دررفتگی آرنج یکی از آسیب های شایع آرنج است که سبب بروز درد ، التهاب و محدود شدن دامنه حرکتی آرنج می شود.
بطور کلی دررفتگی عارضه ای است که طی آن دو استخوان در جهت مخالف یک مفصل حرکت کرده و از محل قرار گیری مناسب خود خارج شده و در نتیجه سطوح آن ها با یکدیگر تماس ندارد.
دررفتگی آرنج یکی از انواع شایع دررفتگی است که به دلیل عبور اعصاب و رگ های خونی فراوان از اهمیت زیادی برخوردار است و باید بسرعت تحت درمان قرار بگیرد.
در صورتی که رگ های خوني دچار آسیب دیدگی شوند ممکن است کاهش یا عدم وجود نبض در مچ دست نیز رخ دهد.
خوشبختانه در اغلب موارد با روش های غیر جراحی همچون جاانداختن و فیزیوتراپی بخوبی درمان می شوند و نیازی به انجام اعمال جراحی پرهزینه و پرعارضه وجود ندارد.
علائم دررفتگی آرنج
درد شدید آرنج در زمان وارد شدن آسیب
تشدید درد با حرکت دادن آرنج
اختلال در عملکرد طبیعی آرنج و ناتوانی در خم و راست کردن آن
برآمدگی واضح در ناحیه آرنج
تورم، التهاب و کبودی در ناحیه آسیب دیده
انتشار درد با ساعد و بازو و حتی شانه
کاهش قدرت دست
دلایل دررفتگی آرنج
وارد شدن ضربه مستقیم به آرنج حین حوادث ناگهانی یا ورزشی
پیچ خوردن شدید آرنج
کشیدگی بیش از حد و شدید آرنج
احتلالات مادرزادی مفصل آرنج مانند کم عمق بودن یا ناهنجاری سطح مفصل آرنج
زمین خوردن بر روی دست در حالت باز و کشیده
درمان دررفتگی آرنج
استراحت و عدم انجام فعالیت هایی است که سبب تشدید درد و آسیب دیدگی می شوند.
قرار دادن کمپرس یخ در محل آسیب دیده به فروکش کردن درد و التهاب و سایر علائم بیمار کمک می کند.
جا انداختن مفصل که بر اساس شدت آسیب دیدگی با بی حسی و یا بی هوشی انجام می گیرد.
یحرکت کردن مفصل آرنج با استفاده از آتل یا بریس برای فراهم آوردن فرصت ترمیم و بهبودی
پس از اتمام زمان بی حرکتی مفصل انجام فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی بمنظور تسریع بهبودی ، افزایش دامنه حرکتی آرنج و کاهش عوارض ناشی از بی حرکتی ضروری است.
تمرینات حرکتی تقویتی و کششی که توسط فیزیوتراپیست برای بیمار تجویز می شود به بازیابی قدرت و دامنه حرکت کامل عضلات دست کمک می کند.