دیگر روش مناسب انتخاب می شود. تشخیص نوع روش درمان بر عهده ی پزشک است.

برداشت خال

• قبل از هرگونه اقدام نسبت به برداشت خال، خال ناحیه مورد نظر باید توسط پزشک معالج بررسی، معاینه و آزمایش شود تا از بروز هرگونه مشکل احتمالی پیشگیری به عمل آید.
• زیرا برخی از خال ها خطرناک بوده و برداشت آنها توصیه نمیشود.
• دلایل بروز خال می تواند ریشه ژنتیکی داشته و یا به دلیل عوامل محیطی باشد.
• استفاده مداوم از کرم های ضد آفتاب میتواند از بروز این لک ها تا حد زیادی پیشگیری نماید.

روش های مختلفی برای کم رنگ کردن و محو نمودن برخی از انواع خال های پوستی وجود دارد از جمله برخی از این روش ها عبارتند از:

• روش میکرودرم ابریژن، لایه برداری و لیزر کیوسوییچ می تواند در از بین بردن و کم رنگ کردن برخی لک ها و خال ها مورد استفاده قرار گیرد اما این روش ها تنها در موارد محدودی قابل اعمال و نتیجه بخش هستند.
• در ادامه به برخی از روش های برداشت خال می پردازیم که پس از معاینه و بررسی های لازم توسط پزشک، روش مناسب تعیین خواهد شد.

روش های مورد استفاده برای برداشت خال

روش طبیعی

بسیاری از کرم ها و چسب ها جهت برداشت خال در بازار موجود است که ممکن است در برخی از موارد کاربرد داشته باشد.توصیه اکید ما این است که هیچگاه بدون مشورت و نظر پزشک از این محصولات و روش ها استفاده ننمایید.

لیزر

در این روش برای از بین بردن خال از انرژی لیزر استفاه می شود که مستقیما به موضع مورد نظر تابیده میشود.در این روش نیازی به برش و بخیه نیست و در نتیجه خطر بروز جای زخم در این روش کمتر است.نحوه عملکرد لیزر به این صورت است که پرتو لیزر به موضع مورد نظر تابانده میشود و رنگدانه های قهوه ای رنگ را کاهش داده و از بین می برد.باید به این نکته توجه شود که برای تمام خال ها از روش لیزر نمی توان استفاده کرد.روش لیزر برای خال های برجسته و برآمده توصیه نمیشود و غالبا برای از بین بردن خال های سطحی از آن استفاده می گردد.برای برخی از انواع خال ها با توجه به تشخیص پزشک از لیزر کیوسوییچ جهت برداشت خال استفاده می شود.

عوارض برداشت خال

• قرمزی به جا مانده از برداشت خال که بعد از گذشت مدت زمان چند روز از بین می رود.
• امکان بروز اسکار در آن ناحیه
• امکان بروز تیرگی در ناحیه برداشت خال

مراقبت های لازم پس از برداشت خال

1. به مدت ۲۴ ساعت به موضع مورد نظر آب نزنید.
2. به مدت ۳ روز پس از برداشت خال از پماد زینک در موضع مورد نظر استفاده نمایید و به فاصله زمانی هر ۳ ساعت استعمال پماد را تکرار نمایید.
3. پس از برداشت خال حتما از ترمیم کننده و ضد آفتاب بی رنگ همزمان استفاده نمایید و به فاصله هر ۲ ساعت یکبار تکرار نمایید.
4. به مدت ۲ هفته از استفاده از لوازم آرایشی بر روی موضع خودداری نمایید

انواع خال

خال ها ممکن است در سنین مختلف و به دلایل متفاوتی به وجود بیایند و رشد کنند. همین امر باعث شده است تا دسته بندی های خاصی برای انواع خال در نظر گرفته شود.

خال های اکتسابی

این نوع از خال ها ممکن است به دلیل تماس مستقیم با نور آفتاب، حاملگی، بلوغ و … به وجود بیایند.خال های اکتسابی بعد از ۳۰ سالگی معمولاً نمود کمتری دارند و به وجود نمی آیند اما در دوران نوجوانی پوست هر فرد مستعد برای تشکیل انواع خال های اکتسابی می باشد.

خال های مادرزادی

در گذشته وجود خال های مشترک بین افرادی که نسبت فامیلی با هم داشتند را نوعی نشانه برای تشخیص این نسبت می دانستند.اما تحقیقات پزشکی هنوز نتوانسته است دلیل ثابت و خاصی برای بروز این خال ها پیدا کند. فقط مشخص شده است که این خال ها ممکن است از بدو تولد همراه با نوزاد باشند و یا اینکه در دو سال اول روی بدن او تشکیل شوند.

خال برداری با لیزر چگونه انجام می شود؟

پزشکان به وسیله ی دو نوع لیزر خال ها را بر می دارند:

لیزر co2 :

لیزرco2 خال را از ریشه بر می دارد و مانند جراحی عمل ممی کند که حتی جای بخیه از خود باقی نمی گذارد. خال های عمیق و بر جسته که گاهی مو هم روی آنها وجود دارد، بعضی اوقات به وسیله پزشک به دلیل ملاحظاتی از عمق بر داشته نمی شوند، چون امکان عود وجود دارد. اما اگر از عمق بر داشته شوند و روند ترمیم زخم در فرد هم خوب باشد، مشکلی به جا نمی ماند.

لیزر روی :

لیزرهای دیگری داریم که برای برداشتن خال های صاف کاربرد دارند. این خال ها را می شود با لیزر ظریف تر هم برداشت، اما اغلب با لیزر های مخصوص ضایعات رنگدانه های آن را بر می داریم، مانند لیزر روی یا ان دی یاگ (Nd:YAG) . و این کار چند بار باید صورت بگیرد تا کم کم سلول های رنگدانه ای تخریب شوند. بدین ترتیب اگر چند بار لیزر استفاده شود و از تماس با نور آفتاب پرهیز شود، احتمال عود خال خیلی کم خواهد بود. به طور معمول فاصله انجام لیزر برای از بین بردن خال ها، حدود هشت تا چهارهفته یکبار است تا بدن فرصت کافی پیدا کند که ماده رنگی تخریب شده را دفع کند و دوباره مرحله بعد صورت گیرد

نسخه اصلی مطلب بهترین روش های برداشتن خال را در سایت دکتر لادن ناظمی بخوانید.

---