چسبندگی کانال نخاعی یکی از مشکلات رایج پس از جراحی های نخاعی است که می تواند باعث بروز درد، محدودیت در حرکت و مشکلات عصبی شود. این چسبندگی ها معمولاً زمانی رخ می دهند که بافت های جراحی شده به طور غیرطبیعی به یکدیگر بچسبند و فشاری به اعصاب نخاعی وارد کنند. درمان چسبندگی کانال نخاعی نیازمند استفاده از روش های متعددی است که در کنار فیزیوتراپی و جراحی، داروها نیز می توانند نقش مهمی ایفا کنند. در این مقاله، به بررسی داروهایی خواهیم پرداخت که می توانند در کاهش یا برطرف کردن چسبندگی کانال نخاعی مؤثر باشند و به تسهیل روند بهبودی کمک کنند.
چسبندگی کانال نخاعی به تشکیل بافت های اسکار یا فیبروز در داخل کانال نخاعی گفته می شود که باعث چسبیدن ساختارهای مختلف نخاعی و اعصاب به یکدیگر می شود. این حالت معمولاً پس از جراحی های نخاعی یا آسیب ها به وجود می آید.
چسبندگی کانال نخاعی ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از رایج ترین علل شامل:
برای مطالعه بیشتر بخوانید: تفاوت چسبندگی با تنگی کانال نخاع
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان تنگی کانال نخاعی گردن
پزشک از اطلاعات به دست آمده جهت طراحی یک برنامه جامع و دقیق برای درمان تنگی کانال نخاعی استفاده می کند. باید بدانید که تنگی کانال نخاعی در ناحیه پایین کمر به ندرت به عنوان یک وضعیت اورژانسی در نظر گرفته می شود. در واقع، بسیاری از بیماران اصلاً به جراحی ستون فقرات نیاز ندارند. به جای آن، پزشکان از روش های غیر جراحی برای کنترل درد و علائم مرتبط با اختلالات ستون فقرات که باعث تنگی کانال نخاعی یا فشار بر عصب شده اند، بهره می برند.
گاهی پزشکان از چندین روش درمانی به طور همزمان استفاده می کنند تا بهترین نتایج حاصل شود. برخی از این روش ها عبارتند از:
این رویکردهای درمانی به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیمارانی که از تنگی کانال نخاعی رنج می برند، کمک می کنند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: رفع چسبندگی نخاع بعد از عمل باز
چسبندگی کانال نخاعی بعد از جراحی کمر ، امروزه یکی از شایع ترین دلایل درد مداوم در بیمارانی است که پس از جراحی همچنان از درد رنج می برند. این چسبندگی ها معمولاً در نواحی دستکاری شده در طی جراحی ایجاد می شوند و به جای توده خارج شده قرار می گیرند و در بسیاری از موارد، دردهایی به همان شدت یا حتی شدیدتر از قبل از جراحی ایجاد می کنند. علائمی مانند درد، بی حسی، سوزش و گزگز که پس از جراحی کمر رخ می دهند، غالباً ناشی از چسبندگی های کانال نخاعی بعد از جراحی کمر هستند. این علائم ممکن است چندین ماه یا حتی چند سال پس از جراحی ادامه یابند.
لازم به ذکر است که چسبندگی ها سیری پیشرونده دارند و با گذشت زمان، علائم آن ها شدت پیدا می کنند و محدودیت های زیادی برای بیمار به وجود می آورند. چسبندگی یا فیبروز، بخشی از فرآیند ترمیم بافت های داخل کانال نخاعی است. پس از هر برش جراحی، مکانیسم های ترمیمی بدن فعال می شوند و در نهایت منجر به بهبود زخم می گردند. اما در برخی بیماران، این روند ترمیم منجر به ایجاد بافت های اضافی در محل جراحی می شود که به عنوان بافت اسکار شناخته می شود. این توده های سلولی در داخل کانال نخاع به صورت کلاف های شبکه مانند مانند تار عنکبوت ایجاد می شوند که به آن چسبندگی می گویند.
جراحی باز یکی از مهم ترین علل ایجاد چسبندگی است و برای پیشگیری از آن توصیه می شود تا حد امکان از انجام جراحی های باز خودداری شود.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان عفونت ستون فقرات
چسبندگی عصب پا می تواند علائم زیر را ایجاد کند:
برای درمان چسبندگی عصب پا ، معمولاً روش های زیر مورد استفاده قرار می گیرند:
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش
چسبندگی عصب سیاتیک می تواند منجر به:
برای درمان چسبندگی عصب سیاتیک، معمولاً از روش های زیر استفاده می شود:
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر
برای درمان چسبندگی نخاع، انتخاب یک مرکز تخصصی و معتبر اهمیت دارد. این مراکز معمولاً با تیمی از متخصصین فیزیوتراپی، جراحی ستون فقرات و توانبخشی همکاری می کنند تا بهترین روش های درمانی برای هر بیمار ارائه شود.
چسبندگی کانال نخاعی و عصب ها یکی از مشکلات پیچیده و دردناک است که می تواند زندگی فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. اما با تشخیص به موقع و انتخاب روش های درمانی مناسب، از جمله داروها، فیزیوتراپی و در صورت نیاز جراحی، می توان علائم را مدیریت کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید. در صورت تجربه هر یک از علائم ذکر شده، مراجعه به متخصص ستون فقرات برای ارزیابی و درمان اهمیت زیادی دارد.
اگر از درد دیسک کمر رنج می برید و به دنبال یک راهکار غیرجراحی و سریع هستید، لیزر درمانی دیسک کمر توسط دکتر علی نقره کار می تواند بهترین انتخاب برای شما باشد.