سايز آلت تناسلي نقش مهمي در اعتماد به نفس اغلب مردان دارد اما بسياري از مردان از اين مسئله آگاهي ندارند كه سايز آلت تناسلي آنها به دلايل مختلفي ممكن است كوچكتر شود. اندازه ی آلت تناسلی مردان در حالت شل خود به طور متوسط بین 5/8 تا 10 سانتی متر و در حالت نعوظ بین 12 تا 5/15 سانتی متر است. در مردان بالغ در صورتی که طول آلت تناسلی در حالت شل کمتر از 4 سانتی متر و در حالت نعوظ کمتر از 7 سانتی متر باشد، دچار کوچکی آلت تناسلی هستند که می تواند به اختلالات جدی در روابط جنسی با شریک جنسی منجر شود.
البته عکس این قضیه صادق نیست و طول بیشتر آلت تناسلی لزوما به رابطه ی جنسی بهتر منجر نخواهدشد. علت این مسئله ساختار آلت تناسلی زنان است. با توجه به اینکه طول واژن خانم ها در حالت برانگیخته حدود 10 سانتی متر است و فقط یک سوم طول خارجی آن در ارگاسم زنان نقش دارد. بنابراین هر مردی با طول آلت تناسلی بیش از 10 سانتی متر توانایی ارضاء جنسی شریک جنسی مونث خود را خواهدداشت. با توجه به این نکات و اینکه کاهش طول آلت معمولا در حد یک تا دو سانتی متر است بنابراین معمولا، و نه همیشه، کیفیت آمیزش جنسی زوجین دچار تغییر نمی شود.
معمول ترين دلايل كاهش طول آلت تناسلي مردان شامل موارد زير است:
هر چه سن مردان افزایش یابد احتمال اینکه آلت تناسلی و بیضه های آنان کوچک شود بیشتر می شود. یکی از دلایل این مسئله تجمع چربی های اضافی در جداره ی رگ های خونی است که باعث کاهش جریان خون به آلت تناسلی می شود. این کاهش جریان خون می تواند به ضعف سلول های عضلانی در بافت درونی آلت تناسلی منجر شود. همچنین آسیب های فیزیکی در حین آمیزش یا فعالیت های بدنی مختلف مانند ورزش یا کار بدنی می توانند تجمع یابند. با افزایش سن، میزان آسیب تجمع یافته نیز بیشتر می شود. این آسیب ها که در بافت الاستیک اطراف ساختار اسفنجی آلت تناسلی ایجاد می شوند می توانند به کاهش اندازه ی آلت تناسلی منجر شوند.
برخی داروها می توانند باعث کاهش طول آلت تناسلی شوند. از جمله ی این داروها می توان به آدرال اشاره کرد. این دارو برای افرادی که دچار بیش فعالی هستند تجویز می شود و فرایند تمرکز آنها را افزایش می دهد. همچنین برخی داروهای ضدافسردگی و آرامبخش و برخی داروهای تجویزشده جهت بزرگی پروستات نیز ممکن است به کاهش طول آلت تناسلی منجر شوند.
اگر فردی دچار افزایش وزن از جمله در ناحیه ی پایین تنه و زیر شکم شود احتمالا آلت تناسلی خود را کوچک تر از دوران لاغری مشاهده خواهدکرد. علت این امر این است که با افزایش صفحات چربی در زیر شکم، ساختار تنه ی آلت تناسلی با چربی احاطه می شود و ظاهری کوچک تر از قبل به خود می گیرد. در افرادی که با چاقی مفرط درگیر هستند این تغییر اندازه ی ظاهری شدیدتر است.
بیش از 70 درصد افرادی که جراحی برداشت پروستات سرطانی را تجربه می کنند گزارش کاهش اندازه ی آلت در حد ضعیف تا متوسط را گزارش می کنند. دلیل این مسئله بصورت دقیق مشخص نیست اما فرضیات مختلفی برای توجیه این پدیده وجود دارد. برای مثال برخی محققان بر این عقیده هستند که پس از پروستاتکتومی، انقباضات غیرطبیعی در عضلات کشاله ی ران افزایش می یابد که آلت تناسلی را به سمت شکم فرو می برند.
