جراحی بسته دیسک به روش PLDD

کلمه PLDD مخفف percutaneous laser disc decompression میباشد. در این روش عمل جراحی بسته دیسک از اشعه لیزر جهت تبخیر و سوزاندن نوکلئوس دیسک استفاده میشود.این روش برای اولین بار در سال1985 در اتریش توسطDaniel Choy ابداع گردید. ایشان پس ار دو سال کار آزمایشگاهی اولین مورد آن را در اواسط فوریه 1985 در یک جوان مهاجر ترک انجام داد. ایشان از حدود ۱۰ سانتیمتری خارج از خط وسط ستون فقرات در ناحیه پشت سوزن لیزر را وارد فضای دیسک کرد و مرکز دیسک را با ۸۰۰ ژول اشعه ایزر سوزاند.
در این مرحله با بهبود درد بیمار حین عمل ایشان عمل را خاتمه داد. بعدا این روش PLDD نامگذاری شد. در این روش از ایزر های مختلف نظیرCO2 و Nd-yag وانواع مختلف دیگر استفاده میشود.

اشعه این لیزر مسیر خطی داشته و از حدود ۱/۵ -۱ سانتیمتر از نوک سوزن بطور خطی خارج و سبب سوزاندن و تبخیر نوکلئوس میگردد. بررسی های انجام شده نشان میدهد که کاهش یک سی سی از حجم دیسک سبب کاهش ۵۰ درصدی فشار اینترادیسکال میگردد. ایشان دیسک را به یک ساختمان هیدرولیک بسته تشبیه نمود که کاهش فشار داخل آن سبب جابجایی تدریجی قسمت بیرون زده دیسک به داخل فضای دیسک میگردد. کاربران این روش معتقدند که اگر هر قسمت نوکلئوس کاهش یابد، فشار داخل دیسک به یکسان در تمام قسمت های دیسک کاهش خواهد یافت.

البته بررسی های اینجانب این مسئله را تایید نمیکند و در مقاله بعدی مفصل تر در مورد آن صحبت خواهم کرد.این روش در مواردی از هرنی دیسکال کاربرد دارد که دیسک هرنیه بصورت بالجینگ و یا پرترود با حداکثر درگیری یک سوم کانال باشد و به درمانهای دارویی حداقل به مدت شش هفته پاسخ نداده باشد. هرگونه پارگی در آنولوس ویاPLLکه سبب اکسترود شدن دیسک گردد انجام این روش را منتفی میسازد. البته اخیرا بکار گیرندگان این روش مثل اقای menchetti وtassi کاربرد این تکنیک را در بعضی موارد دیسک های اکسترود گزارش کرده اند . بدین جهت تئوری سیستم هیدرولیک بسته در توجیه این تکنیک منتفی است.

این روش در سال1994 موفق به کسبFDA امریکا شد و پس از آنCE اروپا را نیز کسب نمود.
بتدریج مراکز لیزر ستون فقرات در ایالت های مختلف امریکا و سپس اروپا و سرانجام در اسیا و سایر مناطق دنیا ایجاد و به انجام این روش اشتغال دارند. در هر کدام از مراکز فوق دهها جراح اعصاب و فوق تخصص ستون فقرات به انجام این روش اشتغال دارند.حدود 15-10 درصد دیسک های هرنیه که نیاز به عمل جراحی دارند با این روش قابل درمان میباشند.

مقالاتی که در ۳۰ سال گذشته از انجام این روش توسط جراحان مختلف گزارش شده است حاکی از تاثیر۸۰-۷۰ درصد این روش در بهبود بیماران انجام شده حکایت دارد.میزان عود دراز مدت با این روش ۵ درصد گزارش شده است. عارضه این روش حدود ۱/۱درصد گزارش شده که عمده آن عفونت دیسک میباشد.اگر چه با این روش حدود ۱۵ درصد دیسک های هرنیه که نیازمند عمل جراحی باز هستند با یک روش تهاجمی کم بهبودی می یابند و نیاز به عمل باز در آنها منتفی میشودولی بررسی ها نشان میدهد که در این روش بعلت اینکه نوکلئوس سالم در مرکز دیسک سوزانده میشود در دراز مدت ارتفاع فضای دیسک کاهش می یابد.

این عمل در اتاق عمل وتحت کنترل دستگاه اشعه xبنام c-arm و یا سی تی اسکن انجام میشود. بیمار تحت بی حسی موضعی و sedationقرار گرفته وسوزن لیزر از۸ تا ۱۰ سانتیمتری خارج خط وسط پشت ، در مرکز دیسک قرار گرفته و این ناحیه با ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ ژول اشعه لیزر سوزانده و تبخیر میشود . معمولا اکثر بیماران بلافاصله درجاتی از بهبودی احساس میکنند که تا مدت ۳ ماه تکمیل خواهد شد.

در چه مواردی از هرنی دیسکالPLDD موثر نیست ؟

۱- در اکثرموارد دیسک های اکسترود
۲- درموارد دیسک های فراگمان آزاد
۳- در موارد بی ثباتی توام با دیسک
۴- درموارد وجود شکستگی مهره
۵- درموارد وجود عفونت
۶- در اغلب موارد دیسک های عود شده
۷- در موارد وجود تنگی کانال مهره ای بعلت ضخامت های استخوانی و لیگمانی

در صورتی که تنگی کانال مهره ای ناشی از بیرون زدگی دیسک باشد روشPLDD موثر است.در انجام این روش محدودیت سنی خاصی وجود ندارد.بعلت محدودیت های این روش و تاثیر در تعداد کمی از بیماران اینجانب در طول چندین سال تجربه و انجام عمل در بیش از 1900بیمار موفق به ابداع روش جدیدی در درمان هرنی دیسکال با لیزر شده ام که آن را PLDH مخففpercutaneous Laser Disc Hernioplasty نامگذاری کرده ام. این مطلب را در مقاله ای دیگر مفصلا بحث خواهم کرد .

نسخه اصلی مطلب تکنیک پی ال دی دی چیست؟ را در سایت دکتر احمد شکرچی زاده بخوانید.

---