منافذ پوست به عنوان دهانه یا روزنه هایی برای موادی که عملکرد خارجی دارند ، مثل لوسیون ها ، کرم ها و مواد آرایشی ـ بهداشتی ، معرفی شده اند . پوست انسان قابل تغییر است و به طور چشمگیری شرایط محیطی و بعضی مواد بر روی اندازه منافذ و وضوح آن تاثیر می گذارد .
منافذ به غدد عرق که بسیار کوچک هستند مربوط می شوند و به آنها به خاطر ریز بودن و غیر قابل رویت بودنشان توجه نمی شود . ابتکارات موجود به طور مستقیم روی اندازه و وضوح منافذ پوست که با غدد چربی ساز در ارتباط هستند ، استوار است . این منافذ ناحیه ای را برای جوش که دانه های درشت و زمختی هستند و روی پوست به صورت ناهموار ظاهر می شود فراهم می کنند .
منافذ پوست صورت و سر ، بزرگ و متعدد است و همچنین دارای بیشترین ناحیه سطح تماس بر روی پوست هستند . چگالی این ناحیه برای پوست صورت حدود 400 تا 800 pores/cm2 و بر روی دست ها و پاها برابر است با 50 pores/cm2 ، پیشانی و بینی دارای سطحی با بیشترین منافذ هستند .در شرایط علمی ، منافذ را به عنوان روزنه های فولیکولی می شناسند ، روزنه ها یا منافذ با غدد چربی ساز همکاری می کنند و محصولات خود را به داخل کانال پیلاری ترشح می کنند.
قسمت بالایی کانال پیلاری با یک لایه از سلول های شاخی پوشانده می شود که این سلول های مرده که از پوست جدا شده اند با چربی که در کانال جریان دارد ترکیب می شود . این عملکرد پویا دائما باعث پوسته زدایی و پاک کردن محیط از سلول های مرده می شود .
اندازه این منافذ با شرایط محیطی و فاکتورهای ژنتیکی و فیزیولوژی تعیین می شود ، به طور کلی متوجه شده اند که قطر منافذ با اندازه غدد چربی ساز که در لایه پایینی پوست است ، متناسب است . افزایش اندازه منافذ با فعالیت غدد چربی ساز مرتبط است و این شرایط ، وجود مقداری سبوم را فراهم می کند که با توسعه دادن کانال های پیلاری و گشاد کردن قطر منافذ ، خود را با افزایش فشار داخلی تطابق می دهند.
با کاهش و حذف ترشح سبوم ، اندازه منافذ به حداقل خود می رسد و باعث بهتر شدن ظاهر پوست می گردد و همچنین فولیکول های چربی ساز سلول هایی را می سازند که باعث پوسته اندازی و جدا شدن ذرات نمی شوند . وقتی چنین شرایطی بوجود می آید ، سلول ها جمع شده ، با سبوم ایجاد لخته نموده ، با مواد موجود در پوست ترکیب شده و بر روی دهانه منافذ ایجاد پلاک می کنند . این انحراف شرایط طبیعی پوسته زدایی و پاک کنندگی محیط از سلول های مرده ، همراه با سبوم مترشحه ، باعث انباشتگی و تجمع سلول های باقی مانده یا مرده شده به این ترتیب بزرگ و قابل رویت می شود .