امروزه دردهای ناحیه کمری و اندامهای تحتانی در افرادی که به علت دیسک یا تنگی کانال نخاعی عمل جراحی شده یا دچار صدمات شدید می باشند افزایش روزافزون داشته و عمل جراحی مجدد شانس بهبودی زیادی مخواهد داشت.ایجاد چسبندگی-التهاب ریشه های عصبی-عود مجدد دیسک ها باعث دردهای مقاوم و مزمن می شود.
اپیدوروسکوپی به عنوان یک روش مطلوب در این موارد مطرح می باشد.اپیدوروسکوپی قرار دادن یک دوربین به اندازه دو میلی متر از ناحیه ساکروکوکسیژیال به داخل ناحیه اپیدورال بوده که امکان دید مستقیم فضای اپیدورال را میسر می کند.این شیوه نشان داده شده که بسیار موثر تر از تزریق اپیدورال برای افرادی که دچار دردهای سیاتیک هستند می باشد.
از طریق دید مستقیم اپیدورال می توان چسبندگی ها-ریشه های عصبی و التهاب های اطراف ریشه را دید.تزریق مواد لیزکننده چسبندگی ها می تواند رادیکولوپاتی ها را کاهش داده و تزریق مواد ضد التهابی به طور مستقیم در محل اپیدورال بسیار موثر است.اپیدروسکوپی واجد دو هدف است.
1-تشخیصی:
برای بررسی علت دردهای نامشخص کمری و اندامهای تحتانی با احتمال چسبندگی در اثر صدمات شدید یا عمل جراحی.
2-درمانی:
شامل برطرف کردن چسبندگی ها و آزادسازی اعصاب و تزریق مستقیم مواد در داخل فضای اپیدورال.
در مجموع می توان این شیوه را بسیار موثر از تزریق اپیدورال به تنهایی دانست.