چشم ها اندام های شگفت انگیزی هستند که می توانند خود را درمان کنند، اما نمی توانید انتظار داشته باشید که همیشه به این کار ادامه دهند و نیاز به دارو ودرمان پیدا نکنید. از این رو، اگر هر مورد غیر عادی را در چشمان خود تجربه کردید، باید فوراً به دنبال مراقبت پزشکی مربوط به آن باشید.
تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا
دژنراسیون ماکولا یا AMD یک بیماری وابسته به سن است که در زنان و مردان بالای 50 سال شایع است. این بیماری هنگام آسیب به شبکیه رخ می دهد. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کار های دقیق مانند خواندن و رانندگی لازم است.
در نتیجه این بیماری فرد دچار تاری دید می شود و در بخش مرکزی دید بینایی خود را از دست می دهد. این اختلال شایع ترین علت نابینایی در افراد مسن به شمار می رود. در بعضی موارد ممکن است برای AMD جراحی انجام شود، اما این روش برای درمان این بیماری خظرناک است.
بلفاریت
بلفاریت به معنای التهاب در پلک چشم است. در این بیماری معمولاً پوست اطراف چشم شروع به پوسته پوسته شدن می کند، سفیدی چشم ها قرمز می شوند، کیفیت بینایی تغییر می کند و احساس خارش در چشم ایجاد می شود. چهار علت اصلی بلفاریت شامل گرد وغبار، سندرم چشم خشک (DES)،اگزماو عفونت خفیف باکتریایی هستند.
بلفاریت به دو شکل بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی رخ می دهد؛ در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شوند. بلفاریت قدامی اغلب بر اثر عفونت های میکروبی و شوره سر بوجود می آیند، در بلفاریت خلفی که ناشی مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود.
برای درمان این بیماری تمیز نگه داشتن چشم و پلک ها و جلوگیری از آلودگی آن ها ضروری است و متخصصان ممکن است قطره استریل چشمی را هم تجویز کنند.
آب مروارید
آب مروارید چهارمین بیماری شایع چشم در جهان است. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که یک توده کوچک از مات گرفته تا شفاف در جلوی چشم شکل می گیرد. در این اختلال چشم هنوز به درستی کار می کند، اما به دلیل ایجاد جرم در مسیر بینایی نور به طور موثری از رسیدن به شبکیه باز می ماند و منجر به اختلال در بینایی می شود.
بیشتر افراد مبتلا به آب مروارید در هر دو چشم هستند، اگرچه این اختلال در یک زمان در هر دو چشم اتفاق نمی افتد. برای از بین بردن آب مروارید عمل جراحی لازم است.
علائم کمی برای آب مروارید وجود دارد. این بیماری بسیار آهسته بروز می کنند و بیشتر در افراد مسن دیده می شود و در صورت عدم درمان، منجر به نابینایی خواهد شد. با این حال، این نابینایی دائمی نیست و به راحتی می توان با جراحی آن را برطرف کرد.
آلرژی چشم
آلرژیدر چشم اولین مشکل شایع چشمی در جهان است. علل زیادی برای آلرژی وجود دارد، از سموم موجود در هوا گرفته تا نور مستقیم خورشید و از عطرو رایحه ها گرفته تا گرد و غبار همه عواملی هستند که می توانند منجبر به آلرژی چشمی شوند.
علت شایع آلرژی غذا هایی هستند که می خوریم. در آلرژی، چشم ها بسیار خارش دار و قرمز می شوند. تنها روش درمانی برای این عارضه جلوگیری از تماس با آلرژن یا ماده آلرژی زاست. اگر پرهیز از این ماده آلرژی زا غیرممکن باشد، قطره های چشمی که توسط متخصص تجویز می شود می تواند برای تمیزکردن چشم و کاهش علائم استفاده شود. این روش درمانی به ویژه برای افرادی مفید است که منبع حساسیت خود را نمی دانند یا به جای آلرژی چند ساله از حساسیت فصلی رنج می برند.
سندرم خشکی چشم
سندرم خشکی چشم یا همان DES در صورت وجود نقص در کیسه اشک اتفاق می افتد. علائم احتمالی برای DES شامل تولید ناکافی اشک یا اشک بی کیفیت و اشک هایی است که بسیار سریع تبخیر می شوند.
این سندرم بسیار رایج است و معمولاً باعث تحریک شدید چشم می شود. این بیماری در موارد نادر می تواند منجر به از بین رفتن بینایی شود. روش های مختلفی برای مقابله با DES وجود دارد که از آن جمله می توان به تمرین های چشمی مانند خیره نشدن به صفحه های نمایش و استفاده از انواع مختلف قطره یا ژل چشم اشاره کرد.
مگس پران یا فلوتر چشم (Eyes floater)
این بیماری همان وجود لکه در میدان بینایی است. این لکه ها به صورت ذرات، نخ ها و تارعنکبوت تیره مانندی دیده می شوند و به هنگام حرکت دادن چشم ها تکان خورده و در صورتی که مستقیما به آن خیره شوند ناپدید می گردند. این لکه ها خطرناک نیستند، اما در صورت تغییر اندازه و تعداد لکه ها می توانند در اورژانس پزشکی مطرح شوند.
این بیماری چشمی در اثر افزایش سن بروز می کند و در اثر این تغییرات مایع ژل مانند درون چشم (زجاجیه) سیالیت بیشتری می یابد.
آب سیاه
این بیماری دومین علت اصلی نابینایی در جهان محسوب می شود که در آن به عصب بینایی که وظیفه ی انتقال اطلاعات بینایی به مغز را بر عهده دارد، آسیب می رسد. شایع ترین شکل آب سیاه، در ابتدا هیچ علائمی به همراه ندارد. در این بیماری، فشار چشم افزایش می یابد و نقاط کوری در گوشه ی چشم گسترش می یابد. این نقاط تا زمانی که عصب بینایی دچار آسیب جدی نشود، ناشناخته باقی می مانند.
درمان این بیماری به شدت آن بستگی دارد و یکی از راه های درمانی آن استفاده از قطره های چشمی به صورت روزانه است. عمل جراحی هم گزینه دیگری است که در مراحل حادتر توسط پزشک تجویز می شود.
برای پیشگیری از این بیماری لازم است هر فردی پس از چهل سالگی معاینه ی چشم را آغاز کند. چنانچه فردی در خانواده مبتلا به این بیماری است، احتمال بروز چنین اختلالی در سایر اعضای خانواده افزایش می یابد.
نسخه اصلی مطلب بیماریهای شایع چشم را در سایت دکتر سیروس بخت آور بخوانید.