زخم های دهانی یکی از شکایات مهم در مراجعه کنندگان به متخصصان پوست است که در مواردی علامت بیماری های بسیار مهمی مانند سرطان های مخاطی، بیماری های التهابی مانند لیکن پلان و بیماری های خودایمنی پوستی مخاطی مانند پمفیگوس می باشد.
عوامل خطر بروز این نوع زخم های مخاطی شامل مصرف سیگار و الکل، استعدادی ارثی و نژادی، بهداشت نامناسب دهان و گاهی مصرف برخی داروها می باشد.
متاسفانه در برخی بیماران عدم تشخیص به موقع و ارجاع فرد مبتلا جهت تشخیص دقیق و درمان مناسب باعث مزمن شدن و گسترش ضایعه در هر یک از بیماری های مورد ذکر می گردد که گاهی اوقات با خطرات جدی تری مانند درگیری پوستی تمامی سطح بدن و مخاطات، بروز مواردی مانند سوختگی وسیع، عدم توانایی خوردن و آشامیدن به خاطر شدت ضایعات مخاطی و حتی خطر مرگ در موارد شدید همراه می باشد.
همیشه در ذهن داشته باشیم در مواردی که زخم دهانی پایدار بوده و با درمانهای اولیه طی دو تا سه هفته بهبود نیابد، باید ارزیابی کاملتر شامل نمونه برداری از ضایعات جهت تشخیص دقیق و درمان مناسب و سریعتر انجام گیرد زیرا که تاخیر در درمان درست با عواقب جبران ناپذیری و حتی مرگ در فرد مبتلا همراه خواهد بود.
نسخه اصلی مطلب زخم های حفره دهان و اهمیت آنها را در سایت دکتر رضا رباطی بخوانید.