مواد شیمیایی موجود در دود سیگار می توانند باعث آسیب جداره ی رگ های خونی آلت تناسلی شوند. این آسیب ها می توانند به کاهش خون ورودی به الت تناسلی منجر شوند که نتیجه ی نهایی این خواهدبود که مردانی که سیگار می کشند طول آلت کوچک تری نسبت به مردانی که سیگار نمی کشند خواهندداشت. همچنین مصرف سیگار با بیماری اختلال نعوظ نیز مرتبط است که باعث می شود تا آلت تناسلی مردان مدت زمان کافی در حالت نعوظ باقی نماند.
در این بیماری، آلت تناسلی دارای انحنای تندی است که موجب می شود دخول دردناک و عملا غیرممکن شود. این بیماری هم می تواند طول و قطر آلت تناسلی را کوچک کند. همچنین برای بهبود وضعیت این بیماران جراحی های ترمیم آلت تناسلی انجام می شود که این جراحی ها نیز به نوبه ی خود می توانند طول آلت تناسلی را کاهش دهند.
همانگونه که اشاره شد برخی از از دلایل ایجاد کوچک شدگی در آلت تناسلی مردان مربوط به سبک زندگی است، مانند سیگار کشیدن و افزایش وزن. با تغییر سبک زندگی می توان اثر این عوامل در کاهش سایز آلت تناسلی را به حداقل رساند. در صورتی که داروها باعث کاهش طول آلت تناسلی شده اند، تنظیم و بهبود روش درمانی و تغییر داروها زیر نظر پزشک متخصص می تواند فرایند کوچک شدن آلت تناسلی را برعکس کند.
برای برخی از مردان که دچار کوچک شدگی آلت تناسلی بعد از برداشتن پروستات شده اند، ممکن است شرایط پس از چند ماه یا حدود یکسال خود به خود بهبود یابد. برخی روش های فیزیوتراپی پس از جراحی می توانند باعث بازگشت عملکرد نعوظ شوند. همچنین برخی داروها مانند ویاگرا می توانند جریان خون به آلت تناسلی را افزایش دهند. درمان بیماری پیرونی بر روی حذف بافت آسیب دیده از درون آلت تناسلی تمرکز دارد. روش های مختلفی برای این کار وجود دارند که شامل استفاده از داروها، جراحی و یا روشهای فراصوتی یا اولتراسوند است. در این حالت کوچک شدگی آلت تناسلی غیر قابل بازگشت است اما ترمیم خمیدگی آلت تناسلی می تواند عملکرد جنسی را بهبود بخشیده و باعث کاهش درد در بیماری پیرونی شود.
باید توجه داشت که در اغلب موارد کاهش طول آلت تناسلی مربوط به سبک زندگی یا افزایش سن است و به ندرت نیاز به درمان دارد. بهبود سبک زندگی و ایجاد عادات سالم و تغییر داروهایی که باعث کاهش طول آلت تناسلی می شوند می توانند فرآیند کاهش طول آلت تناسلی را معکوس کرده و مشکلات جنسی را به حداقل برسانند. هر مردی که کوچک شدگی آلت تناسلی، درد و یا مشکلات جنسی را تجربه می کند یا در مورد احتمال سرطان دچار استرس است باید با پزشک متخصص مشورت کند.
یک پزشک و ارولوژیست می تواند بهترین نوع راهنمایی را در این زمینه داشته باشد. تشخیص به موقع و زودتر کوچکی در آلت تناسلی بسیار ضروری است. در صورتی که این مشکل از دوران نوزادی وجود داشته باشد می توان آن را بدون نیاز به جراحی های سنگین بهبود بخشید. همچنین در افرادی که آلت تناسلی آنها از دوران کودکی کوچک است و تا بزرگسالی درمان نشده است می توان از برخی جراحی ها برای افزایش طول آلت تناسلی به اندازه ی ۳ تا ۵ سانتی متر استفاده کرد.
نسخه اصلی مطلب چه عواملی باعث کوچک شدن آلت تناسلی میشود؟ را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.